حمله تروریستی کرمان

نسخهٔ تاریخ ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۵ توسط Javadi (بحث | مشارکت‌ها)

حمله تروریستی کرمان، حمله به شرکت‌کنندگان مراسم چهارمین سالگرد سردار قاسم سلیمانی بود که در مسیر منتهی به گلزار شهدای کرمان در ۱۳ دی سال ۱۴۰۲ ش برابر با 20 جمادی‌الثانی این حمله ۸۹ کشته و ۲۷۹ زخمی برجای گذاشت. ۵۳ تن از کشته‌شدگان زن و ۱۲ تن از اتباع افغانستان بودند. در ساعت ۱۵:۱۷ در حالی که مردم و نیروهای امدادی در حال کمک به آسیب‌دیدگان و انتقال جانباختگان بودند، انفجار دوم با شدت بیشتری رخ داد. از سوی دولت ایران، سه روز در استان کرمان و روز ۱۴ دی سال ۱۴۰۲ در سراسر ایران عزای عمومی اعلام شد. در شهرهای مختلف ایران نیز تجمعاتی در محکومیت این حمله برگزار شد.

پیام‌ها

تحمل نخواهند کرد.jpg در پی این حمله، آیت‌الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران، و آیت‌الله سیستانی از مراجع تقلید شیعه ساکن عراق، ناصر مکارم شیرازی، حسین نوری همدانی، جعفر سبحانی، عبدالله جوادی آملی و سید موسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید ساکن قم پیام تسلیت صادر نموده و این حادثه را محکوم کردند. همچنین سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان، جنبش انصارالله یمن، جنبش مقاومت اسلامی (حماس) و جنبش جهاد اسلامی فلسطین از جبهه مقاومت و نیز رؤسای کشورهای مختلف همچون ترکیه، روسیه، چین و عراق نیز این حادثه را محکوم کردند. رهبر مسیحیان کاتولیک جهان و اسقف اعظم کلیسای ارتدکس روسیه نیز پیام تسلیت صادر کردند.

عاملان حمله

وزارت اطلاعات ایران، ۱۵ دی اعلام کرد «۱۲ نفر» از عوامل انفجار را در «شش استان» ایران بازداشت کرده است و در بیانیه‌ای افراد بازداشت‌شده را «تروریست داعشی» خواند. همچنین اعلام کرد که یکی از عاملان این حمله انتحاری، اهل کشور تاجیکستان بوده است. یک روز بعد خبرگزاری رویترز به نقل از دو منبع اطلاعاتی آمریکایی گزارش کرد رهگیری‌های ارتباطی جمع‌آوری‌شده توسط ایالات متحده تأیید می‌کند که شاخه داعش مستقر در افغانستان، موسوم به داعش خراسان، عامل انفجارها است.

داعش، در ۱۴ دی با انتشار بیانیه‌ای، مسئولیت این حمله را برعهده گرفت. بر اساس بیانیه داعش، دو عامل انتحاری با نام‌های عمر الموحد و سیف‌الله المجاهد کمربندهای انفجاری خود را میان جمعیت شیعیان منفجر کردند. البته خبرگزاری تسنیم مدعی شد این بیانیه توسط صهیونیست‌ها تنظیم و از رسانه‌های داعش منتشر شده است. این خبرگزاری برای اثبات ادعای خود به شواهدی همچون متفاوت‌بودن لحن و ادبیات و نیز تأخیر در صدور این بیانیه با دیگر بیانیه‌های داعش استناد کرده‌اند. پیش از انتشار بیانیه داعش نیز، گمانه‌زنی‌ها مبنی بر دست داشتن اسرائیل در این حملات مطرح بود.