طالبان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۹۱۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
چارچوب فکری و اولیه سران طالبان اضافه بر ذهنیت و تربیت جامعه پشتونی جنوب افغانستان، آگاهانه یا ناآگاهانه از اندیشه‌های مختلف موجود در جریان‌های افراطی اسلامی معاصر تاثیر پذیرفته است.
چارچوب فکری و اولیه سران طالبان اضافه بر ذهنیت و تربیت جامعه پشتونی جنوب افغانستان، آگاهانه یا ناآگاهانه از اندیشه‌های مختلف موجود در جریان‌های افراطی اسلامی معاصر تاثیر پذیرفته است.
===الگو بودن زندگی سلفی===
===الگو بودن زندگی سلفی===
مبانی اندیشه ملایان طالب، ناشی از مکتب [[دیوبندی]] [[هند]] و [[سلفیه]] است که دوره‌های آغازین و میانی [[اسلام]] را دوران طلایی، و دور از هرگونه خطا و نقد می‌داند. به نظر آنان این دوره نزدیک‌ترین و شبیه‌ترین مشخصات زندگی اسلامی را به [[سیره]] و سنت [[حضرت محمد|رسول خدا]](ص) داشته، و باید نظام زندگی اکنون مسلمانان نیز به آن دوره برگردد.<ref>عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ص ۲۰۵.</ref>{{یادداشت|الگوی زندگی آرمانی طالبان، زیست روستایی ساده در صدر اسلام است. رفتار خشک، تقلیدوار، سخت‌گیرانه و بی‌گذشت آنان در چارچوب فقه حنبلی و نیز در حاشیه بودن زنان ریشه در این تفکرات سلفی دارد. ر.ک:عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ۱۳۷۷ش.}}
مبانی اندیشه ملایان طالب، ناشی از مکتب [[دیوبندی]] [[هند]] و [[سلفیه]] است که دوره‌های آغازین و میانی [[اسلام]] را دوران طلایی، و دور از هرگونه خطا و نقد می‌داند. به نظر آنان این دوره نزدیک‌ترین و شبیه‌ترین مشخصات زندگی اسلامی را به [[سیره]] و سنت [[حضرت محمد|رسول خدا]](ص) داشته، و باید نظام زندگی اکنون مسلمانان نیز به آن دوره برگردد.<ref>عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ص ۲۰۵.</ref>


=== نظام خلافت===
=== نظام خلافت===
مهم‌ترین اصل در اندیشه سیاسی دیوبندی و طالبان، زنده کردن [[خلافت]] در نظام سیاسی اسلام است. طالبان، اسلامی ماندن جامعه را در اسلامی بودن حکومت می‌داند. بنابراین بازگشت به جامعه آرمانی موردنظر طالبان، مستلزم زنده‌کردن نظام حکومتی آن زمان یعنی [[خلافت]] است.<ref>عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ۱۳۷۸ش، ص۲۰۲-۲۰۳.</ref> از ارکان این نظام سیاسی، [[بیعت]] اهل حل و عقد، شورا، نصب و غلبه است. در تئوری خلافت و امارت ـ آن طوری که طالبان می‌خواهد ـ مردم و احزاب جایگاهی ندارند.<ref>عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ۱۳۷۸ش، ص۲۰۲-۲۰۳.</ref>
مهم‌ترین اصل در اندیشه سیاسی دیوبندی و طالبان، زنده کردن [[خلافت]] در نظام سیاسی اسلام است. طالبان، اسلامی ماندن جامعه را در اسلامی بودن حکومت می‌داند. بنابراین بازگشت به جامعه آرمانی موردنظر طالبان، مستلزم زنده‌کردن نظام حکومتی آن زمان یعنی [[خلافت]] است.<ref>عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ۱۳۷۸ش، ص۲۰۲-۲۰۳.</ref> از ارکان این نظام سیاسی، [[بیعت]] اهل حل و عقد، شورا، نصب و غلبه است. در تئوری خلافت و امارت ـ آن طوری که طالبان می‌خواهد ـ مردم و احزاب جایگاهی ندارند.<ref>عارفی، «مبانی قومی و مذهبی طالبان»، ۱۳۷۸ش، ص۲۰۲-۲۰۳.</ref>


