احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی

احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی، محدث شیعی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. از ولادت و وفات او اطلاعی در دست نیست، اما این اندازه می‏‌دانیم كه وی در اوایل قرن چهارم هجری وفات یافته است.

احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی
نام کامل	احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی
اطلاعات شخصی
روز درگذشت	305ق.
دین	اسلام، شیعه
فعالیت‌ها	محدث شیعی

معرفی اجمالی

پدرش عبدالله بن جعفر حمیری(م. ب.297ق) از راویان بزرگ شیعه و كاتب امام عصر(احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی) بود كه در 290هجری از قم وارد كوفه شد. برادران او «محمد»(م. ب304ق)، «جعفر» و «حسین» از راویانی بودند كه با حجت بن حسن (مهدی) (عجل الله فرجه الشریف) مكاتباتی داشتند. وی خود نیز مكاتباتی با آن امام (عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشته است.

پرورش یافتن در مکتب قم

وی در قم پرورش یافت و با برادران خود هم‏‌بحث بود و به درجه‏‌ای از وجاهت علمی رسیده بود كه با امام عصر مكاتبه می‏‌نمود و آن حضرت جواب او را می‌‏داده است. در منابع رجالی گزارشی از حیات علمی او به چشم نمی‏‌خورد و در منابع حدیثی نیز روایتی از او به ما نرسیده است. بنابراین در این‌كه وی نزد چه كسی درس خوانده و چه شاگردانی از او نقل حدیث كرده‌‏اند، اطلاعی نداریم. هر چند قویا محتمل است كه وی بخش عمده‏ای از علوم حدیث را نزد پدرش فرا گرفته باشد.

تالیفات

از او كتاب یا رساله‏‌ای شناسایی نشده است.

منابع

1. تنقیح المقال(حجری)، ج1ص65 شماره 391؛
2. خلاصه الاقوال، ج1ص70 شماره 38؛
3. رجال نجاشی، ص354 شماره 949؛
4. طبقات اعلام الشیعه، ج1صص31 و278؛
5. معجم رجال الحدیث، ج2ص146 شماره 636.