نتایج جستجو

مهارات الاجتهاد المقاصدی) للشیخ سالم عبد السلام الشیخی. قواعد فقه الموازنات عند سلطان العلماء العز بن عبد السلام، دراسة مقاصدیة، للأستاذ سعید الشویة. مقاصد

حدیث، فقه و زبان فارسی) را از محضر پدر بزرگوارش آموخت و نزد او کتاب موطأ امام مالک را نیز از برکرد. علاوه بر این، سید احمد حسن به اخلاق و آداب و رسوم فرزند

و فارسی سخن می‌گفت. الشیخ أبو الفضل فیض الرحمن الثوری (ت1996م)؛ الشیخ أبو محمد بدیع الدین شاه راشدی السندی (ت1996م)؛ الشیخ أبو القاسم محب الله شاه راشدی

محمد بن مکرم بن علی أبو الفضل جمال الدین ابن منظور الأنصاری الرویفعی الأفریقی معروف به ابن منظور نویسنده لسان‌ العرب است. بیشتر مآخذ کهن او را ابن مکرم

التربیة فی السنة النبویة. موقف متصوّفة إفریقیّة وزُهَّادها من الاحتلال العبیدی. أبو الولید الباجی وکتابه: التعدیل والتجریح لمن خرج له البخاری فی الجامع الصحیح

امام باقر و امام صادق علیهما السلام بر می‌شمارد و شیخ طوسی هم بر مصاحبت ایشان با امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام تصریح دارد. نقل مستقیم روایت

استان کفرالشیخ کشور مصر در یک خانواده علمی از نسل امام حسین بن علی علیهما السلام متولد شد. پدرش امام مسجد روستا و حافظ قرآن بود و از پسرش سعد خواست تا قرآن

بماند بلا است و اگر هر دو از تو گرفته شود عقوبت است. طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص147-151، دار الکتب العلمیة، ط2003 البدایة والنهایة/الجزء

علامة محدث عبد‌العزیز الأعظمی العمری؛ شیخ عبد‌القیوم الرحمانی البستوی؛ شیخ أبو الحسن عبیدالله الرحمانی المبارکفوری؛ شیخ علامة فقیه عبد‌الله بن عقیل شیخ حنابلة

است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد بن علی بن جعفر بن منصور بن مت الأنصاری الهروی صاحب کتاب "ذم الکلام وأهله"، وشیخ خراسان و نسبش به صحابی

فراوانش باز می‌گردد. این موارد عبارتند از: الابتعــاث ومخاطره؛ أبو داود: حياته وسننه؛ أبو نعيم وكتابه الحلية؛ أخلاق الطبيب؛ أداب الطعام والشراب في الإسلام؛

برخی از بزرگانی که از ایشان کسب علم نموده است عبارتند از: پدرش جعفر بن علوی أبو نمی محمد بن عمر بن سلم أبوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین عبدالرحمن بن أحمد

هجری قمری در بصره درگذشت. معتزله محمد حنفیه حسن بصری ابن‌خلکان المسعودی، أبو الحسن على بن الحسین بن على، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق اسعد داغر، قم،

المستشرقین، ج ‏4، ص 166، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م. ابن جوزی، أبو الفرج عبد‌الرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج ‏11، ص 37، بیروت،

حبشه به دنیا آمد. وی در سن ده سالگی قرآن را در یکی از مکتب خانه‌های باب السلام در شهر حرر حفظ کرد و پدرش کتاب "المقدمة الحضرمیة فی فقه السادة الشافعیة"

عبدالله‌بن‌زبیر بود و سپس از سرداران اموی گردید، با خشبیان نصیبین -که تحت فرماندهی أبو قارب یزید‌بن أبی‌‌صَخْر بودند- جنگید و آنان را شکست داد. در ادامه یاران مختار

هدایت نمی‌شود مگر اینکه از هر نیرنگ و سببی جز خدا قطع نظر کند. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص312-314، دار الکتب العلمیة، ط2003 سیر أعلام النبلاء، الذهبی،