خط ۶۹: خط ۷۰:


==رفتار با شیعیان==
==رفتار با شیعیان==
طالبان برای پیشبرد اهداف خود می‌کوشید از اعمال سیاست‌های خشن و جانب‌‌گرایانه نسبت به [[شیعه|شیعیان]] فاصله بگیرد، اما از همان ابتدا شیعیان خصوصا [[هزاره‌ها]] با طالبان دچار مشکل شدند. عدم پایبندی طالبان به توافق صلح با [[عبدالعلی مزاری]] رهبر حزب شیعی [[حزب وحدت اسلامی|وحدت اسلامی]] در هنگام تلاش برای ورود به [[کابل]] که منجر به [[شهادت]] وی و سرکوب نیروهای این حزب شد؛ باعث شد چهره و جایگاه این گروه نزد شیعیان منفور شود.<ref>بهمنی قاجار، جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان، ۱۳۹۵ش، ص۴۱-۴۳.</ref> گرچه بعدها با پیوستن برخی از افراد و گروه‌های شیعی به طالبان و همکاری با آنان، تلاش شد تصور عدم تعصب و خشونت عمدی طالبان در مقابل شیعیان بویژه هزاره‌ها بوجود آید، ولی محدودیت، سرکوب شدید و کشتار مقاومت شیعیان در [[هزارستان]] و شهرها و روستاهای دیگر، این پندار را از بین برد. <ref>نظری، «مقاوم شیعیان افغانستان در برابر طالبان در چارچوب تحلیل گفتمان»، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>
طالبان برای پیشبرد اهداف خود می‌کوشید از اعمال سیاست‌های خشن و جانب‌‌گرایانه نسبت به [[شیعه|شیعیان]] فاصله بگیرد، اما از همان ابتدا شیعیان خصوصا [[هزاره‌ها]] با طالبان دچار مشکل شدند. عدم پایبندی طالبان به توافق صلح با [[عبدالعلی مزاری]] رهبر حزب شیعی [[حزب وحدت اسلامی|وحدت اسلامی]] در هنگام تلاش برای ورود به [[کابل]] که منجر به [[شهادت]] وی و سرکوب نیروهای این حزب شد؛ باعث شد چهره و جایگاه این گروه نزد شیعیان منفور شود.<ref>بهمنی قاجار، جایگاه سیاسی و اجتماعی شیعیان در افغانستان، ۱۳۹۵ش، ص۴۱-۴۳.</ref>  
گرچه بعدها با پیوستن برخی از افراد و گروه‌های شیعی به طالبان و همکاری با آنان، تلاش شد تصور عدم تعصب و خشونت عمدی طالبان در مقابل شیعیان بویژه هزاره‌ها بوجود آید، ولی محدودیت، سرکوب شدید و کشتار مقاومت شیعیان در [[هزارستان]] و شهرها و روستاهای دیگر، این پندار را از بین برد. <ref>نظری، «مقاوم شیعیان افغانستان در برابر طالبان در چارچوب تحلیل گفتمان»، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>


