سید شهاب الدین مرعشی نجفی
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۰:۲۳، ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
| نام | آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی |
|---|---|
| نام کامل | سید شهاب‌الدین بن سید محمود مرعشی |
| نسب | سادات مرعشی |
| تولد | ۲۰ صفر ۱۳۱۵ق / ۱۲۷۶ش |
| زادگاه | نجف |
| محل زندگی | عراق • ایران |
| مذهب | شیعه دوازده‌امامی |
| اشتغال | فقه و اصول |
| استاتید | علی اکبر حکمی • آقا ضیاء عراقی • شیخ عبدالکریم حائری • میرزا مهدی آشتیانی • سیدعلی قاضی • محمدجواد بلاغی • محمدحسین تهرانی • میرزا جواد ملکی تبریزی• سید احمد کربلایی و.... |
| شاگردان | سید مصطفی خمینی • مرتضی مطهری • محمد مفتح • سید محمد حسینی بهشتی • محمد صدوقی • سید محمدعلی قاضی • سید محمود طالقانی • حسین نوری همدانی • امام موسی صدر • سید مرتضی عسکری و... |
| تألیفات | بیش از ۱۵۰ کتاب و رساله |
| فعالیت‌های سیاسی | حمایت از امام خمینی • واکنش به لایحه کاپیتولاسیون • حمایت از انقلاب اسلامی ایران |
| فعالیت‌های اجتماعی | تأسیس کتابخانه • تأسیس مدارس مرعشیه، شهابیه، مهدیه و مؤمنیه • احداث مراکز عام المنفعه مانند مسجد، حسینیه، درمانگاه و... در ایران و سایر کشورهای اسلامی • بازسازی و تعمیر مرقد محمدباقر مجلسی • احداث واحدهای مسکونی برای طلاب در قم |
| سایر فعالیت‌ها | مرجع تقلید • مکاتبه و مناظره با دانمشندان مذاهب مختلف • ۶۰ سال اقامه نماز جماعت حرم حضرت معصومه |
| وفات | ۷ شهریور ۱۳۶۹ش / ۷ صفر ۱۴۱۱ق |
| محل دفن | کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی |
| شهر وفات | قم |
حضرت آیت الله العظمی شهاب الدین مرعشی نجفی در 31 تیر ماه 1276 (مصادف با بیستم صفر سال 1315 قمری) در نجف اشرف متولد شد. پدرش، “آیت الله سید شمس الدین محمود مرعشى” از فقها و مدرّسان نجف بود. وی تحصیلات حوزوی خود را زیر نظر استادان برجسته حوزه‌های علمیه نجف، سامرا، کاظمین، تهران و قم گذراند و از معدود علمایی بود که از استادان زیادی بهره مند شد و در سن 27 سالگی به مرجعیت رسید. در طی 70 سال تدریس دروس حوزوی، آیت الله مرعشی نجفی شاگردان زیادی تربیت کرد.
کتابخانه آیت الله مرعشی از آثار به جا مانده از وی است که علاوه بر نسخ چاپی، نسخ خطی کم نظیری در آن به چشم می خورد و مورد توجه نویسندگان، دانشمندان، طلاب، علما و مراكز علمی و تحقیقاتی سراسر جهان است. این مرجع تقلید شیعه، در7 شهریور ماه سال 1369 (هفتم صفر 1411 قمری)، در سن 96 سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.
تولد و خاندان
خاندان مرعشی از خاندان های مهم شیعی در طی ۷ قرن اخیر است. میرقوام الدین مرعشی بنیان گذار سلسله مرعشیان طبرستان از سرشناس ترین شخصیت های این خاندان است. همچنین علامه سید حسین مرعشی مازندرانی معروف به خلیفه سلطان از دیگر مشاهیر این تبار به شمار می رود. تیره هایی از این خاندان عریق و پر برکت در آمل، شوشتر، نجف، قم، تبریز، رفسنجان و… پراکنده بوده و عالمان، فقیهان، ادیبان و سیاستمدارانی را به عالم تشیع هدیه نموده اند.
علامه سید علی مرعشی معروف به سید الاطباء و سید الحکماء(۱۲۰۲-۱۳۱۶ ق) از عالمان و طبیبان معمر عصر خودش بود. وی در نیمه دوم قرن سیزدهم در نجف اشرف صاحب فرزندی شد که نامش را محمود و لقبش را شمس الدین نهاد. سال تولد سید محمود را با اینکه ۱۲۶۰ و ۱۲۷۹ نیز گفته اند، ولی فرزندش آیت الله سید شهاب الدین مرعشی سال ولادت او را در الاجازه الکبیره خود، ۱۲۷۰ ق یاد می کند.
