ابوالحسن سلیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر در فقه و مقررات شریعت است: مسئله را آزاد می کند، آنگاه اختلاف را در آن ذکر می کند، سخنان هر فرقه را ذکر می کند، سپس شواهد هر فرقه را ذکر می کند، آن را با توازن قواعد مدرن و بنیادگرایی وزن می کند، و سپس از محتمل ترین کلمات بیشتر است، همان طور که از رویکرد او در کتاب «روشنگری چشم ها در مفاد فداکاری ها و عیدها» مشخص است و نمی توان مسئله ای را گفت که تا به حال هیچ امامی ندیده است و اختلافات فقها به عنوان برخی از آن ها دیده می شود که هر یک از سخت کوشان می توانند بگویند، از جمله مسائل بحث برانگیزی که به وضوح با یک فرقه درست است، و می گویند. دیگری نیمه رها شده یا غیرطبیعی یا لغزش لغزش علماست، در حالت اول هر سخت کوشی می تواند بر گفته اش بماند و مجبور نیست حرف خود را برای گفتن دیگری رها کند و عوام بعدی می تواند از او تقلید کند، اما در حالت دوم کسی نمی تواند در لغزش خود از دنیا تقلید کند، با این حال او هجو نمی کند و نوآوری نمی کند و متخلف را گمراه نمی کند، و جهان سخت کوش حتی اگر لغزش کند از پرداخت پول محروم نیست و در حالت دوم هیچ نمی تواند دنیا را در لغزش خود تقلید کند و با این حال این کار را نمی کند، نوآوری نمی کند و متخلف را گمراه نمی کند و دنیای سخت کوش حتی اگر لغزش کند از پرداخت پول محروم نمی شود و کسانی که با اجماع خاص مخالفند در خطر بزرگی قرار دارند و معتقدند که تفاوت علما در خطر است. در مسائل فقهی رحمت و ظرفیت، تنها کسانی که تحت تأثیر رویکرد مردم هوس هستند، با آن ها دشمنی می کنند که همه آن ها در کتاب او توضیح داده شده است: «زین در برنامه درسی واقعی» و کتاب «دفاع از مردم پیروان».