ابن ندیم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات شخصیت

| عنوان = ابن ندیم

| تصویر = عالمان شیعه.jpg

| نام = ابوالفرج محمد بن ابی یعقوب اسحاق بن محمد بن اسحاق

| نام‌های دیگر =  

| سال تولد =  

| تاریخ تولد = دهه اول قرن چهار قمری

| محل تولد =  

| سال درگذشت = 385 ق

| تاریخ درگذشت =  

| محل درگذشت =  

| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابوسعید سیرافی |ابوسلیمان منطقی سجستانی |[[ابوالفرج اصفهانی]] }}

| شاگردان =  

| دین = [[اسلام]]

| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]

| آثار = {{فهرست جعبه افقی |الفهرست |الاوصاف |التشبیهات }}

| فعالیت‌ها =

| وبگاه =

}}

'''ابوالفرج محمد بن ابی یعقوب اسحاق بن محمد بن اسحاق'''، معروف به [[ابن ندیم|ابن‌ندیم]] کتاب‌شناس، [[فهرست نگار|فهرست‌نگار]] و محقق بغدادی قرن چهارم هجری است. از زندگی و فعالیت‌های علمی ابن‌ندیم اطلاع چندانی در دست نیست زیرا نویسندگان و [[تذکره نویسان|تذکره‌نویسان]] پس از او شاید به سبب اختلافات عقیدتی و مذهبی توجه چندانی به او نداشته‌اند.

وی با علوم مختلف آشنایی نسبی داشته و احتمالاً در برخی زمینه‌ها مثل [[ادبیات عرب]] و [[علوم اوائل]] به ویژه [[فلسفه]] و تاریخ فلسفه صاحب‌نظر بوده است.

کتاب وی [[الفهرست (کتاب)]] است‌که گنجینه‌ای شامل تمام کتب مؤلفه و منقوله عالم اسلامی تا اواخر قرن چهارم و همچنین شرح حال مؤلفین و نقله و بسی فواید دیگر چون تفصیل [[ادیان|ادیان]] و [[مذاهب]] گذشتگان و ملل و نحل سالفه است.  

قدیم‌ترین منبع درباره احوال ابن‌ندیم، گزارش موجز [[ابن شهرآشوب|ابن‌شهر آشوب]] (وفات ۵۸۸ق) در [[معالم العلماء (کتاب)|معالم العلماء]]<ref> ابن شهر آشوب، ص۱۴۳</ref>و است. پس از وی [[یاقوت حموی]] (درگذشت ۶۲۶ق) در شرح‌حالی مختصر و برگرفته از الفهرست، به ستایش از ابن‌ندیم و اینکه این اثر دانش مؤلف را در کتاب‌شناسی و علوم مختلف نشان می‌دهد، پرداخته است<ref>یاقوت، ص۱۸-۱۷</ref>.

در میان منابع متأخرتر باید از [[لسان المیزان]] [[ابن حجر هیتمی|ابن‌حجر]]<ref>ابن حجر، ج۵، ص۷۲-۷۳</ref> یاد کرد که شامل شرح‌حال نسبتاً مفصل‌تری از ابن‌ندیم بر مبنای گفته‌‌های [[ابن نجار|ابن‌نجار]]، [[ذهبی]] و بررسی انتقادی الفهرست است. انتقاد تند از شخصیت ابن‌ندیم ویژگی کار ابن‌حجر محسوب می‌‌شود.

درباره نسب و خاستگاه ابن‌ندیم نمی‌‌توان به صورت قطعی سخن گفت اما باتوجه به این‌که وی در نسبت یا وابستگی خود به قبیله‌‌ای از قبایل عرب در [[الفهرست (کتاب)]] مطلبی نیاورده می‌توان گفت که احتمالاً عرب نبوده است.

هم‌چنین شواهدی چون نپرداختن ابن‌ندیم به ادیان ایرانی در بخش مربوط به [[مذهب|مذاهب]] و ادیان الفهرست و نیز مطالبی که در صفحات ۲۳۹-۲۴۰ آن آورده است، می‌تواند احتمال ایرانی نبودن وی را تقویت کند.