بغض علی علیه‌السلام است: قال أبو ذر: ما کنّا نعرف المنافقین إلاّ بتکذیبهم الله ورسوله والتخلّف عن الصلوات والبغض لعلیّ بن أبی طالب. وقال أبو سعید الخدری:

آنها به کفایتی است از افکار فاسد و حرکت‌های اهل غفلت معصومند. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص232-235، دار الکتب العلمیة، ط2003 ابن الفرغانی

مسکان؛ ابو بصیر؛ ابن ابی شجرة؛ ابو اسحاق الجرجانی؛ ابو الجارود؛ ابو المغرا؛ ابو ایوب؛ ابو ایوب الخزاز؛ ابو بکر الحضرمی؛ ابو جریر؛ ابو حمزة؛ ابو زهرة؛ ابو

بن ميمون القداح؛ عبدالله مسكان؛ ابو الجارود؛ ابو الصباح؛ ابو اليسع؛ ابو ايوب؛ ابو داود المسترق؛ ابو سعيد البجلي؛ ابو مالك الجهني؛ احمد بن عمرو بن سعيد؛ احمد

الطریق الجادة فی نیل السعادة؛ عنوان التوفیق فی آداب الطریق، شرح قصیدة الشیخ أبو مدین که با این مصرع آغاز می‌شود(ما لذة العیش إلا صحبة الفقرا)؛ تاج العروس

الأولاد العنف الأسری: (أسبابه ومظاهره وآثاره وعلاجه) عضل البنات آه .. یا ولدی أبو فراس الحمدانی فی رومیاته أحمد بن علی آل الشیخ مبارک فی عیون معاصریه البناء

سن 91 سالگی به خاک سپرده شد. "السید حسن بن محمد فدعق 1309-1400هـ". مکاوی. أبو هشام, عبدالله بن صدیق (1404 هـ). الأسر الهاشمیة أعیان مکة المحمیة (PDF). جدة،

کفتارو محمد بشیر الرز. رجب دیب. رمضان دیب. عمر الصباغ. أحمد راجح. أحمد کناکری. أبو الخیر الصباغ. سعید بغدادی. غسان جبان. محمد خیر فاطمة. بسام الصباغ. محمد رجب

عبدالرحمن بن العلامة السید عبدالحی الکتانی؛ السید محمد إبراهیم عبدالباعث الکتانی؛ أبو عبدالله محمد التاودی بن الطالب بن علی بن سودة الفاسی. تدریس علوم حدیث و علم

الولوج 5 فبراير 2012 نسخة محفوظة 05 مارس 2016 علی موقع واي باك مشين. الشريف أبو محمد الحسن بن علي بن المنتصر الكتاني المنتصر الكتاني نسخة محفوظة 05 مارس 2016

الجعیثم؛ أبی محمد صالح المیان؛ أبی عبدالله علی الجمعه؛ حمود العقلا؛ محمد المرشد؛ أبو سامى. مهم‌ترین کتاب‌ها و تالیفات وی در طول سال‌های گذشته از این قرار است:

زندگی» سخنرانی کرد. هند ابوالاعلی مودودی زیارت قبور سلفیت "تعيين فضيلة الشيخ أبو بكر أحمد مفتيا لجمهورية الهند | صور". بوابة الأهرام. مؤرشف من الأصل في 5 مايو

السلار أحمد بن إبراهیم الطحان أبوالمعالی محمد بن أحمد اللبان أحمد بن رجب أبو یوسف أحمد بن الحسین الکفری الحنفی أبوالفداء إسماعیل بن کثیر صاحب التفسیر المعروف،

میان صفا و مروه، از احمد دو روایت به چشم می‌خورد. ابوحنیفه مالک بن انس امام علی(علیه‌السلام) فاطمه زهرا(سلام الله علیها) دائرة المعارف فقه مقارن، ص ۱۴۱و۱۴۲

عبارت‌اند از: ابو اسامة؛ ابو بصير؛ ابو الجارود؛ ابو جعفر الاحول؛ ابو حمزة الثمالي؛ ابو شيبة الخراساني؛ ابو صالح؛ ابو الصباح الكناني؛ ابو العباس؛ ابو القاسم؛

