نتایج جستجو

احمد بن موسی بن داود ابوالصلاح العروسی (1133 ق - 1208 ق / 1720 م 1793 م) یازدهمین رئیس الازهر است. او پدر شیخ محمد بن احمد العروسی و جد شیخ مصطفی العروسی

هـ/1812 م تا 1233 هـ/1817 م) 14.محمد بن أحمد العروسی (از1233 هـ/1818 م تا 1245 هـ/1829 م) 15.أحمد الدمهوجی (از1245 هـ/1830 م تا 1246 هـ/1831 م) 16.حسن العطار

محمد بن احمد بن موسی بن داود العروسی چهاردهمین رئیس الازهر که پدرش نیز ریاست الازهر را بر عهده داشت. از زمان ریاست پدر بر الازهر تا او دو تن از شیوخ(الشرقاوی

مصطفی بن محمد بن احمد بن موسی بن داود العروسی (1798-1876) بیستمین رئیس جامع الازهر است. وی از خاندان العروسی فرزند چهاردهمین رئیس الازهر محمد بن احمد العروسی

الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى

عبدالعزیز بن عبدالله بن باز؛ پروفسور دکتر عبدالفتاح برکة. الدکتور محمد الصادق عرجون. الدکتور محمد محمد أبو شهبه. الشیخ السید سابق. الدکتور محمد بن عبد‌المنعم

احمد بن بدیل، محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری (م. ح350ق) است که شیخ تلعکبری (م381ق) از شاگردان او بوده است. احمد بن

ذیل ترجمه عبدالله بن محمد نهیکی ذکر کرده است اما چون وی دارای اثر تألیفی نبوده، شرح‏‌حال مستقلی از او به دست نداده است. احمد بن محمد بن خالد برقی از اساتید

احمد بن علی بن حسین ثعالبی، محدث شیعی است. تاریخ ولادت او در دست نیست. اما وفات او در اواسط قرن چهارم هجری اتفاق افتاده زیرا وی از اساتید شیخ صدوق (م381ق)

احمد بن صفار، از محدثان شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه عیاشی سمرقندی (م. ح328ق) به ‏شمار آورده است. احمد بن صفار، از محدثان

الكعكة، شيخ محمد نمر الخطيب و شيخ محمد على المراد الحموی، می‌باشد. قرآن سوریه ر. ک: ذبیح‌الله نعیمیان، جریان‌شناسی سوریه، انتشارت مجمع تقریب مذاهب اسلامی، قم

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

بنابراین به نظر می‌رسد که وی همان «ابوعبدالله جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن حسنی» (پدر ابوقیراط محمد بن جعفر) بوده باشد که در سامرا به سال 224 هجری تولد یافت،

حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. شیخ تلعکبری از او حدیث شنیده است. حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر

ابراهیم بن خالد مقری کسایی، از راویان شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. درکوفه بدنیا آمد و همانجا تا پایان عمر زندگی کرد. ابراهیم بن خالد مقری کسایی از

مامادو عبدو باچی یا محمد عبدالباقی شعيب باكو اهل توگو، عضو مجمع جهانی فقه اسلامی متخصص در اصول دین و مسلط بر زبان‌های عربی، فرانسوی و توگولیک است. لیسانس

از رجال قرن چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب297ق) و ابوطاهر محمد بن سلیمان (م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در

پایتخت اردن نقل مکان کرد. محمد الحامد. علی مراد. زاکی دندشی. عبد القادر عیسی. سعید العبدالله که اصول خواندن قرآن را از او یاد گرفت. محمد عبده، و از او قرآن را

داشته‏‌اند خلط می‏‌شود. استاد مشهور او ابوعبدالله حسین بن علی است. از شاگردان معروف ایشان ابوطالب یحیی بن حسین بن هارون حسنی هروی (صاحب کتاب أمالی) است. محدث شیعی

الصوفية وموقف السلف منه(منتشر شده در سال ۱۹۸۵، توسط دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود) الفناء عند الصوفية وموقف السلف منه كتب قوقل. وصل لهذا المسار في 30

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

سلیم بن ابی فرج بن السید سلیم بن ابی فرج البشری معروف به سلیم البشری (1832 - 1916) یکی از علمای مسلمان در مذهب مالکی بود و به ریاست الازهر هم منصوب شد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی. احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی معروف به «فُقّاع خُمُری» است. در این‌که وی چرا به «فُقّاع

صاحب کتاب منازل السائرین است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد بن علی بن جعفر بن منصور بن مت الأنصاری الهروی صاحب کتاب "ذم الکلام وأهله"،

او «احمد بن حسن قطان»، «علی بن احمد بن موسی»، «حسین بن ابراهیم بن احمد مکتب» و «محمد بن احمد سنانی» هستند که احتمالاً در قم نزد «ابوالعباس احمد بن یحیی

محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب،

شده و درباره آداب مسجد وارد شده است. وی این حدیث را از «ابوعبدالله محمد بن قاسم بن محمد علوی» نقل کرده و شیخ صدوق نیز آن را از وی شنیده است. وی ظاهراً دارای

احمد بن علی بن سعید کوفی، ابوالحسین. نام او در منابع «احمد بن محمد بن علی کوفی» نیز ذکر شده است. احمد بن علی بن سعید کوفی، ابوالحسین. نام او در منابع «احمد

(Lasem) و مدرسۀ اسلامی جاوه مرکزی (Java Central) ادامه داد. او زمانی که سید محمد بن علوی مالكی (م. 2004) از علمای برجستۀ عربستان و از شخصیت‌‌های ضد تکفیری در

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

گزارشی دیده نشده است. اساتید احمد بن یحیی مکتب، عبارتند از: ابوطیب احمد بن محمد وراق؛ محمد بن قاسم بن زکریا محاربی؛ محمد بن یحیی صولی. در میان شاگردان وی

تألیفی معرفی نشده است. عبدالجبار بن کثیر تمیمی یمانی از استادان نام‌دار وی می‌باشد. تنها شاگرد او ابوطیب احمد بن محمد وراق را در منابع رجالی نام‌برده اند

هم‌‏روزگار بوده است. شاگرد محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی (م410ق) بوده. احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ. محدث

المکی صاحب قوت القلوب، أبوبکر بن شاذان الرازی، أبومسلم محمد بن علی بن عوف البرجی الأصبهانی، أبونصر عبدالله بن علی الطوسی، منصور بن عبیدالله الصوفی و... او را

احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، (259 – 350ق) ابوسهل قطان. ادیب، شاعر و محدث اخباری. احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، ابوسهل قطان. ادیب،

مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین

«عیسی بن محمد علوی»، «محمد بن جعفر زعفرانی»، «محمد بن ایوب»، «محمد بن عباس بن بسام»، «موسی بن اسحاق قاضی» هستند. از شاگردان او تنها محمد بن علی بن بابویه

احمد بن عباس نجاشی صیرفی، معروف به «ابن طیالسی» محدث شیعی. فرزند او «علی بن احمد بن عباس» از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن

حسن بن احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی، محدث شیعی. وی فرزند فقیه و محدث مشهور احمد بن ادریس قمی و استاد شیخ صدوق است. حسن بن احمد بن ادریس بن احمد اشعری

گزارش نشده است. تنها از یعقوب بن اسحاق بعنوان استاد ایشان نام‌‌برده شده است. هارون بن موسی تلعکبری و ابوطیب حسین بن علی بن محمد. شیخ طوسی عراق ایران الامالی،

احمد بن محمد بن نصر رازی سمسار، محدث شیعی. از معاصران شیخ صدوق است. ابن حجر عسقلانی وی را از راویان شیعه معرفی کرده است. احمد بن محمد بن نصر رازی سمسار،

«ابوعلی احمد بن حسین بن احمد» اشاره نمود. از او اثرتألیفی معرفی نشده است. ابوالقاسم حمزه بن قاسم علوی از اساتید معروف وی می‌باشد. شیخ مفید و ابوعلی احمد بن

جعفر بن عون رازی و احمد بن ادریس قمی از اساتید شناخته شده ایشان هستند. از شاگردان بنام وی می‌توان محمد بن احمد بن داود قمی و هارون بن موسی تلعکبری را نام‌برد

اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی است‌که وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او علی بن محمد خزاز قمی (م401ق)

احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی، محدث شیعی. پدرش عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب.297ق) از راویان بزرگ شیعه و کاتب امام عصر (احمد

ابومحمد جعفر بن ورقاء شیبانی، حسن بن عبدالسلام،محمد بن عبد ربه انصاری از همه مشهورتر هستند. از شاگردان وی نام ابن غضائری، شیخ مفید (محمد بن محمد بن نعمان) در

ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل از استادان وی هستند. در میان شاگردان وی تنها احمد بن زیاد بن جعفر همدانی هست که نامش در منابع ذکر شده است. کمال الدین و تمام

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

کسانی چون «علی بن احمد بن محمد دقاق» و «محمد بن موسی بن متوکل» معاصر بود و مشترکاً از ابن عون اسدی روایت دارند. از شاگردان او «احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق)

در فقاهت بر مذهب داود بن علی الظاهری الأصفهانی بود جعفر بن أحمد الرازی در مورد او می‌گوید: او (رویم بن احمد) یکی از پیشوایان زمان خود بود. او در سال 303

احمد بن ثابت دوالینی، محدث شیعی. در بغداد از محمد بن فضل نحوی و محمد بن علی بن عبدالصمد کوفی حدیث شنیده است و محمد بن بابویه قمی معروف به «شیخ صدوق» (م381ق)

