۸۵٬۸۲۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سنانیه''' | '''سنانیه''' فرقه‌ای از [[اسماعیلیه]] نزاری پیروان ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری است که راشدالدین لقب داشت و پیشوای اسماعیلیه و صاحب دعوت ایشان در قلاع شام بود. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
[[ابوالحسن سنان]] نخست از «[[نصیریه|نصیریه]]» بود و سپس به کیش اسماعیلیه | [[ابوالحسن سنان]] نخست از «[[نصیریه|نصیریه]]» بود و سپس به کیش اسماعیلیه نزاری درآمد. او در اصل بصری بود و به [[قلعه الموت]] رفت و از آن جا به [[شام]] سفر کرد و در زمان سلطان نور‌الدین محمود دعوت [[اسماعیلیه]] را در آنجا تجدید کرد و با سلطان مذکور بسیار جنگید و بر قلاع شام تسلط یافت و در آن جا به مدت سی سال حکومت کرد. وی معاصر [[صلاح الدین ایوبی|صلاح‌الدین ایوبی]] بود ولی هرگز مطیع او نشد. صلاح‌الدین پس از صلح با فرنگان قصد او کرد اما سرانجام با وی مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجری در شام درگذشت. | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب | ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلی وارد کرد و دعوی علم غیب داشت و می گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر می‌دهد. سرهای دشمنان خود را که می‌برید با آنان سخن میگفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد میکرد. مدعی بود که محمد بن اسماعیل در وی حلول کرده است و از این جهت ادعای الوهیت داشت. پیروانش او را میپرستیدند و جان و مال خود را فدایش میکردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگری در شام برای فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانی در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||