الحميد؛ ابن اذينة؛ ابن مسكان؛ ابو الاعز النخاس؛ ابو المغرا؛ ابو ايوب الخزاز؛ ابو بصير؛ ابو جعفر الشامي؛ ابوعبدالله الفراء؛ ابو علي الحراني؛ اسحاق بن عبدالله

فوق‌العاده خود را نسبت به سخنان علی (علیه‌السلام) اظهار می‌دارد. ایشان در همان جلد اول، این جمله معروف را از علی (علیه‌السلام) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: قیمه

برد الأکباد فی الانتصار للعلامة الصابونی من افتراء متعصبی العباد: رد بر بکر أبو زید است. إمعان النظر فی مسألتی المسح علی الخفین والجمع بین الصلاتین فی المطر

مفید او را متمایل به مذهب عثمانى دانسته که در عین حال به امیرالمؤمنین علیه‌السلام بى علاقه نبوده است. به طور کلی باید گفت، ده‌ها عبارت از بزرگ اهل حدیث سنی،

صدر در ایام ابتدایی چنان با هیبت و بزرگوار بود که یکی از معلمانش به نام «أبو براء» درباره او می‌‏گوید: «هرگاه با معلمانش سخن می‌‏گفت سر را به زیر می‌‏انداخت

با امام حسین علیه السلام جنگید و او را به شهادت رساند. به نقل از خلیفة بن خیاط نسب عمر بن سعد از این قرار است: پدرش: عمر بن سعد بن مالک بن أهیب بن عبد مناف

الطبری، أبو جعفر محمد بن جریر؛ پیشین، ج ‌5، ص 362 و با اندکی تفاوت در تعبیر الکوفى، أبو محمد أحمد بن اعثم؛ پیشین، ج ‌5، ص 40 و الدینورى، ابو حنیفه احمد

پوشاندند. مالک سفید روی و گویا بسیار خوش لباس و بلند قامت بوده است. مالک بن انس پیشوای فرقه‌ی مالکیه نقل می‌کند که نزد امام صادق‌ (علیه السلام) رفتم. حضرت‌شان

کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السلام) و از راویان ثقه شیعه و از اصحاب اجماع است. وی امام صادق تا امام جواد (علیهم السلام) را ملاقات کرده و منابع رجالی

آیت‌الله‌العظمی خویی (ره) درباره ابو بصیر فرموده: «هرجا كه ابو بصیر، به‌صورت مطلق بیاید ـ برخلاف جایی كه ابو بصیر المكبوب و یا ابو بصیر المرادی و یا بصری و یا

ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان یکی از شاگردان و اصحاب نامدار ایرانی امام باقر و امام جعفر صادق (علیه‌السلام) می‌باشد. ابو‌اسماعیل حماد بن ابی سلیمان از

عيينة؛ ابو اسامة؛ ابو الصباح الكناني؛ ابو الفضل؛ ابو المغرا؛ ابو ايوب؛ ابو ايوب الخزاز؛ ابو بردة بن رجاء؛ ابو بصير؛ ابو بكر الحضرمي؛ ابو حمزة؛ ابو خالد القماط؛

باقر (علیه‌السلام) و هم از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) محسوب شده است ولی در اسانید روایات، نمونه‌ای قطعی برای روایت او از امام باقر (علیه‌السلام) دیده نمی‌شود

موإلی عنترة؛ ابن‌مسکان؛ عبداللّه بن مسکان أبو محمد؛ عبداللّه بن مسکان مولی عترة أبو محمد؛ عبداللّه بن مسکان أبو محمد مولی؛ عبداللّه بن مسکان کوفی من موالی

ابي يعفور؛ ابن عقبة؛ ابن عيينة؛ ابن فضال؛ ابو الحسن الموصلي؛ ابو المغرا؛ ابو بصير؛ ابو جرير القمي؛ ابو جميلة؛ ابو عمارة؛ احمد بن المبارك؛ احمد بن زياد؛ احمد

