۸۶٬۰۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا) ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| نام = حارث بن سعید بن حمدان بن حارث بن لقمان عدوی تغلبی | | نام = حارث بن سعید بن حمدان بن حارث بن لقمان عدوی تغلبی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| سال تولد = | | سال تولد = 320 ق | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| سال درگذشت = | | سال درگذشت = 357 ق | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = سرزمین [[شام (شامات)|شام]]، منطقه صدد | | محل درگذشت = سرزمین [[شام (شامات)|شام]]، منطقه صدد | ||
| استادان = | | استادان = | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
(حق پنهان شد و دین پاره پاره گشت، زیرا اموال آل رسول الله تقسیم شده است)<ref>(مناقب ابن شهرآشوب، ج2ص53)</ref>. | (حق پنهان شد و دین پاره پاره گشت، زیرا اموال آل رسول الله تقسیم شده است)<ref>(مناقب ابن شهرآشوب، ج2ص53)</ref>. | ||
وی هم‌چنین در باره واقعه غدیر و نیز در رثاء | وی هم‌چنین در باره واقعه غدیر و نیز در رثاء امام حسین (علیه‌السلام) اشعاری دارد که در نسخههای خطی دیوان او به روایت ابن خالویه موجود است اما در دیوان چاپی او درج نشده است. وی بیتردید شیعی امامی است زیرا در اشعار او نام پنج تن آلعبا و دوازده امام(علیه‌السلام) به عنوان پیشوا و شفاعت کنندگان روز محشر توصیف شده است<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ج1ص270.</ref>. | ||
== تاثیر اشعارش در جهان اسلام == | == تاثیر اشعارش در جهان اسلام == | ||
اگرچه اشعار او در این زمینه بسیار اندک است، اما تأثیر آن در جهان تشیع اندک نبوده است. مشهورترین این اشعار «قصیده شافیه» است که به تندی بر امویان و عباسیان می‌تازد و برتری‌های ادعایی عباسیان را دروغین می‌شمارد. زشت‌کاری‌های آنان را یکایک نام می‌یرد و بر بزرگواری امام موسی کاظم (علیه‌السلام) و امام رضا (علیه‌السلام) تأکید می‌ورزد و هارون‌الرشید را درخور قیاس با آنان نمی‌شمرد، هم‌چنانکه میان نوح پیامبر و فرزندش قرابتی نمی‌یابد. خاندان بنی‌عباس را که دستشان به خون فرزندان [[علی بن ابی طالب|علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] آلوده است از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] نمی‌داند و [[سلمان فارسی]] را به خاندان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] نزدیک‌تر می‌شمرد. این قصیده حدود 85 بیت است و با اعتراض به غصب خلافت و پایمال کردن حق فرزندان علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و از دست رفتن دین به دست غاصبان آغاز می‌گردد و در آن به فرمان پیامبر (صلی الله علیه) در [[غدیر خم|روز غدیر]] و نیز نادیده گرفته شدن آن در [[سقیفه بنی ساعده|شورای سقیفه]] اشاره می‌کند. قصیده یادشده همواره مورد توجه شیعیان بوده است، چندان‌که گروهی آن را شرح و تخمیس کرده‌اند. | اگرچه اشعار او در این زمینه بسیار اندک است، اما تأثیر آن در جهان تشیع اندک نبوده است. مشهورترین این اشعار «قصیده شافیه» است که به تندی بر امویان و عباسیان می‌تازد و برتری‌های ادعایی عباسیان را دروغین می‌شمارد. زشت‌کاری‌های آنان را یکایک نام می‌یرد و بر بزرگواری امام موسی کاظم (علیه‌السلام) و امام رضا (علیه‌السلام) تأکید می‌ورزد و هارون‌الرشید را درخور قیاس با آنان نمی‌شمرد، هم‌چنانکه میان نوح پیامبر و فرزندش قرابتی نمی‌یابد. خاندان بنی‌عباس را که دستشان به خون فرزندان [[علی بن ابی طالب|علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام)]] آلوده است از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] نمی‌داند و [[سلمان فارسی]] را به خاندان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] نزدیک‌تر می‌شمرد. این قصیده حدود 85 بیت است و با اعتراض به غصب خلافت و پایمال کردن حق فرزندان علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و از دست رفتن دین به دست غاصبان آغاز می‌گردد و در آن به فرمان پیامبر (صلی الله علیه) در [[غدیر خم|روز غدیر]] و نیز نادیده گرفته شدن آن در [[سقیفه بنی ساعده|شورای سقیفه]] اشاره می‌کند. قصیده یادشده همواره مورد توجه شیعیان بوده است، چندان‌که گروهی آن را شرح و تخمیس کرده‌اند. | ||