شاگرد «ابوعلی بن همام اسکافی بغدادی» (م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) ابوالحسن علی بن محمد سمری در 329هجری

متهم به افراط و ساختن داستان‏‌های غیر واقعی بوده است، چنان‌که استاد او محمد بن بحر بن سهل شیبانی (زنده در 286ق) نیز در امر امامان شیعه متهم به غلو بوده و

می‏‌نموده است. شاگردان او ابوالفضل محمد بن حسین بن عمید است‌که خود استاد جعفر بن قولویه قمی بوده است. تألیفاتی فراوان و نیکو داشته است‌که به گفته ابن عمید

احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. وی از اساتید جعفر بن محمد بن قولویه است و از نظر رجالی در طبقه پدر ابن

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعه در نیمه اول قرن چهارم هجری. احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم،

ابوعلی محمد بن همام اسکافی بوده است. علی بن محمد بن خزاز قمی در بغداد شاگردش وی بوده. زید بن علی (علیه‌السلام) ابوعلی محمد بن همام اسکافی علی بن محمد بن خزاز

احمد بن حسین بن اسامه، ابوالحسین بصری. محدث شیعی در قرن چهارم هجری. از اساتید شیخ مفید است به همین سبب وفات او در نیمه دوم قرن چهارم در نظر گرفته شده است

ابوالحسن علی بن حاتم قزوینی است. صاحب کتاب «النوادر الکبیر» است. حسین بن عبیدالله بن سهل سعدی تنها استادی است که در منابع اسم ایشان ذکر شده است. احمد بن اسماعیل

احمد بن ابراهیم بن مخلد، محدث شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. احمد بن ابراهیم بن مخلد، ابوعبدالله. محدث شیعی در نیمه نخست قرن چهارم هجری. وی در زمان

شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کامل‏‌الزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است. احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس ضریر. مفسر و محدث

ویژه محمد بن مسعود عیاشی به شمار آورده است. احمد بن یعقوب سنائی، محدث شیعی. لقب او گاهی به‌صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود چنانکه کنیه او به‌صورت

احمد بن عبدالله کوفی، محدث امامی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. با ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی دوستی صمیمانه داشت. شاگردی تلعکبری نزد او می‏‌تواند

از شاگردان دیگر او «عبدالله بن نصر بن خمیس موصلی» است که در ناحیه غربی بغداد در مسجد رباط از او حدیث شنیده است. شاید «حسین بن عبدالوهاب» صاحب کتاب عیون المعجزات

لقب و یا به دلایل دیگر، وی را با محمد بن مخلد بزاز یکی دانسته‌‏اند. از شاگردان او «ابن جریر طبری» برادر ابوجعفر محمد بن جریر طبری امامی است. محدث شیعه ابن

ولایت و جانشینی علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) بعد از پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) تصریح شده است. وی این حدیث را از ابوجعفر محمد بن علی خزاعی نقل نموده

احمد بن اسماعیل فقیه، محدث، فقیه و متکلم شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. تلعکبری از شاگردان او بوده و وی پیش از وفات تلعکبری (پیش از 385ق) دار فانی را وداع

استادان او عبارتند از: شيخ محمد طيب الاتاسی مفتی حمص؛ شيخ محمود جنيد؛ شيخ عبد العزيز عيون السود؛ شيخ محمد سعيد البرهانی؛ شيخ محمد الهاشمی؛ شيخ عبد القادر

المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق

حبشی قونی؛ محمد بن علی بن فضل بن تمام از اساتید وی بوده‌اند. می‌توان از کسانی چون: ابوعبدالله احمد بن حسن بن فضال؛ علی بن حسن بن فضال؛ یحیی بن زکریا لؤلویی

أبوبکر محمد بن موسی واسطی، مشهور به ابن کثیر فرغانی از علمای اهل تصوف سنی مذهب در قرن چهارم هجری است. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او یکی از مشایخ

محمد أبوالخير شكری استاد دانشگاه، خطیب، وکیل، مشاور حقوقی، و فعال اجتماعی ـ سیاسی است که در سال 1961 میلادی، در دمشق زاده شد. ایشان از اعضای «رابطة علماء

پسرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم بن حماد» در اواسط قرن چهارم می‌‏زیسته زیرا استاد ابن عیاش جوهری (م401ق) بوده است. هم‌چنین علی بن حبشی بن قونی کوفی که بعد از

چون محمد بن محمد بن نعمان مفید(م413ق)، احمد بن حسین بن احمد بن عمران (م.ح381ق) و دیگران حضور داشتند. پدرش ابوعبدالله محمد بن قاسم محاربی و علی بن محمد