این مذهب شخصی به نام ابوعبدالله مالک بن انس بن مالک اصبحی حمیری است که در مدینه متولد شد و در همان شهر از دنیا رفت. مالک به دنبال درخواست منصور عباسی کتاب

زمانی جزء تابع تابعین به حساب می‌آید، اما چون از برخی از صحابه از جمله انس بن مالک حدیث نقل کرده است، او را از تابعین شمرده‌اند. ابوحنیفه در نگاه بسیاری از

ابراهيم بن محمد الاشعري؛ ابن ابي عمير؛ ابن مسكان؛ ابو‌اسحاق؛ ابو‌ايوب‌الخزاز؛ ابو‌جميلة؛ ابو‌حفص‌الجرجاني؛ ابو‌كهمس؛ احمد بن عائذ؛ احمد بن عمر‌الحلبي؛ ثعلبة

جعفر بن محمد بن مالک بن عیسی بن سابور، از راویان شیعه است. جعفر بن محمد بن مالک بن عیسی بن سابور، ابوعبدالله بزاز فزاریکوفی. از راویان شیعه و هم‏‌پیمان

عبدالرحمن، بکیر و حمران به غیر از مالک و قعنب تمامی از اجلاء و بزرگان هستند. برادر دیگر زراره، عبدالملک است که امام صادق(علیه‌السلام) قبر او را زیارت نمود و برای

قمری در سامرا درگذشت. وی که نسبت به بنی‌هاشم گرایش داشته، صراحتاً علی(علیه‌السلام) را بر عثمان برتری می‌داده است. جالب اینجاست که نماز میت بر جنازه وی بنابر

بن محمد بصری، از شاگردان امام عسکری(علیه‌السلام). ابراهیم بن محمد بن فارس، از شاگردان امام عسکری(علیه‌السلام). حمد بن منصور خزاعی. احمد بن عبدالله علوی

جعفر(علیه‌السلام) روایت نقل می‌کرده است فضاله علاوه بر این که از محضر دو امام بزرگوار بهره برد، نزد محدّثان و حافظان اخبار اهل بیت علیهم السلام نیز حضور

تغلب عمر زیادی کرد و توانست احادیثی از امام جعفر صادق (علیه‌السلام) و امام محمد باقر (علیه‌السلام) هم نقل کند. شهرت ابان در علم و دانش به حدی بود که وقتی به

روایت آمده است، وی به طور مستقیم از امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم السلام) و علاوه بر این از ابوالطفیل عامر بن واثله، حکم بن مستورد و نیز بشیر بن

آنها حدیث توبه حضرت آدم (علیه السلام) است که در این حدیث، سبب قبولی توبه آدم (علیه السلام) سوگند به پنج تن آل عبا (علیه السلام) معرفی شده است. همچنین روایتی

پانزدهم محرم 589 ق. تولد نوزادی خانه سعدالدین ابو ابراهیم موسی بن جعفر را از شادی و نشاط آکنده ساخت. ابو ابراهیم نوزاد نیمه محرم را به یاد نیای ارجمندش

باقی مانده که سلسله سند آنها به امام صادق (علیه السلام) می‌‏رسد و درباره مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) وارد شده است. بشر بن سعید بن قلبویه معدل، محدث

احادیث از او در قم شنیده است. احمدبن محمدبن عیسی بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)، محدث شیعی. وی از سادات علوی است و نسب کامل او چنین است: «احمد بن محمد

از امامان معصوم (علیه‌السلام) نقل حدیث نکرده‏‌اند. ابوجعفر سقا، دانشمند و ستاره‏‌شناس شیعه در قرن چهارم. وی با امام رضا (علیه‌السلام) ملاقات داشته بنابراین

مقاله پنجم) سال وفات او را بعد از350هجری تعیین کرده است. نسب او به «مره بن مالک» معروف به «عم» از قبیله بنی‏‌تمیم می‏‌رسد و نسبت «عمی» نیز از همین‏ روی به

فضّالة بن ایوب، صالح بن عقبه، ابو مالک حضرمی و… . صاحب «معجم رجال الحدیث»، روایات منقول وی را از امامان معصوم (علیهم السلام) را به ۲۳۹ مورد می‌رساند، نقل

راویانى است که بر وثاقتش اتفاق‌نظر هست. ابو عمرو کشّى حماد را در زمره شش راوى فقیه از اصحاب امام صادق علیه‌السلام شمرده است که شیعه بر صحت روایات، تصدیق

شیوۀ مالک، به عنوان فقیهی حدیث‌گرا و هم عصر با وی، نزدیک بوده است و برای درک دقیق‌تر از جایگاه اندیشۀ فقهی او یافتن مختصات آن در مقایسه با فقه مالک از یک

محدث شیعی. احادیث فراوانی از امام رضا (علیه السلام) نقل کرده که بیشتر آنها درباره فضائل اهل‏‌بیت (علیه السلام) وارد شده است. تمیم بن عبدالله بن تمیم قرشی

الدراوردی، أبو محمّد المدنی، کان ثقة کثیر الحدیث یغلط» ابن حجر گفته است : «صدوق، کان یحدّث من کتب غیره فیخطی» نسایی، گفته است : «لیس بقوی» و قال أبو زرعة :

از او تنها یک حدیث در جوامع روایی شیعه باقی مانده که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده و درباره آداب مسجد وارد شده است. اسماعیل بن منصور بن احمد قصار،

بن حسن بغدادی» است که در چند مورد از وی درباره فضیلت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل حدیث کرده است. احمد بن حسن بن سعید بن عثمان، ابوعبدالله قرشی اهوازی

برخی از روایات او هر چند درباره مناقب شهید جاوید اسلام زید بن علی (علیه‌السلام) وارد شده، اما در آن روایات به عدد امامان دوازده‏‌گانه شیعه تصریح شده است

کافی بودن ایمان قلبی هستند. هم‌چنین کتابی با عنوان زیارة الامام الرضا (علیه‌السلام) درباره فضیلت و معجزات آن امام نوشته است. ابوطیب رازی، متکلم، فقیه و محدث

نکرده است. وی از محمدبن عمران بن حجاج روایتی در فضیلت زیارت امام حسین‌ (علیه‌السلام) دارد. ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی

هم‌چنین درباره معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام

«حکیم» است، پس باید فعل او از روی حکمت و بر حسب نظام اکمل باشد. . عباسیان مالک بن انس زرارة‌بن‌اعین دلائل‌ الامامة، منسوب‌ به‌ محمد بن جریرطبری‌ آملی‌،

مالکیه فرقه‌‏ای از شیعه و از پیروان مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی‏ معروف به مالک اشتر بودند که در سال 37 هجری قمری به شهادت رسید. او یکی از دلیران عرب

استماع مستقیم ابن شاذان از امام رضا (علیه‌السلام) دارد، امری غریب است. ابن شاذان، در زمان امام حسن عسکری (علیه‌السلام) از معتبرترین عالمان امامی خراسان به‌شمار

مشارکة الشیخ محمد الدسوقی، طبع دار السلام - القاهرة القراءات العشر الکبری، مشارکة الشیخ/ محمد الدسوقی، طبع دار السلام - القاهرة الإجازة فی القراءات، مشارکة

ابوعلی. محدث شیعه است. در منابع رجالی متهم به افراط در حق امامان شیعه (علیه‌السلام) شده است و احادیث او از اعتبار چندانی برخوردار نیست. احمد بن علی رازی، ابوالعباس

احادیث اندکی از او برجای مانده که بعضی از آن‌ها درباره فضیلت علی‌ (علیه‌السلام) وارد شده است. احمد بن حسین عطار، محدث شیعی در اواخر قرن چهارم هجری. از

مجموعه روایاتی است که درباره امامت امیرالمؤمنین (علیه السلام) و برتری آن حضرت بر سایر اهل‏‌بیت (علیه السلام) وارد شده است. هم‌چنین مدتی در بغداد اقامت داشت و

الله علیه و آله و سلم) و از یاران نزدیک علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) بود. نسب او به عبید الله بن عازب برادر براء بن عازب انصاری

