۸۶۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵۲: | خط ۲۵۲: | ||
ب. روزه هاى مستحب | ب. روزه هاى مستحب | ||
قرآن کریم در آیه 35 احزاب / 33 مردان و زنان باایمان را که اعمال نیکى همچون روزه را به جاى مى‌آورند، مى‌ستاید و آنان را داراى پاداش عظیم مى‌داند: « والصـّمینَ والصـّمـتِ ... اَعَدَّ اللّهُ لَهُم مَغفِرَةً و اَجرًا عَظیمـا ». این آیه افزون بر روزه واجب، روزه‌هاى مستحب را دربرمى‌گیرد . | قرآن کریم در آیه 35 احزاب / 33 مردان و زنان باایمان را که اعمال نیکى همچون روزه را به جاى مى‌آورند، مى‌ستاید و آنان را داراى پاداش عظیم مى‌داند: « والصـّمینَ والصـّمـتِ ... اَعَدَّ اللّهُ لَهُم مَغفِرَةً و اَجرًا عَظیمـا ». این آیه افزون بر روزه واجب، روزه‌هاى مستحب را دربرمى‌گیرد .<ref>روح المعانى، ج 22، ص 21؛ الميزان، ج 16، ص 314.</ref> | ||
برخى گفته‌اند: هرکس ماه رمضان و سه روز از هر ماه را روزه بگیرد، از مصادیق روزه‌داران در آیه به شمار مى‌رود .<ref>تفسير ابن كثير، ج 3، ص 496؛ الدرالمنثور، ج 5 ، ص 200.</ref> آیه‌اى دیگر به مؤمنان سیاحت کننده بشارت مى‌دهد: « الحـمِدونَ السـّحونَ ... وبَشِّرِ المُؤمِنین » ( توبه / 9، 112 ) که بر پایه روایات مراد از « السائحون » روزه‌داران‌اند .<ref>الكافى، ج 5 ، ص 15؛ تهذيب، ج 6، ص 130؛ جامع البيان، ج 11، ص 52 .</ref> | |||
برخى گفته‌اند: مراد کسانى‌اند که پیوسته روزه مى‌گیرند .<ref>التفسير الكبير، ج 16، ص 203؛ تفسير قرطبى، ج 8 ، ص 270.</ref> روزه مستحب به روز معیّنى اختصاص نداشته، بلکه شخص مى‌تواند در همه روزهاى سال روزه بگیرد، جز روزهایى که روزه در آن حرام است ؛<ref>تذكرة الفقهاء، ج 6، ص 188.</ref>اما روزه برخى روزها استحباب و پاداش بیشتر دارد. | |||
در روایتى با استناد به آیه « مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشرُ اَمثالِها » ( انعام / 6، 160 ) پاداش روزه گرفتن سه روز در هر ماه معادل روزه همه روزگار دانسته شده است .<ref>الكافى، ج 4، ص 92 - 93؛ من لا يحضره الفقيه، ج ، ص 83 .</ref> | |||
فقیهان امامیه با استناد به روایاتى دیگر، این سه روز را پنجشنبه نخست، پنجشنبه پایان و نخستین چهارشنبه دهه دوم هر ماه دانسته‌اند . <ref>تذكرة الفقهاء، ج 6، ص 189.</ref>افزون بر این، ایام بیض ( 13 تا 15 هر ماه ) روز بعثت پیامبر اکرم صلى‌الله‌علیه‌و‌آله ( 27 رجب )، روز ولادت آن حضرت ( 17 ربیع الاول )، روز دحوالارض ( 25 ذى‌قعده )، روز عید غدیر ( 18 ذى‌حجه )، همه ماه رجب و شعبان، و برخى روزهاى دیگر، روزهایى هستند که روزه آن‌ها مستحب مؤکد و داراى پاداش فراوان دانسته شده است .<ref>تذكرة الفقهاء، ج 6، ص 189 - 200؛ الحدائق، ج 13، ص 347 - 386.</ref>در روایتى، روزه پیاپى ماه شعبان و رمضان، مصداق آیه « شَهرَینِ مُتَتابِعَینِ تَوبَةً مِنَ اللّهِ ...» ( نساء / 4، 92 ) شمرده شده است .<ref>الكافى، ج 4، ص 92؛ وسائل الشيعه، ج 10، ص 496.</ref> در حدیثى دیگر از روزه پیاپى پیامبر صلى‌الله‌علیه‌و‌آله در این دو ماه سخن رفته است <ref>الكافى، ج 4، ص 92؛ من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 9 - 94.</ref> | |||
1. روح المعانى، ج 22، ص 21؛ الميزان، ج 16، ص 314. | 1. روح المعانى، ج 22، ص 21؛ الميزان، ج 16، ص 314. | ||
2. تفسير ابن كثير، ج 3، ص 496؛ الدرالمنثور، ج 5 ، ص 200. | 2. تفسير ابن كثير، ج 3، ص 496؛ الدرالمنثور، ج 5 ، ص 200. | ||