کاربر:Halimi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== وحدت == | == وحدت == | ||
'''فرغانی'''، ابن سبعین تعبیر وحدت وجود را به عنوان یک اصطلاح فنّی به کار برده است.[۸] ناگفته نماند که معنای اجمالی وحدت وجود در ذهن صوفیان و سالکان پیش از آن پیوسته کمابیش بوده است و آنچه محل بحث است به کارگیری تعبیر وحدت وجود به عنوان یک اصطلاح است؛ چنان‌که مشهور است، شخصی به جنید گفت: «زمانی بود که خدا بود و جز او کسی نبود.» جنید بی‌درنگ گفت: «اکنون هم چنانست.» یعنی جز خدا کسی در عرصهٔ هستی نیست <ref>سعیدی، 1400، ص2</ref>. | '''فرغانی'''، ابن سبعین تعبیر وحدت وجود را به عنوان یک اصطلاح فنّی به کار برده است.[۸] ناگفته نماند که معنای اجمالی وحدت وجود در ذهن صوفیان و سالکان پیش از آن پیوسته کمابیش بوده است و آنچه محل بحث است به کارگیری تعبیر وحدت وجود به عنوان یک اصطلاح است؛ چنان‌که مشهور است، شخصی به جنید گفت: «زمانی بود که خدا بود و جز او کسی نبود.» جنید بی‌درنگ گفت: «اکنون هم چنانست.» یعنی جز خدا کسی در عرصهٔ هستی نیست <ref>سعیدی، 1400، ص2</ref>. | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | |||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۰
وحدت
فرغانی، ابن سبعین تعبیر وحدت وجود را به عنوان یک اصطلاح فنّی به کار برده است.[۸] ناگفته نماند که معنای اجمالی وحدت وجود در ذهن صوفیان و سالکان پیش از آن پیوسته کمابیش بوده است و آنچه محل بحث است به کارگیری تعبیر وحدت وجود به عنوان یک اصطلاح است؛ چنان‌که مشهور است، شخصی به جنید گفت: «زمانی بود که خدا بود و جز او کسی نبود.» جنید بی‌درنگ گفت: «اکنون هم چنانست.» یعنی جز خدا کسی در عرصهٔ هستی نیست [۱].
پانویس
- ↑ سعیدی، 1400، ص2