منجمیه
منجمیّه از شاخه‌های فرق معروف به هفتاد و سه ملت هستند.
عقاید
منجمیه معتقدند که هفت ستاره و سیّاره پدران و عناصر چهارگانه (خاک و باد و آب و آتش) مادران هستی‌اند و فرزندان ایشان، موالید ثلاثه (معادن و نبات و حیوان) اند. می‌گویند که افلاک و ستارگان، مصدر حوادثی چون باد و باران، سرما و گرما، فراخی و تنگی، فتنه و آشوب، امن و امان، سلامتی و بیماری، مرگ و زندگی است. کواکب به عنوان نقاش صورت‌ها و خراب کننده این هیئت و تمثال اجتماع و افتراق است یعنی تثلیث و تربیع و تسدیس و اوج و حضیض ریشه در حرکات کواکب دارد. بروج را بعضی خاکی و بعضی بادی و بعضی آبی و بعضی آتشی و نیز بعضی مرد و زن می‌دانند. همچنین معتقدند که افلاک و انجم منشأ طلسم است. صورت‌ها را میبندد و می‌شکند. منجمیه بر این باور هستند که فلک در حقیقت لعبت بازی است و مردم بازیچه افلاک‌اند. [۱] [۲]