پس از سقوط کابل و انتقال مرکز حزب وحدت اسلامی به [[بامیان]]، طالبان حملات شدیدی را به این ولایت نمود اما تا تصرف آن، بارها شکست خورد و عقب نشست. در خرداد(جوزا) ۱۳۷۶ش به دنبال تصرف [[مزار شریف]]، مرکز ولایت/استان [[بلخ]] در شمال افغانستان، هزاره‌های این شهر و نیروهای حزب وحدت علیه طالبان قیام کرده، با همراهی ازبک‌ها و تاجیک‌ها صدها نیروی طالبان را به قتل رسانده و شهر را باز پس گرفتند. این عمل باعث شد تسلط طالبان بر بیشتر مناطق افغانستان، و ابتکار [[پاکستان]] و [[عربستان]] برای رسمیت دادن دولت آنان به شکست انجامد.<ref>احمدی، «طالبان،ریشه‌ها، ظهور و عوامل رشد»،۱۳۷۷ش، ص۲۴.</ref> به تلافی، منطقه هزارستان تحریم و محاصره شد. گرسنگی و بیماری، تلفات و فشار بسیاری بر مردم وارد نمود. این وضعیت حدود ۱۵ ماه، تا زمان سقوط بامیان ادامه داشت.<ref>نظری، «مقاوم شیعیان افغانستان در برابر طالبان در چارچوب تحلیل گفتمان»، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref>
پس از سقوط کابل و انتقال مرکز حزب وحدت اسلامی به [[بامیان]]، طالبان حملات شدیدی را به این ولایت نمود اما تا تصرف آن، بارها شکست خورد و عقب نشست. در خرداد(جوزا) ۱۳۷۶ش به دنبال تصرف [[مزار شریف]]، مرکز ولایت/استان [[بلخ]] در شمال افغانستان، هزاره‌های این شهر و نیروهای حزب وحدت علیه طالبان قیام کرده، با همراهی ازبک‌ها و تاجیک‌ها صدها نیروی طالبان را به قتل رسانده و شهر را باز پس گرفتند. این عمل باعث شد تسلط طالبان بر بیشتر مناطق افغانستان، و ابتکار [[پاکستان]] و [[عربستان]] برای رسمیت دادن دولت آنان به شکست انجامد.<ref>احمدی، «طالبان،ریشه‌ها، ظهور و عوامل رشد»،۱۳۷۷ش، ص۲۴.</ref> به تلافی، منطقه هزارستان تحریم و محاصره شد. گرسنگی و بیماری، تلفات و فشار بسیاری بر مردم وارد نمود. این وضعیت حدود ۱۵ ماه، تا زمان سقوط بامیان ادامه داشت.<ref>نظری، «مقاوم شیعیان افغانستان در برابر طالبان در چارچوب تحلیل گفتمان»، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref>
خط ۸۶: خط ۸۸:
طالبان تفاوت‌هایی با گروه‌هایی تندرو دیگر همچون القاعده و [[داعش]] داشته و دارد. طالبان در جهاد خود اولویت را به دشمن نزدیک می‌دهد. این دشمنان نزدیک همان رژیم سکولار و حامیانشان، یعنی نیروهای ایساف و آمریکا در افغانستان اند. آنها برای جهاد به کشورهای دیگر نمی‌روند و حتی کمتر در صدد ایجاد گروههای ضربت در داخل [[آمریکا]] و یا [[اروپا]] هستند. برخلاف داعش و القاعده که با توجه به ساختار و سوابقشان دارای استراتژی جهانی هستند. در نگاه آنان ایجاد دولت اسلامی گام اول در جهت توسعه سرزمین اسلامی و ایجاد خلافت اسلامی است. ایده تغییر نام گروهک تروریستی داعش منشعب از القاعده از دولت اسلامی عراق و شام (داعش) به دولت اسلامی هم از این جهت بود که محدویت ملی و سرزمینی را حذف کند. [[ابوبکر البغدادی]] خود را خلیفه مسلمین می‌داند در حالی که ملا عمر خود را تنها امیر افغانستان، می دانست.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/345246/%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA «تفاوت "طالبان" و "القاعده" چیست؟»]</ref>
طالبان تفاوت‌هایی با گروه‌هایی تندرو دیگر همچون القاعده و [[داعش]] داشته و دارد. طالبان در جهاد خود اولویت را به دشمن نزدیک می‌دهد. این دشمنان نزدیک همان رژیم سکولار و حامیانشان، یعنی نیروهای ایساف و آمریکا در افغانستان اند. آنها برای جهاد به کشورهای دیگر نمی‌روند و حتی کمتر در صدد ایجاد گروههای ضربت در داخل [[آمریکا]] و یا [[اروپا]] هستند. برخلاف داعش و القاعده که با توجه به ساختار و سوابقشان دارای استراتژی جهانی هستند. در نگاه آنان ایجاد دولت اسلامی گام اول در جهت توسعه سرزمین اسلامی و ایجاد خلافت اسلامی است. ایده تغییر نام گروهک تروریستی داعش منشعب از القاعده از دولت اسلامی عراق و شام (داعش) به دولت اسلامی هم از این جهت بود که محدویت ملی و سرزمینی را حذف کند. [[ابوبکر البغدادی]] خود را خلیفه مسلمین می‌داند در حالی که ملا عمر خود را تنها امیر افغانستان، می دانست.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/345246/%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA «تفاوت "طالبان" و "القاعده" چیست؟»]</ref>


