۸۵٬۹۵۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''آیت‌الله سید محسن طباطبایی حکیم''' (۱۳۹۰-۱۳۰۶ ق)، از | '''آیت‌الله سید محسن طباطبایی حکیم''' (۱۳۹۰-۱۳۰۶ ق)، از علمای مجاهد [[شیعه]] و از شاگردان میرزای نائینی بود. فقیه، اصولی، مرجع تقلید شیعه [[امامیه]] و مدیر [[حوزه علمیه نجف]] بود. وی پس از درگذشت حسین بروجردی در سال ۱۳۴۰ مرجعیت عامه شیعیان را به مدت بیش از ۹ سال بر عهده داشت. او عمر پربرکت خود را وقف خدمت به اسلام و مسلمین کرد و به ساختن و تأسیس مدارس، کتابخانه‌ها، مساجد و سایر بناهای علمی و دینی در عراق اهتمام جدی داشت. آیت‌الله حکیم در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی مردی شجاع بود و صراحت در بیان آرا و نظرات علمی و شهامت او در فتوا کم نظیر بود. وی حوادث [[ایران]] را هم مورد توجه قرار می‌داد و با صدور نامه، اعلامیه و تلگراف از مواضع علمای ایران به رهبری [[امام خمینی]](ره) در مقابله با زورگویی رژیم پهلوی حمایت کرد. | ||
=زندگی سید محسن حکیم= | =زندگی سید محسن حکیم= | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
=تحصیلات یتیم نجف محسن حکیم= | =تحصیلات یتیم نجف محسن حکیم= | ||
یتیم نجف پس از پدر، سید محمود، برادر بزرگتر اندوه | یتیم نجف پس از پدر، سید محمود، برادر بزرگتر اندوه یتیمی از چهره محسن زدود، وی را به حفظ و قرائت [[قرآن کریم]] مشتاق ساخت. سید محسن در نه سالگی به درسهای حوزه روی آورد و سید محمود، به عنوان نخستین استاد، بردار کوچکش را در آموختن ادبیات، منطق و بخشهایی از [[فقه]] و اصول یاری داد. | ||
یتیم نجف سپس در شمار شاگردان شیخ صادق بن حاج مسعود | یتیم نجف سپس در شمار شاگردان شیخ صادق بن حاج مسعود بهبهانی و شیخ صادق جواهر جای گرفت و توانست سه سال پیش از وفات آخوندخراسانی به درس خارج آن فقیه فرزانه راه یابد. در سال ۱۲۸۷ همزمان با درگذشت آخوند خراسانی در محفل درس آقا ضیاالدین عراقی حضور یافت و دو دوره اصول آن بزرگوار را درک کرد. آنگاه به درس فقه شیخ علی باقر جواهری شتافته، پنج سال از دریای دانش آن فقیه پارسا کامیاب شد. | ||
سید محسن پس از این دوره در شمار شاگردان میرزا محمد حسین | سید محسن پس از این دوره در شمار شاگردان میرزا محمد حسین نایینی جای گرفت و سرانجام برای رهایی از چنگال شیطان به درس حکیم و عارف شهره عراق سید محمد سعید حبوبی پناه برد. محمد سعید درچهره سید محسن آینده ای تابناک می دید، بنابراین در فرصتهای گوناگون پشتکارش را می ستود، به فردای رخشانش اشاره می کرد. و او را از حمایتهای معنوی خویش برخوردار می ساخت.<ref>زندگی‌نامه آیت‌الله العظمی سید محسن حکیم (متوفای ۱۳۴۸ ش ... | ||
https://olama-orafa.ir › آیه-الله-العظم... | https://olama-orafa.ir › آیه-الله-العظم... | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۱۶۰: | خط ۱۶۰: | ||
=نظرسید محسن حکیم در مورد فلسطین= | =نظرسید محسن حکیم در مورد فلسطین= | ||
سال 1338 | سال 1338 برای مسلمانان سالی ناگوار بود. شاه سرانجام پرده های تزویر کنار زده، رژیم اشغالگر قدس را به رسمیت شناخت. مرجع بیدار شیعه ضمن نامه ای به آیة الله بهبهانی در تهران، نگرانی خویش را آشکار ساخت. علاوه بر این آن بزرگوار بهره گیری از کمکهای مردمی در راه آزادی فلسطین را ستود و دوری مسلمانان از اسلام را سبب اصلی مشکل فلسطین شمرد.<ref>دماء العلماء فی طریق الجهاد، ص51 - 50</ref> | ||
=سال‌های پایانی زندگی سید محسن حکیم= | =سال‌های پایانی زندگی سید محسن حکیم= | ||