کاظم‌ (علیه‌السلام) است. احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، سید ابوجعفر علوی حیری. محدث شیعی. از اعقاب امام موسی کاظم‌ (علیه‌السلام). وی در اواخر

هستند که از موالی‌ کوفه و جزء اصحاب امام جعفر‌صادق (علیه السلام) و امام موسی کاظم (علیه السلام) بوده است. ابومحمد (یا ابوالحکم) هشام‌بن‌سالم جوالیقی کوفی

علیه) بود و با صراحت و شجاعت، فضائل امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و مناقب ائمه معصومین (علیه‌السلام) را شرح داده، مطاعن و مثالب بنی‏‌عباس را برشمرده است. وی

احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی، محدث شیعی. پدرش عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب.297ق) از راویان بزرگ شیعه و کاتب امام عصر (احمد

عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حِمیَری، یکی از محدثین شیعه محسوب می‌شود. جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری، محدث شیعی

تدوین شد. در این زمان شاگردان امام هادی (علیه‌السلام)، امام حسن عسکری (علیه‌السلام) و امام رضا (علیه‌السلام) هنوز زنده بودند. اما از آنها جز کتاب‌ها و جزوه‌های

از طرف پدر با پنج واسطه به امام موسی کاظم(علیه‌السلام) متصل و از جانب مادر نیز به امام سجاد(علیه‌السلام) منسوب بود. سید رضی از شاگردان شیخ مفید است. صاحب

برق شمشیر اوست. هرگاه ابر بر ایشان سایه افکند، خطاب به آن کرده می‌گویند: السلام علیک یا أبا‌الحسن. او خدایی است در صورت انسان. هیچ ازدواجی شکل نمی‌گیرد،

بن ادریس بن احمد اشعری قمی، از فقهاء امامیه و از اصحاب امام عسگری‌ (علیه‌السلام). در منابع رجالی از او به‌عنوان «ثقه»، «کثیرالحدیث» و «صحیح الروایه» تجلیل

سالمیه‏ فرقه‏‌ای از متکلمان صوفیه هستند که از نظر فقهی پیرو مالک بن انس بودند. این مذهب در قرن سوم و چهارم هجری بین عده‌‏ای از مالکیان در بصره رواج داشت

رضا (علیه السلام) در طوس دیدار داشته است. عموی او «دعبل بن علی خزاعی» از شاعران مشهور اهل‏‌بیت (علیه السلام) و از اصحاب ویژه امام رضا (علیه السلام) است که

جون حسنی، عالم، جنگ‌جو و امیر شجاع مکه و از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است. آشکارا تشیع را در آن‌جا رواج داد و از نخستین علویان «بنی جون» است

جعفر بن حسن مثنی بن حسن، از نوادگان امام حسن علیه‌السلام و از محدثان معتبر شیعه است. وی را «کثیرالسماع» و کثیر الروایه» و «محدث» لقب داده‏‌اند. وی علاوه

عبیدالله اعرج از کسانی است که امام جواد (علیه‌السلام) در 220هجری برای وصیت به پسرش امام هادی (علیه‌السلام)، او را شاهد گرفت. پدرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم

برخاسته است. جد او ابوعلی حکم بن أیمن از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و امام کاظم (علیه‌السلام) و از اساتید محمد بن ابی عمی (م217ق) بوده است. برخی از نوادگان

آن، پرسش مأمون (حکومت: 198تا 218ق) از امام رضا (علیه السلام) درباره فلسفه قیام زید بن علی (علیه السلام) می‏‌باشد. از استادان دیگر او کسی را نمی‌‏شناسیم. از

است اما با دیدن کرامتی از امام هشتم (علیه السلام)، به امامت آن حضرت ایمان آورد و جزء اصحاب امام رضا (علیه السلام) درآمد. از شاگردان او تنها محمد بن بابویه

نام او را در شمار کسانی ذکر کرده است که بطور مستقیم از امامان معصوم (علیه‌السلام) نقل حدیث ننموده‏‌اند. از او حدیثی در منابع شیعه برجای نمانده است از این‏