شریعت در مؤسسه علوم اسلامی و عربی در جاکارتا، وابسته به دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود، فعالیت داشته است. السقاف همچنین سمت مدیر مرکز مشاوره شرعی در جاکارتا

استاد او احمد بن محمد بن یحیی عطار (م. ب356ق) است که در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی، فقیه و محدث شیعی در اوایل قرن چهارم هجری است. از شاگردان او محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی(م.ح363ق)

حفظ النعمة الخيرية» و «مركز زيد بن ثابت لخدمة الأنشطة القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود، شيخ محمد محمود حجازی و شيخ عبدالوهاب عبداللطيف

جعفر بن محمد ازدی کوفی، محدث شیعی تا اوایل قرن چهارم هجری. وی غیر از جعفر بن محمد کوفی دلال و غیر از جعفر بن محمد کوفی فزاری است. جعفر بن محمد ازدی کوفی،

جعفر بن محمد بن اسحاق بن رباط بجلی کوفی، فقیه و محدث سرشناس شیعی. جدّ او «اسحاق بن رباط» از فقها و عالمان حدیث بود و برادران جدش به نام‌های: «حسن بن رباط»،

آدم عبدالله الالوری محقق مسلمان و اهل نیجریه است؛ ایشان (عبدالباقی بن حبیب‌الله بن عبدالله الوری) است که به جهت نسبت او به شهر ایلورین الوری نام داشت و

سوریه بازتاب داشته و نوارهای سخنرانی‌هایش نیز انتشار یافته است. عبدالكريم بن محمد الحسن بكّار در سال 1951 م، در استان حمص در سوریه به دنیا آمد. او مدرک فوق‌دیپلم

است. از اساتید او می‏‌توان احمد بن ابی‌‏الفضل بلخی و جعفر بن محمد بن زیاد فقیه را نام برد. شاگردان او مانند احمد بن ابراهیم بن بکیر نیشابوری و ابوسعید نسوی

ابراهیم بن محمد بن سفیان، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم. از اساتید او «علی‌بن سلمه لیفی» است. در منابع هیچ اثر تألیفی از او گزارش نشده است. ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره، ابواسحاق اصفهانی کوفی. حافظ و محدث شیعی بود و چنان به فراگیری علوم حدیث و حفظ آنها اهتمام ورزید که او را حافظ لقب داده‏‌اند

ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم نزد کسانی چون «ابوجعفر بن سری» و «ابونصر بن موسی بن ایوب خلال» به استماع حدیث پرداخت. ابراهیم

حسین بن عبدالقادر بن حسن بن سالم بن محمد بن عبدالقادر بن حسن بن عمر بن سَقّاف بن محمد بن عمر بن طه بن عمر بن طه بن عمرالصافی بن عبدالرحمن المعلم بن محمد

جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی حیری، از محدثین شیعه است. طبق گفته شیخ طوسی وی از حمید بن زیاد نینوایی استماع حدیث داشته و هارون بن موسی تلعکبری از

نقل نکرده است. وی از محمدبن عمران بن حجاج روایتی در فضیلت زیارت امام حسین‌ (علیه‌السلام) دارد. ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن

ابراهیم بن محمد بن بسام، محدث شیعی در قرن چهارم است. در بعضی از نسخه‌های رجال طوسی نام پدر او «احمد» نوشته شده اما در بیشتر منابع، وی فرزند «محمد» معرفی

تازه‌ای دست نیافته است. از شاگردان او مظفر بن جعفر علوی سمرقندی، ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی و جعفر بن محمد بن قولویه هستند که در این میان مظفر علوی بیش

این‌که خود به مقام استادی رسید. استادان او ابوعبدالله ابراهیم بن محمد ازدی، عبدالصمد بن علیو احمد بن جعفر مالکی هستند. از شاگردان او شیخ مفید را می‌‏شناسیم که

اسحاق بن محمد بن خالویه، محدثی شیعی است. اسحاق بن محمد بن خالویه، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. هم‌چنین در هیچ ‏یک از مآخذ به سال تولد و وفات

استاد و شاگردش هر دو در کوفه سکونت داشتند. جعفر بن محمد بن عبیدالله بن عتبه، می‌دانیم که وی از ایوب بن نوح نقل حدیث کرده است، بنابراین وی هنگامی که نزد

بغداد روی داده باشد. چنان‌كه اساتید او نیز مانند «محمد بن احمد بن ابی ثلج» (م325ق) و احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده (م333ق) ساكن بغداد بودند. از

ندارد. وی از علی بن حسین دقاق نیشابوری و علی بن محمد قمی اجازه روایت دارد. شاگردان او محمدبن عمر بن عبدالعزیز کشی(م. ح363ق) و جعفر بن محمد بن قولویه(م368ق)

شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»، «محمد بن موسی بن متوکل» و «احمد بن محمد بن یحیی عطار» هستند. این احتمال نیز وجود دارد