ربیع الثانی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از چهره‌های شاخص [[اصحاب]] [[ائمه|ائمه(علیه‌السلام)]]، حضرت عبدالعظیم حسنی است که در شمار اصحاب [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا(علیه‌السلام)]]، [[امام محمد تقی|امام جواد(علیه‌السلام)]] و [[امام هادی|امام هادی(علیه‌السلام)]] بوده و مورد تمجید فراوان قرار گرفته است. حضرت عبدالعظیم از نوادگان [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی(علیه‌السلام)]] بود که در شهر [[مدینه]] به دنیا آمد. ایشان فردی پرهیزگار و اندیشمند که بعد از ائمه بزرگوار هم عصر خویش به طور مستقیم، نقل [[حدیث]] کرده است. ایشان در زمان [[امامت]] [[امام هادی|امام هادی(علیه‌السلام)]] به پیشنهاد آن حضرت برای هدایت مردم به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] مهاجرت کرد و در [[ری|شهرری]] در نزدیکی [[تهران]] کنونی مسکن گزید. آمدن حضرت عبدالعظیم به ری هم نشانه وجود [[تشیع]] در این شهر بوده و هم خود زمینه‌ای برای رشد دعوت [[شیعی]] شده است حضرت عبدالعظیم حسنی احتمالا در حدود سال 250 هجری به درجه رفیع [[شهادت]] نایل شد.