سنانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سنانیه‏''' فرقه ‏اى از [[اسماعیلیه]] نزارى پیروان ابو الحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصرى است که راشد الدین لقب داشت و پیشواى اسماعیلیه و صاحب دعوت ایشان در قلاع شام بود.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = سنانیه 
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =سنانیه 
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری = 6 ق
| قرن شکل گیری = قرن ششم هجری قمری
| مبدأ شکل گیری = شام (سوریه)
| موسس =ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری
| عقیده =1. اعتقاد به تناسخ. 2. ادعای داشتن علم غیب برای موسس. 3. ادعای الوهیت برای موسس
}}


==تاریخچه==
'''سنانیه‏''' فرقه‌ای از [[اسماعیلیه]] نزاری پیروان ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری است که راشدالدین لقب داشت و پیشوای اسماعیلیه و صاحب دعوت ایشان در قلاع شام بود.
[[ابو الحسن سنان]] نخست از «[[نصيريه|نصیریه]]» بود و سپس به کیش اسماعیلیه نزارى درآمد. او در اصل بصرى بود و به [[قلعه الموت]] رفت و از آن جا به [[شام]] سفر کرد و در زمان سلطان نور الدین محمود دعوت [[اسماعیلیه]] را در آنجا تجدید کرد و با سلطان مذکور بسیار جنگید و بر قلاع شام تسلط یافت و در آن جا به مدت سى سال حکومت کرد. وى معاصر [[صلاح الدین ایوبی|صلاح الدین ایوبى]] بود ولى هرگز مطیع او نشد. صلاح الدین پس از صلح با فرنگان قصد او کرد اما سرانجام با وى مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجرى در شام درگذشت.


==شرح حال==
== تاریخچه ==
ابو الحسن  سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلى وارد کرد و دعوى علم غیب داشت و مى ‏گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر مى ‏دهد. سرهاى دشمنان خود را که مى‏ برید با آنان سخن مى‏ گفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد مى‏ کرد. مدعى بود که محمد بن اسماعیل در وى حلول کرده است و از این جهت ادعاى الوهیت داشت. پیروانش او را مى‏ پرستیدند و جان و مال خود را فدایش مى‏ کردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگرى در شام براى فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانى در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
[[ابوالحسن سنان]] نخست از «[[نصیریه|نصیریه]]» بود و سپس به کیش اسماعیلیه نزاری درآمد. او در اصل بصری بود و به [[قلعه الموت]] رفت و از آن جا به [[شام]] سفر کرد و در زمان سلطان نور‌الدین محمود دعوت [[اسماعیلیه]] را در آنجا تجدید کرد و با سلطان مذکور بسیار جنگید و بر قلاع شام تسلط یافت و در آن جا به مدت سی سال حکومت کرد. وی معاصر [[صلاح الدین ایوبی|صلاح‌الدین ایوبی]] بود ولی هرگز مطیع او نشد. صلاح‌الدین پس از صلح با فرنگان قصد او کرد اما سرانجام با وی مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجری در شام درگذشت.


==پانویس==  
== شرح حال ==
ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلی وارد کرد و دعوی علم غیب داشت و می ‏گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر می‌دهد. سرهای دشمنان خود را که می‌برید با آنان سخن می‏‌گفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد می‏‌کرد. مدعی بود که محمد بن اسماعیل در وی حلول کرده است و از این جهت ادعای الوهیت داشت. پیروانش او را می‏‌پرستیدند و جان و مال خود را فدایش می‏‌کردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگری در شام برای فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانی در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


<references />
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
 
[[رده: کلام ]]
{{فرق و مذاهب}}
[[رده: مذاهب کلامی ]]
 
[[رده:فرق و مذاهب]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش