ابوالحسن بوشنجی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">جایگزین= قشیری|بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTabl...» ایجاد کرد)
 
جز (تمیزکاری)
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:بوشنجی.jpg|جایگزین= قشیری|بندانگشتی| ]]
<div class="wikiInfo">[[پرونده:بوشنجی.jpg|جایگزین= قشیری|بندانگشتی|]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!ابو الحسن علی بن احمد بن سهل بوشنجی  
!ابوالحسن علی بن احمد بن سهل بوشنجی
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
|ابو الحسن بوشنجی
|ابوالحسن بوشنجی
|-
|-
|وفات
|وفات
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''ابوالحسن بوشنجی''' که نامش علی بن احمد بن سهل و از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] قرن چهارم هجری بود.
'''ابوالحسن بوشنجی''' که نامش علی بن احمد بن سهل و از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی[؟]، ص342-344، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.


=معاصران=
=معاصران=


او افراد زیادی از بزرگان و مشایخ را دیده و با ایشان هم نشین بوده است که از آن جمله می توان به:ابو عثمان،ابن عطا و جریری در [[عراق]] و در [[شام]] ابا عمرو دمشقی و ابوبکر شبلی.
او افراد زیادی از بزرگان و مشایخ را دیده و با ایشان هم نشین بوده است که از آن جمله می‌توان به: ابوعثمان، ابن عطا و جریری در [[عراق]] و در [[شام]] ابا عمرو دمشقی و ابوبکر شبلی.


=وفات=
=وفات=


او در 348 ه ق بدرود حیات گفت.
او در 348 ه ق بدرود حیات گفت <ref>المنتظم فی تاریخ الأمم والملوک، ابن الجوزی، ج14، ص120، ط الأولی، 1412 هـ - 1992 م، دار الکتب العلمیة، بیروت</ref>.  


=مشایخ حدیثی=
=مشایخ حدیثی=


أبي جعفر محمد بن عبد الرحمن السامي الهروي،محمد بن عبد المجيد البوشنجي وأبي علي الحسين بن إدريس الهروي.
أبی جعفر محمد بن عبدالرحمن السامی الهروی، محمد بن عبدالمجید البوشنجی و أبی علی الحسین بن إدریس الهروی.


=راویان=
=راویان=


أبو عبد الله محمد بن عبد الله الحافظ ،أبو الحسن محمد بن علي بن الحسين الهمداني وأبو محمد عبد الله بن يوسف الأصفهاني.
أبو عبدالله محمد بن عبدالله الحافظ، أبوالحسن محمد بن علی بن الحسین الهمدانی و أبو محمد عبدالله بن یوسف الأصفهانی <ref>تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج41، ص211-217، 1415 هـ - 1995 م، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع</ref>.


=سخنان=
=سخنان=


1- مردم از نگاه اولیا خدا سه دسته اند: اول آنانی که باطنشان بهتر از ظاهرشان است و ایشان اهل علم اند. دوم آنانی که ظاهر و باطنشان از هم تفاوتی دارد که جاهلان را گویند. سوم کسانی که ظاهرشان مخالف با باطنشان است مه اینان با خویش عادلانه رفتار نمی کنند در حالی که از دیگران طلب [[عدالت]] می کنند.
1- مردم از نگاه اولیا خدا سه دسته‌اند: اول آنانی که باطنشان بهتر از ظاهرشان است و ایشان اهل علم‌اند. دوم آنانی که ظاهر و باطنشان از هم تفاوتی دارد که جاهلان را گویند. سوم کسانی که ظاهرشان مخالف با باطنشان است که اینان با خویش عادلانه رفتار نمی‌کنند در حالی که از دیگران طلب [[عدالت]] می‌کنند.


2- آغاز [[ایمان]] به سرانجام آن بستگی دارد. ایمان از اعتقاد به لااله الا الله و [[اسلام]] مشروط به عمل مخلصانه به نکالیف شرعی است همانطور که خداوند تعالی می فرماید:وَمَا أمروا إِلَّا ليعبدوا الله مُخلصين لَهُ الدّين(در صورتی که (در کتب آسمانی) امر نشده بودند مگر بر اینکه خدا را به اخلاص کامل در دین (اسلام) پرستش کنند).
2- آغاز [[ایمان]] به سرانجام آن بستگی دارد. ایمان از اعتقاد به لااله الا الله و [[اسلام]] مشروط به عمل مخلصانه به تکالیف شرعی است همانطور که خداوند تعالی می‌فرماید: وَمَا أمروا إِلَّا لیعبدوا الله مُخلصین لَهُ الدّین (در صورتی که (در کتب آسمانی) امر نشده بودند مگر بر اینکه خدا را به اخلاص کامل در دین (اسلام) پرستش کنند)<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%86%D8%AC%D9%8A أبوالحسن البوشنجی]</ref>.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:صوفیه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۱

ابوالحسن بوشنجی که نامش علی بن احمد بن سهل و از بزرگان علمای تصوف اهل سنت قرن چهارم هجری بود[۱].

قشیری
نام ابوالحسن علی بن احمد بن سهل بوشنجی
نام‎های دیگر ابوالحسن بوشنجی
وفات 348ق

معاصران

او افراد زیادی از بزرگان و مشایخ را دیده و با ایشان هم نشین بوده است که از آن جمله می‌توان به: ابوعثمان، ابن عطا و جریری در عراق و در شام ابا عمرو دمشقی و ابوبکر شبلی.

وفات

او در 348 ه ق بدرود حیات گفت [۲].

مشایخ حدیثی

أبی جعفر محمد بن عبدالرحمن السامی الهروی، محمد بن عبدالمجید البوشنجی و أبی علی الحسین بن إدریس الهروی.

راویان

أبو عبدالله محمد بن عبدالله الحافظ، أبوالحسن محمد بن علی بن الحسین الهمدانی و أبو محمد عبدالله بن یوسف الأصفهانی [۳].

سخنان

1- مردم از نگاه اولیا خدا سه دسته‌اند: اول آنانی که باطنشان بهتر از ظاهرشان است و ایشان اهل علم‌اند. دوم آنانی که ظاهر و باطنشان از هم تفاوتی دارد که جاهلان را گویند. سوم کسانی که ظاهرشان مخالف با باطنشان است که اینان با خویش عادلانه رفتار نمی‌کنند در حالی که از دیگران طلب عدالت می‌کنند.

2- آغاز ایمان به سرانجام آن بستگی دارد. ایمان از اعتقاد به لااله الا الله و اسلام مشروط به عمل مخلصانه به تکالیف شرعی است همانطور که خداوند تعالی می‌فرماید: وَمَا أمروا إِلَّا لیعبدوا الله مُخلصین لَهُ الدّین (در صورتی که (در کتب آسمانی) امر نشده بودند مگر بر اینکه خدا را به اخلاص کامل در دین (اسلام) پرستش کنند)[۴].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی[؟]، ص342-344، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. المنتظم فی تاریخ الأمم والملوک، ابن الجوزی، ج14، ص120، ط الأولی، 1412 هـ - 1992 م، دار الکتب العلمیة، بیروت
  3. تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج41، ص211-217، 1415 هـ - 1995 م، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع
  4. أبوالحسن البوشنجی