مادر سید محمود، بی بی شرف شمس طباطبایی نام داشت که دانشمندی فقیه و محدثی فاضل و ربیب صاحب جواهر بود و در ضمن دخترعموی پدر علامه طباطبایی صاحب المیزان هم می باشد. سید محمود در زیر سایه پدر دانشمند و گرامی خویش و در دامان مادری بزرگوار بزرگ شد و مراحل کودکی و نونهالی را پشت سر گذاشت. خواندن و نوشتن را فرا گرفت و سپس مانند اسلاف خود به دانش ورزی روی نهاد و تحصیل علوم و فنون را آغاز کرد. ناگفته نگذاریم که دو شخصیت دیگر با نام سید محمود مرعشی از علمای شیعی قرن چهاردهم هجری هستند که یکی از آنان سید محمود معلم مرعشی شوشتری و دیگری سید محمود مرعشی شوشتری(آخرین شاگرد آخوند خراسانی که یک دهه بعد از انقلاب، در سن فراتر از صدسالگی به رحمت خدا رفت) می باشد.
تحصیلات، اساتید و مشایخ
آیت الله سید محمود مرعشی با اشتیاقی وافر و عزمی راسخ تحصیلاتش را آغاز نمود و از محضر اساتید و فضلا و علمای نجف اشرف استفاده علمی بسیار برد و در علوم و فنون مختلف دارای مهارت و تبحر شد. او با اینکه متخصص علم رجال و انساب بود ولی در علوم متنوع دیگر هم محضر بزرگان زمانه اش را دریافت. او علاوه بر اینکه فقیه و اصولی بود در علم طب، تاریخ، انساب، نجوم، هیئت، درایه، حدیث، ریاضی، رمل و جفر و… توانا بود.
نگاهی به اساتید وی حاکی از عزم بلند وی و خستگی ناپذیرش اش در مسیر دانش ورزی و علم آموزی است. او در ادب و شعر نزد مشاهیری مانند سید جعفر حلی، سید ابراهیم طباطبایی، سید حیدر حلی و… شاگردی نمود. فقه و اصول را از محضر بزرگانی چون آخوند خراسانی، میرزا حسین خلیلی تهرانی، فاضل شربیانی، آقا رضا همدانی، شیخ الشریعه اصفهانی، فاضل مامقانی، صاحب عروه، شیخ عباس کاشف الغطاء و شیخ هادی تهرانی آموخت.
در علم نسب از پدرش سید علی مرعشی، حاج محمدنجف کرمانی و سید جعفر اعرجی بهره برد. در نجوم و ریاضی استفاده علمی اش از بزرگانی چون ملا اسماعیل قره باغی، ملا غلامحسین دربندی، میرزا عبدالعلی تبریزی و محمدعلی چهاردهی رشتی بود. سید اسماعیل عقیلی نوری از اساتیدش در علم کلام بود. رجال و درایه را از ملا علی خلیلی و شیخ علی خاقانی فرا گرفت. در رمل و جفر و اوفاق سید محمدتقی قزوینی، میرزا باقر ایروانی و حاج علی محمد نجف آبادی اساتید وی بودند. طب را از پدرش و میرزا حسن شیروانی آموخت. در اخلاق و عرفان محضر بزرگانی چون سید مرتضی کشمیری و ملا حسینقلی همدانی را درک نمود و این گونه بود که در طی ده ها تحصیل علوم مختلف و فنون متنوع و تلاش برای تهذیب نفس، توانست به مقامات بلند علمی و اخلاقی نائل گشته و در زمره زهاد و اخلاقیون و علمای روزگارش محسوب گردد. وی همچنین از بزرگانی چون پدرش، محدث نوری، شیخ حسن جواهری، فاضل شربیانی، ملا حسینقلی همدانی، ملا علی خلیلی، سید جعفر طباطبایی، سید مرتضی کشمیری، امام الحرمین همدانی، میرزا محمد تنکابنی، سید محمد ساروی، ملا لطف الله أسکی لاریجانی، سید اسماعیل صدر و… اجازه نقل روایت داشت.