از سوی دیگر علاقه ابن‌ندیم به علوم اوائل و دوستی وی با عالمان [[مسیحی]] [[بغداد]]<ref>"علم ابن الندیم بالیهودیه و النصرانیه"، ج۸، ص۸۴-۱۱۳؛ ج۱۰، ص۱۵۶-۱۸۳</ref> و شناخت درخور ستایش او از وضعیت [[بین النهرین]] پیش از [[اسلام]] شاید بتواند شاهدی برای انتساب او به اقوامی‌ باشد که قبل از ظهور اسلام در بین النهرین ساکن بودند، چنانکه نام پدر و جدش ـ اسحاق ـ و کنیه‌‌های خود او و پدرش ـ [[ابوالفرج اصفهانی|ابوالفرج]] و ابویعقوب ـ به این احتمال قوت می‌بخشد.

باتوجه به اینکه در خود الفهرست همواره از وی با عنوان محمد بن اسحاق الندیم یاد می‌شود و هچنین [[منابع رجالی]] و تاریخی غالباً نام او را به همین صورت یا به صورت<big>ابن‌الندیم‌</big> ضبط کرده‌اند، <ref>شیخ طوسی، ص۴۱، ص۶۸، جاهای مختلف؛ نجاشی، ص۱۱۴؛ ابن شهر آشوب، ص۱۴۳؛ فقطی، ج۱، ص۷، ۸، ۹؛ ابن ابی اصیبعه، ج۱، ص۵۷، ص۲۸۷</ref> می‌توان گفت که <big>ندیم‌</big> لقب پدر او بوده است، اما علت این نام‌گذاری معلوم نیست.

از محل تولد ابن‌ندیم نیز اطلاعی در دست نیست. تنها می‌دانیم که در [[بغداد]] می‌زیسته و مدتی در موصل اقامت داشته است<ref> ابن ندیم، ص۹۴، ص۱۸۱</ref>.

در مورد تاریخ تولد ابن‌ندیم گزارشی که خود او در الفهرست<ref> ابن ندیم، ص۲۹۵</ref> درباره ملاقاتش با فقیه خارجی، ابوبکر بردعی در ۳۴۰ ق به دست داده، تا حدودی راه‌گشاست. با توجه به اطلاعاتی که ابن‌ندیم از آثار و عقاید بردعی در این دیدار گردآوری کرده می‌توان دریافت که وی در زمان ملاقات از بلوغ علمی برخوردار بوده است و در حدود سی تا چهل ساله بوده است.

اختلاف نظری که در مورد [[مذهب]] ابن‌ندیم دیده می‌شود از تشتت و گوناگونی آرای وی در الفهرست ریشه می‌گیرد. قرائن موجود در الفهرست بر میل او به اعتزال و مکتب [[معتزله]] دلالت دارد. از آن جمله است:

* نقل اظهارات معتزله درباره [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] به عنوان سرچشمه‌ اندیشه اعتزال<ref>ابن ندیم، ص۲۰۲</ref>.

* تقسیم معتزله به ۲ گروه مخلص و بدعت‌گذار<ref>ابن ندیم، ص ۲۰۱-۲۰۲</ref>.

* ذکر [[ابوالحسن اشعری]] در بخش متکلمان [[مجبره|مجبّره]] و [[حشویه]]<ref>ابن ندیم، ص ۲۳۱</ref>.

نظر به اینکه او از برخی [[ائمه|امامان شیعه]] و فرزندانشان با جمله (علیه‌السلام) یاد کرده<ref>ابن ندیم، ص۹۵، ۱۲۰، ۲۵۲</ref> و [[اهل بیت|اهل‌بیت]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] را همچون فردی شیعی می‌ستاید<ref> ابن ندیم، ص ۱۹۷، ۲۷۶</ref> و برای [[شیخین]]، دیگر [[خلیفه|خلفا]] و کسانی چون [[طلحه]]، [[زبیر بن عوام|زبیر]] و [[عایشه]] تعبیر رضی اللـه عنه را به کار نمی‌‌برد<ref> ابن ندیم، ص ۲۷، ۱۱۵، ۱۳۶</ref>، می‌توان گفت که شیعی مذهب بوده است.  

 

 

 

 

 

 

 

[[رده:شخصیت‌ها]]

[[رده:عالمان]]

[[رده:مورخان]]