محمد علی تسخیری: تفاوت میان نسخه‌ها

مصاحبت طولانی بنده با ایشان سبب شد تا بارها جلوه‌هایی عمیق از ایمان و وارستگی را در این مرد خداجوی ببینم و بیابم. مشخصا مرحوم آیت‌الله تسخیری توکلی ژرف و فراوان به خداوند داشت. اینجانب نمونه‌های درس آموزی از این توکل را در موارد زیادی احساس می‌کردم. به یاد دارم در یک سفر عمره، هنگامی که آیات مربوط به داستان حضرت ابراهیم (ع) و الطاف ویژه خداوند نسبت به آن حضرت را برای جمعی بیان می‌کرد، گریه راه را بر نفس وی بست و امکان صحبت کردن را از او ستاند، در آن لحظات مرحوم آیت‌الله تسخیری ترکیبی از معرفت و عرفان را در مراجعه‌ای عالمانه به فرازهای نغز و چشمگیر این آیات نورانی برای مخاطبان بیان داشت.

در کنار این ویژگی‌های علمی و ایمانی، آیت‌الله تسخیری وجهه ای به شدت اخلاقی نیز داشت. روحی لطیف، رفتاری نجیبانه و شخصیتی پرجاذبه و مهربان در منش و روش این عالم وارسته به چشم می‌آمد و به حضور ثمربخش ایشان در عرصه‌های داخلی و خارجی جلوه‌ای اخلاقی و دلنشین می بخشید. این عالم وارسته بسیار فروتن و بی تکلف بود و هر جا که پای منفعت اجتماعی برای شخص او به میان می‌آمد از تلاش و فعالیت دست می‌کشید.