معیارهای نقد متن فریقین در رد و قبول حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

ج -  هر گاه  مراد از  کلمه العامه  در روایات "خذ ما خالف العامه " همه علمای اهل سنت باشد این امر مستلزم  ان  خواهد بود که در همه موارد به روایاتی که مخالف با فتاوای اهل سنت است عمل نمائیم در حالی که  عمل به چنین امری  ممکن نیست بدلیل انکه در اغلب موارد بین علمای اهل سنت اختلافات فراوانی در موضوع  واحد دیده می شود بگونه ای که حد اقل یکی از انها با رای امامیه منطبق می باشد در نتیجه  عمل به خذ ما خالف العامه  ممکن نخواهد بود .<br>

<br>بنابر این  مراد از العامه – در روایات خذ ما خالف العامه - مطلق  علمای اهل سنت نمی باشد بلکه مراد از ان  عالمان وابسته به نظام حکومتی می باشد که ائمه ع بجهت حفظ جان شیعیان گاهی احکام موافق با فتاوای انان صادر می کردند .<br>

<br>3- اگر به سیره اهل بیت ع  درتعاملشان با اهل سنت  و بالعکس بنگریم می بینیم انان  به اهل سنت محبت ورزیده و رفتارشان  با انها  به روش نیکو بود چنانکه اهل سنت نیز با انان تعاملی مثبت داشته و به دیده احترام  و محبت امیز به انان  می نگریستند که این امر در روایات فراوانی که در منابع روایی  و نیز اثار ارزشمندی که نسبت به عظمت اهل بیت نگاشته اند بخوبی مشهود است  . <br>

<br>4-ترجیح  روایت مخالف با فتوای عالمان درباری در نظام سلطه امری عقلی بوده و روایات خذ ما خالف العامه ارشاد به چنین حکمی خواهد بود  چون  در شرائطی که امکان بیان حکم واقعی وجود نداشته و اظهار حکم حقیقی  انسان را در معرض خطر جانی قرار می دهد عقل حکم می کند که جهت حفظ جان  سیاستی  متناسب  و موافق  با گفتار حاکمان و عالمان درباری اتخاذ گردد  و انگاه که شرائط تغییر یافت موظف به امری مخالف با امر اول خواهیم بود بنابر این خذ ما خالف العامه راهکار ائمه به شیعیان در رسیدن به حکم واقعی خواهد بود . <br>

<br>  <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ج 1ص 148-150</ref>

    

   

===مقیاس دوم  : عرضه سنت بر عمل صحابه===