زبور: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۳۰ اوت ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
خط ۱۷: خط ۱۷:
==زبور در قرآن==
==زبور در قرآن==


همان طور که اشاره شد، قرآن در سوره های نساء، اسراء و انبیاء،  به نام زبور اشاره کرده است. «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْكَ كَما أَوْحَیْنا إِلى‏ [[نُوحٍ]] وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلى‏ [[حضرت ابراهیم|إِبْراهیمَ]] وَ [[حضرت اسماعیل|إِسْماعیلَ]] وَ [[حضرت اسحاق|إِسْحاقَ]] وَ [[حضرت یعقوب|یَعْقُوبَ]] وَ [[الْأَسْباطِ]] وَ [[عیسی‏]] وَ [[أَيُّوبَ|أَیُّوبَ]] وَ [[يُونُسَ|یُونُسَ]] وَ [[هارُونَ]] وَ [[سُلَيْمانَ|سُلَیْمانَ]] وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُورا» <ref> سوره نساء  آیه 163</ref>
همان طور که اشاره شد، قرآن در سوره های نساء، اسراء و انبیاء،  به نام زبور اشاره کرده است. «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْکَ کَما أَوْحَیْنا إِلى‏ [[نُوحٍ]] وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلى‏ [[حضرت ابراهیم|إِبْراهیمَ]] وَ [[حضرت اسماعیل|إِسْماعیلَ]] وَ [[حضرت اسحاق|إِسْحاقَ]] وَ [[حضرت یعقوب|یَعْقُوبَ]] وَ [[الْأَسْباطِ]] وَ [[عیسی‏]] وَ [[أَيُّوبَ|أَیُّوبَ]] وَ [[يُونُسَ|یُونُسَ]] وَ [[هارُونَ]] وَ [[سُلَيْمانَ|سُلَیْمانَ]] وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُورا» <ref> سوره نساء  آیه 163</ref>
ما به تو وحى فرستادیم همان گونه كه به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [بنى اسرائیل‏] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحى نمودیم و به داوود زبور دادیم.«وَ رَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلى‏ بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» <ref>سوره اسراء، آیه 55</ref> پروردگار تو، از حال همه كسانى كه در آسمان ها و زمین هستند، آگاه تر است و (اگر تو را بر دیگران برترى دادیم، بخاطر شایستگى توست،) ما بعضى از پیامبران را بر بعضى دیگر برترى دادیم و به داوود، زبور بخشیدیم.«وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» <ref> سوره انبیاء آیه 105</ref>در «زبور» بعد از ذكر (تورات) نوشتیم بندگان شایسته ‏ام وارث (حكومت) زمین خواهند شد!
ما به تو وحى فرستادیم همان گونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [بنى اسرائیل‏] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحى نمودیم و به داوود زبور دادیم.«وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلى‏ بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» <ref>سوره اسراء، آیه 55</ref> پروردگار تو، از حال همه کسانى که در آسمان ها و زمین هستند، آگاه تر است و (اگر تو را بر دیگران برترى دادیم، بخاطر شایستگى توست،) ما بعضى از پیامبران را بر بعضى دیگر برترى دادیم و به داوود، زبور بخشیدیم.«وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» <ref> سوره انبیاء آیه 105</ref>در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم بندگان شایسته ‏ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!


==زبور در تفاسیر==
==زبور در تفاسیر==


از آیات قرآن و [[روایات اسلامى]] استفاده مى شود کتاب های آسمانى بر دو گونه است. گونه اول کتاب هایى است که شامل آیین و شریعت جدید همراه با احکام خاص خود است. این نوع کتاب ها بر پنج [[پیامبران اولوالعزم|پیامبر اولوالعزم]] نازل شده است. گونه دوم کتاب هایی است که شریعت تازه ای را  ابلاغ نکرده است، بلکه این نوع کتاب ها مشتمل بر نصایح و پندها و توصیه ها و دعا ها است و کتاب زبور داوود از گونه دوم می باشد.در تفاسیر شیعه به این نکته اشاره شده است  که زبور، شریعت خاص و آیین جدیدی را مطرح نکرده است بلكه مشتمل بر نصایح و اندرزها و راهنمایی ها و توصیه و دعاها بوده است.<ref>ر ک، تفسیر نمونه،ج 4 ص 214</ref> در ضمن زبور داوود در میان دیگر کتب پیامبران، این ویژگى را دارد که تمام آن مناجات و نیایش و اندرز است.
از آیات قرآن و [[روایات اسلامى]] استفاده مى شود کتاب های آسمانى بر دو گونه است. گونه اول کتاب هایى است که شامل آیین و شریعت جدید همراه با احکام خاص خود است. این نوع کتاب ها بر پنج [[پیامبران اولوالعزم|پیامبر اولوالعزم]] نازل شده است. گونه دوم کتاب هایی است که شریعت تازه ای را  ابلاغ نکرده است، بلکه این نوع کتاب ها مشتمل بر نصایح و پندها و توصیه ها و دعا ها است و کتاب زبور داوود از گونه دوم می باشد.در تفاسیر شیعه به این نکته اشاره شده است  که زبور، شریعت خاص و آیین جدیدی را مطرح نکرده است بلکه مشتمل بر نصایح و اندرزها و راهنمایی ها و توصیه و دعاها بوده است.<ref>ر ک، تفسیر نمونه،ج 4 ص 214</ref> در ضمن زبور داوود در میان دیگر کتب پیامبران، این ویژگى را دارد که تمام آن مناجات و نیایش و اندرز است.
در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیه السلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین [[اهل سنت]] گفته‌اند مقصود از زبور مطلق کتاب‌هایی است که بر پیامبران نازل شده است.<ref> سیوطی جلال الدین ، [[تفسیر الجلالین ، بیروت، نشر موسسه النور للمطبوعات، سال 1416، چاپ اول، ص 334</ref> اما در تفاسیر شیعه آمده است  که دلیل قابل قبولی براین مدعا وجود ندارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 14، ص 465 </ref>
در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیه السلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین [[اهل سنت]] گفته‌اند مقصود از زبور مطلق کتاب‌هایی است که بر پیامبران نازل شده است.<ref> سیوطی جلال الدین ، [[تفسیر الجلالین ، بیروت، نشر موسسه النور للمطبوعات، سال 1416، چاپ اول، ص 334</ref> اما در تفاسیر شیعه آمده است  که دلیل قابل قبولی براین مدعا وجود ندارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 14، ص 465 </ref>


Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش