۸۵٬۸۳۹
ویرایش
زمینه های فکری مخالفان تقریب با شیعه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۳
، ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'شیوه ای' به 'شیوهای'
جز (جایگزینی متن - ' می داد' به ' می‌داد') |
جز (جایگزینی متن - 'شیوه ای' به 'شیوهای') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«من در نزد جابربن عبداللّه بودم که مردی ناشناس وارد شد و گفت: ابن عباس و ابن زبیر بر سر مسأله متعه زنان و متعه حج اختلاف دارند جابر گفت: ما این دو متعه را در زمان رسول خدا«صلّی اللّه علیه وآله و سلّم» انجام می‌دادیم تا آنکه عمر ما را از آن نهی کرد»<ref>(مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج4، ص12)</ref> | «من در نزد جابربن عبداللّه بودم که مردی ناشناس وارد شد و گفت: ابن عباس و ابن زبیر بر سر مسأله متعه زنان و متعه حج اختلاف دارند جابر گفت: ما این دو متعه را در زمان رسول خدا«صلّی اللّه علیه وآله و سلّم» انجام می‌دادیم تا آنکه عمر ما را از آن نهی کرد»<ref>(مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج4، ص12)</ref> | ||
==6. [[تقیّه]] به مثابه | ==6. [[تقیّه]] به مثابه شیوهای منافقانه == | ||
موضوع تقیّه در تفکر شیعی یکی دیگر از دستاویزهای مهم مخالفان تقریب مذاهب به شمار می‌رود. آنان بدون توجّه به تعریف تقیّه از دید شیعه امامیه، آن را به مثابه شیوهای منافقانه برای بقاء مذهب شیعه و نفوذ در بین اهل سنّت و در نهایت تغییر مذهب اهل سنّت تلقی کرده‌اند و شیعیان را اهل نفاق و کذب دانسته‌اند.<ref>(ر. ک: صوفی، دراسات منهجیة لبعض الفرق الرافضة والباطنیة، ص33)</ref> | موضوع تقیّه در تفکر شیعی یکی دیگر از دستاویزهای مهم مخالفان تقریب مذاهب به شمار می‌رود. آنان بدون توجّه به تعریف تقیّه از دید شیعه امامیه، آن را به مثابه شیوهای منافقانه برای بقاء مذهب شیعه و نفوذ در بین اهل سنّت و در نهایت تغییر مذهب اهل سنّت تلقی کرده‌اند و شیعیان را اهل نفاق و کذب دانسته‌اند.<ref>(ر. ک: صوفی، دراسات منهجیة لبعض الفرق الرافضة والباطنیة، ص33)</ref> | ||