۸۵٬۹۵۷
ویرایش
تبیین نقش علما و نخبگان عالم اسلامی در پاسخ‌دهی به شبهات (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۰
، ۲۸ مارس ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'بهطور' به 'بهطور'
جز (جایگزینی متن - 'میدهد' به 'میدهد') |
جز (جایگزینی متن - 'بهطور' به 'بهطور') |
||
| خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
این خیلى افتخار بزرگى است كه از صدر اسلام علماى اسلام آمدند گفتند كه بین عقل و شرع هماهنگى است: كُلُّ ما حَكَمَ بِهِ الْعَقْلُ حَكَمَ بِهِ الشَّرْعُ وَ كُلُّ ما حَكَمَ بِهِ الشَّرْعُ حَكَمَ بِهِ الْعَقْلُ. مقصودشان این بود كه اگر واقعاً یك چیزى را عقل اكتشاف كند، ما فرضاً دلیل نقلى نداشته باشیم، همین اكتشاف عقل كافى است كه بفهمیم اسلام با این موافق است و اگر دلیل نقلى به ما نرسیده، بوده و به ما نرسیده است. آنچه هم كه شرع | این خیلى افتخار بزرگى است كه از صدر اسلام علماى اسلام آمدند گفتند كه بین عقل و شرع هماهنگى است: كُلُّ ما حَكَمَ بِهِ الْعَقْلُ حَكَمَ بِهِ الشَّرْعُ وَ كُلُّ ما حَكَمَ بِهِ الشَّرْعُ حَكَمَ بِهِ الْعَقْلُ. مقصودشان این بود كه اگر واقعاً یك چیزى را عقل اكتشاف كند، ما فرضاً دلیل نقلى نداشته باشیم، همین اكتشاف عقل كافى است كه بفهمیم اسلام با این موافق است و اگر دلیل نقلى به ما نرسیده، بوده و به ما نرسیده است. آنچه هم كه شرع بهطور قطع حكم مىكند عقل حكم مىكند، یعنى راز و رمزى دارد كه اگر عقل به آن راز و رمز پى ببرد تصدیقش مىكند؛ یعنى مقررات اسلام براساس یك مجهولات و مرموزات و خارج از دسترس اندیشه و فكر و عقل نیست، براساس یك سلسله مصالح و مفاسد در زندگى بشر است كه براى عقل قابل مطالعه است. | ||