طالبان تلاش داشته که نسبت به گروه‌های افراطی دیگر در افغانستان، تا زمانی که به قلمرو و منافع این گروه ضربه نزده‌اند و طالبان را به رسمیت بشناسند؛ تحمل و سازگاری داشته باشد در غیر این، وارد درگیری با آنان می‌شود. شبکه حقانی، القاعده، طالبان پاکستان، حرکت اسلامی ازبکستان و [[داعش]]، برجسته‌ترین این جمیعت‌ها بوده است.<ref>[http://www.payam-aftab.com/fa/doc/article/45443/%D9%BE%D9%86%D8%AC-%D8%B6%D9%84%D8%B9%DB%8C-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D9%87-%D8%B4%D8%A8%DA%A9%D9%87-%D8%AD%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%B2%D8%A8%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D9%88%D8%AD%D8%AF%D8%AA-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%D8%AA%D8%B1-%D8%B4%D8%AF%D9%86 وبگاه خبرگزاری پیام آفتاب، «پنج ضلعی طالبان، داعش، القاعده، شبکه حقانی و تحریک اسلامی ازبکستان»، نشر:۱۳۹۴/۰۷/۰۶، بازدید:۱۳۹۷/۰۹/۲۴].</ref>{{یادداشت|القاعده هر بار با رهبر طالبان اعلام بیعت کرده، و سراج‌الدین حقانی، رییس شبکه حقانی، معاون هبت‌الله آخوندزاده است. طالبان پاکستان نیز پس از اعلام فعالیت در ۱۳۸۶ش(۱۲۰۰۷م) با طالبان اعلام همبستگی و همکاری نمود. پس از شروع فعالیت داعش در افغانستان، بخشی از نیروهای تندروی طالبان به آن پیوستند و درگیری‌های پراکنده بین طالبان و داعش بوجود آمد. طالبان با انگیزه تبرئه خود و حفظ طرفداران داخلی، چند بار اعلام کرده که با فعالیت‌ها و اعمال تروریستی گروه‌های خارجی مرزبندی و فاصله دارد!}}
طالبان تلاش داشته که نسبت به گروه‌های افراطی دیگر در افغانستان، تا زمانی که به قلمرو و منافع این گروه ضربه نزده‌اند و طالبان را به رسمیت بشناسند؛ تحمل و سازگاری داشته باشد در غیر این، وارد درگیری با آنان می‌شود. شبکه حقانی، القاعده، طالبان پاکستان، حرکت اسلامی ازبکستان و [[داعش]]، برجسته‌ترین این جمیعت‌ها بوده است.<ref>[http://www.payam-aftab.com/fa/doc/article/45443/%D9%BE%D9%86%D8%AC-%D8%B6%D9%84%D8%B9%DB%8C-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D9%87-%D8%B4%D8%A8%DA%A9%D9%87-%D8%AD%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%B2%D8%A8%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D9%88%D8%AD%D8%AF%D8%AA-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%D8%AA%D8%B1-%D8%B4%D8%AF%D9%86 وبگاه خبرگزاری پیام آفتاب، «پنج ضلعی طالبان، داعش، القاعده، شبکه حقانی و تحریک اسلامی ازبکستان»، نشر:۱۳۹۴/۰۷/۰۶، بازدید:۱۳۹۷/۰۹/۲۴].</ref>
{{یادداشت|همزمان با فعالیت دوباره طالبان در افغانستان (۱۳۸۵ش/۲۰۰۱۶م) طالبان پاکستان نیز اعلام فعالیت کرد. این جریان از گروه‌های مختلف تندرو تشکیل شده است. ر.ک:احمدی، حمید؛ بیدالله خانی، آرش؛ «طالبان پاکستان:علل پیدایش، ماهیت و چالش‌های امنیتی»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره۴۲،ش۱، بهار ۱۳۹۱ش، ص۲۱-۳۷.}}
 
==فعالیت دوباره==
==فعالیت دوباره==


۱۶۰

ویرایش