طاهر بن حسین بن طاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

طاهر بن حسین بن طاهر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۰

۸۳۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ دسامبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Negahban

confirmed

۸٬۰۹۰

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
+[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
+<br>
+'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
+'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
+<br>
+''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛</small>
+<noinclude>
+</div>
 طاهر بن حسین بن طاهر (1184 - 1241ق) عالم دینی، نویسنده و رهبر سیاسی حضرمی بود. او در میان مردم اصلاح طلب می کرد و آتش نزاع را خاموش می کرد و پرچم های حق را می گستراند. او در سال 1220 هجری قمری به ناصر الدین ملقب شد که با همت برادرانش در ایجاد حکومت واحد اسلامی در حضرموت برای نجات وطن و مردمش کوشید. از استبداد حاکم بر قبایل مسلح.
-فهرست
-	درصد از
+=نسب=
-	تولد و تربیت
-	کهنسال
-	شاگردانش
-	نقش سیاسی
-	نوشته های او
-	مرگ او
-	بازبینی کننده
-.1	استناد
-نسبت
 طاهر بن حسین بن طاهر بن محمد بن هاشم بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن بن محمد مگفون بن عبدالرحمن بابطینه بن احمد بن علوی بن الفقیه احمد بن عبدالرحمن بن علوی، عموی فقیه مقدم بن محمد، مالک. از Mirbat بن علی، Khalee ، Qism بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد آل -Muhajir بن عیسیپسر محمد AL -Naqib بن علی - العریضی بن جعفر الصادق بن محمد - باقر بن علی زین AL - العابدین بن AL - حسین AL-سبط بن امام علی بن ابی طالب ، و امام علی، همسر فاطمه ، دختر محمد، درود بر او .
 وی بیست و نهمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
-تولد و تربیت
+=تولد و تربیت=
 بطریم در چهارم شعبان سال 1184 هجری قمری در حضرموت متولد شد. او در خانه علم و صلاح بزرگ شد و از جمله کسانی که در تربیت او مشارکت داشت، عمه اش ام کلثوم بنت طاهر بود که به دلیل گستردگی علوم از بهترین زنان زمان خود به شمار می رفت. او به همراه برادرش عبدالله بن حسین علوم اسلامی، عربی و عقلی را نزد ائمه بزرگان حضرمی، یمانی و حجازی آموختند و به ممتاز بودن شهره بودند. سپس خانواده وی در سال 1210 هجری قمری به دلیل اختلالات امنیتی در طارم مجبور به مهاجرت به روستای المسیله شدند.
-پیری
+=اساتید=
 از طارم و علمای دیگر از حضرموت و حجاز نیز دریافت کرد، از جمله:
@@ خط ۳۹: / خط ۴۵: @@
 محمد بن عبدالرحمن الکزبری
 احمد بن علی دریای قدیم
-شاگردان او
+=شاگردان=
 گروهی از برجسته ترین آنها از او چنین برداشت کردند:
@@ خط ۵۰: / خط ۵۷: @@
 عمر بن عیدروس الحبشی
 محمد بن حسین الحبشی
-نقش سیاسی
+=فعالیت ها=
 قبایل یافا در قرن دوازدهم هجری در حضرموت گسترش یافته بودند و نفوذ آنها قوی بود و بر حکومت چیره شدند و در مناطقی نفوذ مشترک داشتند و نارضایتی و هرج و مرج و نزاع در میان خود قبایل و دیگران گسترش یافت. اندیشه انقلاب برخلاف شرایط و ضرورت اتحاد ملت و احیای شریعت اسلامی مطرح شد. پس طاهر بن حسین برای اتحاد و تجدید قوا قیام کرد، آن هم در زمانی که اهل علم و بزرگان دینی نمی‌توانستند از میان سلسله‌های مسلح با عصبیت قبیله‌ای، کسی را بیابند که بتواند به رأس صدارت برسد. پس مردم در سال 1220 هجری قمری در سن 36 سالگی با او بیعت کردند و بار دولت را خود به دوش کشید و امیدها به او چسبیدند و گرد او جمع شدند بسیاری از علویان به رهبری او بر خلاف سنت اسلحه به دست گرفتند. و قبایل زیادی برای حمایت از حق و اجرای احکام شرع و حمایت از ضعیفان به او پیوستند.
@@ خط ۵۹: / خط ۶۷: @@
 طاهر بن حسین و برادرانش نتوانستند خود را به طور کامل وقف این رنسانس کنند، زیرا خود را ناگزیر به انجام کارهای دیگری می‌دانستند که از نظر آنها کمتر نیست، مانند گسترش علم و فرهنگ، تنظیم امر مستمری و عبادت. هدف او این نبود که بر سکوی حکومت بنشیند یا شخصاً برای او سلطان نشینی یا حکومتی ایجاد کند، بلکه هدفش حمایت از شریعت و زدودن بی عدالتی و فساد از سرزمینش بود و از او خواست تا راهی را که او طی کند. برنامه ریزی کرده بود و دستورات و توصیه هایی برای آنها نوشته بود، اما در نهایت نتوانستند این بار سنگین را تحمل کنند، بنابراین او را از دوش خود بیرون کردند. این رنسانس چندان دوام نیاورد، زیرا کمتر از یک دهه از عمر آن می گذرد و از بین رفت و سپس پایان یافت.
-کتاب های او
+=تالیفات=
 او در شریعت و عرفان و ادب و ذکر کتب تألیف و تألیف کرد و شاعر و سخنوری فصیح بود و عهدنامه ها و گفتارهای او با اقوام تصویر خوبی از زبان ارتباطی که در آن معاهدات نظامی با فصاحت نوشته شده است به ما می دهد. سبک و قدرت بیان برای زمان خود. کتاب های او عبارتند از:
@@ خط ۶۷: / خط ۷۵: @@
 فتواها و احکام و پیام های متعدد
 مجموعه شعر
-مرگ او
+=وفات=
 پس از برکناری از مأموریت سیاسی، آنچه از زمانش باقی مانده بود، به تحصیل و عبادت و سایر منفعت ها اختصاص داد تا اینکه در شب جمعه نهم ربیع الاول سال 1241 هجری قمری در المسیله درگذشت .
-منابع
+=منابع=
 الشاطری، محمد بن احمد (1415ق). نقش های تاریخ حضرمی . بخش اول. مدینه، عربستان: دارالمهاجر. صفحه 388.
 معروف، عبدالرحمن بن محمد (1404ق). خورشید ظهر . قسمت دوم. جده، عربستان سعودی: دنیای دانش. صفحه 587.
-نقل قول ها
+=پانویس=
+[[رده: شخصیت های جهان اسلام]]