۸۶٬۰۷۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
دوره زندگانى امام صادق (علیه السلام) مصادف با اواخر دوره بنى امیه و اوائل روزگار [[عباسیان|بنى عباس]] بود.بنابر این به سبب اختلافاتی که میان [[امویان]] و عباسیان وجود داشت، شیعیان فارغ البال بوده و نیز به سبب طولانی بودن عمر حضرت صادق علیه السلام نسبت به دیگر امامان دستگاه حکومتی بنی امیه و بنی العباس فرصت مزاحمت برای آن حضرت و نیز شیعیان را نداشتند. | دوره زندگانى امام صادق (علیه السلام) مصادف با اواخر دوره بنى امیه و اوائل روزگار [[عباسیان|بنى عباس]] بود. بنابر این به سبب اختلافاتی که میان [[امویان]] و عباسیان وجود داشت، شیعیان فارغ البال بوده و نیز به سبب طولانی بودن عمر حضرت صادق علیه السلام نسبت به دیگر امامان دستگاه حکومتی بنی امیه و بنی العباس فرصت مزاحمت برای آن حضرت و نیز شیعیان را نداشتند. | ||
آن حضرت در مدت طولانى امامت خود موفق شد تا نظم و ترتیبى به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این جهت امام صادق علیه السلام را «حبر الامه» یعنى دانشمند امت اسلام و فقیه آل محمد (ص) خوانده اند. | آن حضرت در مدت طولانى امامت خود موفق شد تا نظم و ترتیبى به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این جهت امام صادق علیه السلام را «حبر الامه» یعنى دانشمند امت اسلام و فقیه آل محمد (ص) خوانده اند. | ||
بیشتر احادیث فقهى «شیعه» از آن حضرت روایت شده و به همین | بیشتر احادیث فقهى «شیعه» از آن حضرت روایت شده و به همین دلیل فقه شیعه را «فقه جعفرى» و مذهب او را «مذهب جعفرى» نامیدند. | ||
در مجلس درس آن حضرت كه در مدینه تشكیل مى شد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر مى شدند و از محضر ایشان کسب فیض می کردن که می توان به ابو حنیفه، مالك بن انس، جابر بن حیان، زراره ابن اعین و دو فرزندش به عنوان مشهور ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد. | در مجلس درس آن حضرت كه در مدینه تشكیل مى شد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر مى شدند و از محضر ایشان کسب فیض می کردن که می توان به ابو حنیفه، مالك بن انس، جابر بن حیان، زراره ابن اعین و دو فرزندش به عنوان مشهور ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
مهم ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره جانشینى رسول خدا است كه شیعه آن را به «نص جلّى» و اهل تسنن به «اختیار» امت مى دانند. | مهم ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره جانشینى رسول خدا است كه شیعه آن را به «نص جلّى» و اهل تسنن به «اختیار» امت مى دانند. | ||
اما به جز این مسأله اساسى، اختلافات شیعه و سنى در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و نكاح است. | اما به جز این مسأله اساسى، اختلافات شیعه و سنى در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و نكاح است. | ||
مبانى تشریع در مذهب شیعه «كتاب اللّه» و «سنت» و «اجماع» و «عقل» است. در سنت رسول خدا (ص) | مبانى تشریع در مذهب شیعه «كتاب اللّه» و «سنت» و «اجماع» و «عقل» است. در سنت رسول خدا (ص) شیعه احادیثى را مى پذیرد كه از غربال عترت یعنى اهل بیت رسول خدا (ص) گذشته باشد و آن احادیث در نزد ایشان معروف به «اخبار» است. | ||
«اجماع» در نزد شیعه، اتفاق علماى شیعه امامیه است بر قول امام معصوم.«قیاس» در نزد اخباریون شیعه حرام است، ولى در نزد «اصولیون» مورد قبول است.در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با مذهب شافعى اختلافى بسیار ندارد. از مسائل مورد خلاف ایشان با سنت و جماعت جایز دانستن «متعه» و یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل ارث و غیره است.شیعه امامیه جعفریه درباره | «اجماع» در نزد شیعه، اتفاق علماى شیعه امامیه است بر قول امام معصوم. «قیاس» در نزد اخباریون شیعه حرام است، ولى در نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با مذهب شافعى اختلافى بسیار ندارد. از مسائل مورد خلاف ایشان با سنت و جماعت جایز دانستن «متعه» و یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل ارث و غیره است. شیعه امامیه جعفریه درباره «عدل» معتقد است كه عدل از «صفات ثبوتیه» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم جایز نیست. خداوند به بندگان خود تكلیف ما لا یطاق نمى فرماید و بیش از آن چه سزاوارند آنان را عذاب نمى كند و چون «عادل» است هیچ گاه فعل حسن و نیكو را ترك نكرده و كار زشت و قبیح از او سر نمى زند. با این كه قادر به اعمال نیك و زشت هر دو هست جز به فعل نیك نمى گراید. چون خداوند «حكیم» است، پس باید فعل او از روى حكمت و بر حسب نظام اكمل باشد. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
<ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref> | <ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref> | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||