حسینه واجد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
|-
|-
|زاده
|زاده
| 28 سپتامبر سال 1947م، در منطقه «تونگیپارا» در شرق پاکستان (بنگلادش)
| 28 سپتامبر سال 1947م، در منطقه تونگیپارا در شرق پاکستان (بنگلادش)
|-
|-
|دین و مذهب   
|دین و مذهب   
خط ۳۲: خط ۳۲:


= زندگی‌نامه =
= زندگی‌نامه =
'''حسینه واجد''' در تاریخ 28 سپتامبر سال 1947م، در منطقه «تونگیپارا» در شرق [[پاکستان]] متولد شد. او بزرگترین فرزند شیخ مجیب الرحمن بنیان‌ گذار کشور بنگلادش و نخستین رئیس جمهور این کشور است.  او در بسیاری از مصاحبه‌هایش گفته با توجه به فعالیت‌های سیاسی پدرش، با ترس بزرگ شد. در اوج خشونت‌ها در دوره انتخابات‌های 1970م در پاکستان همزمان با بازداشت پدرش، او با پدربزرگش در کمپ پناهجویان زندگی می کرد.<br>
'''حسینه واجد''' در تاریخ 28 سپتامبر سال 1947م، در منطقه '''تونگیپارا''' در شرق [[پاکستان]] متولد شد. او بزرگترین فرزند شیخ مجیب الرحمن بنیان‌ گذار کشور بنگلادش و نخستین رئیس جمهور این کشور است.  او در بسیاری از مصاحبه‌هایش گفته با توجه به فعالیت‌های سیاسی پدرش، با ترس بزرگ شد. در اوج خشونت‌ها در دوره انتخابات‌های 1970م در پاکستان همزمان با بازداشت پدرش، او با پدربزرگش در کمپ پناهجویان زندگی می کرد.<br>
او همچنین می گوید: اجازه نداشتم به مدرسه بروم زیرا باید از طریق یک پل چوبی از یک کانال عبور می کردم و از این می ترسیدم که داخل رودخانه بیافتم.  
او همچنین می گوید: اجازه نداشتم به مدرسه بروم زیرا باید از طریق یک پل چوبی از یک کانال عبور می کردم و از این می ترسیدم که داخل رودخانه بیافتم.  
= فعالیت‌های سیاسی =
= فعالیت‌های سیاسی =
خط ۴۲: خط ۴۲:
حزب او، هم‌ ردیف با [[حزب ملی گرای بنگلادش]] به رهبری [[خالده ضیاء]] همسر [[ضیاء الرحمن]]، به فعالیت برای انتخاب یک دولت دموکراتیک ادامه می داد و آنها با برگزاری انتخاباتی دموکراتیک در سال 1991م که به پیروزی حزب ملی گرای بنگلادش منتهی شد به این هدف دست یافتند.
حزب او، هم‌ ردیف با [[حزب ملی گرای بنگلادش]] به رهبری [[خالده ضیاء]] همسر [[ضیاء الرحمن]]، به فعالیت برای انتخاب یک دولت دموکراتیک ادامه می داد و آنها با برگزاری انتخاباتی دموکراتیک در سال 1991م که به پیروزی حزب ملی گرای بنگلادش منتهی شد به این هدف دست یافتند.
او و حزبش  در انتخابات های پارلمانی 1986م که تحت ریاست جمهوری '''ارشاد''' برگزار شد، شرکت کردند. تصمیم وی برای شرکت در انتخابات توسط مخالفان او مورد انتقاد قرار گرفت زیرا دیگر گروه مخالف به رهبری خالده ضیا این رای گیری را تحریم کرده بود. با این حال حامیان او تاکید داشتند که او از این موقعیت برای به چالش کشیدن حکومت وقت بهره می‌برد. '''ارشاد''' در دسامبر 1987م، پارلمان را ملغی اعلام کرد. او این کار را زمانی انجام داد که حسینه واجد و حزبش در تلاش برای برگزاری یک انتخابات آزاد تحت دولت بی طرف، از پارلمان استعفا داده بودند.
او و حزبش  در انتخابات های پارلمانی 1986م که تحت ریاست جمهوری '''ارشاد''' برگزار شد، شرکت کردند. تصمیم وی برای شرکت در انتخابات توسط مخالفان او مورد انتقاد قرار گرفت زیرا دیگر گروه مخالف به رهبری خالده ضیا این رای گیری را تحریم کرده بود. با این حال حامیان او تاکید داشتند که او از این موقعیت برای به چالش کشیدن حکومت وقت بهره می‌برد. '''ارشاد''' در دسامبر 1987م، پارلمان را ملغی اعلام کرد. او این کار را زمانی انجام داد که حسینه واجد و حزبش در تلاش برای برگزاری یک انتخابات آزاد تحت دولت بی طرف، از پارلمان استعفا داده بودند.
   
  === انتخابات 1991م ===
پس از چند سال حکومت '''ارشاد''' اعتراضات و اعتصابات گسترده تا حدی بی ثباتی ایجاد کرد که اقتصاد کشورفلج شد. اعتراضات گسترده در دسامبر 1990م،  ارشاد را که به نفع شهاب الدین معاونش استعفا داده بود، مجبور به کناره گیری از قدرت کرد. دولت موقت، به ریاست '''شهاب الدین احمد''' انتخابات سراسری پارلمانی را برگزار کرد. حزب ملی گرای بنگلادش به رهبری خالده ضیا، اکثریت را به دست آورد و لیگ عوامی به رهبری او به بزرگترین حزب مخالف تبدیل شد.<br>
او در سه حوزه انتخاباتی مبارزه کرد که در دو حوزه شکست خورد و در یکی به پیروزی رسید. او شکستش را پذیرفت و از ریاست حزب استعفا داد اما به درخواست رهبران باقی ماند.
 


   
   
= منابع =
= منابع =