فلسطین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:




'''فلسطین''' کشوری عربی و اسلامی و خاستگاه ادیان توحیدی و منشا تمدن های بزرگ است. این کشور از نظر جغرافیایی سرزمینی کم وسعت است که در ناحیه خاور میانه و در شرق دریای مدیترانه واقع شده است و همچون همچون پلی سه قاره آسیا، افریقا و اروپا را به هم متصل می کند. فلسطین را به عنوان قلب جهان عرب و نیز حلقه اتصال شرق و غرب می شناسند.به همین دلیل این کشور دارای موقعیت استراتژیک در خاورمیانه و میان  کشورهای عربی اسلامی است.  
'''فلسطین''' کشوری عربی اسلامی و خاستگاه ادیان توحیدی و منشا تمدن های بزرگ است. این کشور از نظر جغرافیایی سرزمینی کم وسعت است که در ناحیه خاور میانه و در شرق دریای مدیترانه واقع شده است و با کشورهای لبنان سوریه مصر اردن و مصر مرز مشترک دارد وهمچون پلی، سه قاره آسیا، افریقا و اروپا را به هم متصل می کند. فلسطین را به عنوان قلب جهان عرب و نیز حلقه اتصال شرق و غرب می شناسند.به همین دلیل این سرزمین دارای موقعیت استراتژیک در خاورمیانه و میان  کشورهای عربی اسلامی است. فلسطین در معنای دیگر، وسیع تر از کشور امروزی فلسطین است و شامل مناطق بخش هایی از لبنان سوریه می شود.  


سابقه حضور انسان در فلسطین


آن طور که در اسناد تاریخی آمده است اولین نشانه های زیست انسان های اولیه که مربوط به دوازده هزار سال قبل از میلاد مسیح است، در فلسطین دیده شده است. به طور مثال شهرهایی چون غزه، اریحا، و مجد از قدیمی ترین شهرهای جهان محسوب می شوند. البته وضعیت مناسب جغرافیایی در این موضوع بی تاثیر نبوده و بر همین اساس از هزاران سال قبل از میلاد مسیح، کشاورزی و کسب و کار در این سرزمین رونق داشته است.


=تاریخچه=
تاریخ فلسطین
فلسطین دارای تاریخی کهن به قدمت حضور انسان بر کره خاکی است. این کشور از مهد ادیان  بزرگ الهی و منزل گاه تمدن های های مشهور جهان است.در طول تاریخ اقوام مختلفی با ادیان گوناگون چون مسلمانان، مسیحیان و یهودیان در این منطقه زندگی می کردند. و اما ریشه ادیان توحیدی را می بایست با ورود جضرت ابراهیم ع به این کشور جستجو کرد. مسجد الاقصی قبله اول مسلمانان در این کشور قرار دارد.


مردم فلسطین


مردمی که امروزه در فلسطین به سر می برند نسل مردمی هستند که همواره در این سر زمین زندگی می کردند که بیشتر از نظر فرهنگ و زبان به نژاد عربی مربوط می شوند. در بررسی های ژنتیکی معلوم شده است که جمعیت عمده مسلمانانی که در این سرزمین سکونت دارند به علاوه شهروندان عرب اسراییل فرزندان یهودیان مسیحیان و دیگر ساکنان مناطق جنوبی شام هستند که سابقه حضورشان به دوره قبل از تاریخ بر می گردد. بخش عمده ای از جمعیت فلسطین بعد از پیروزی های مسلمانان در قرن هفتم به دین اسلام گرویدند و البته تعداد بسیاری نیز بر دین مسیح باقی ماندند که می توان به دروزی ها و نیز سامری ها اشاره کرد.


پایتخت فلسطین


در باره تاریخچه فلسطین می بایست گفت  3500 سال قبل از میلاد اقوامی از نژاد سامی از قلب عربستان به سوی مصر، عراق، سوریه، لبنان و فلسطین کوچ نمودند. یکی از این اقوام که به کنعانیان معروف بودند، فلسطین را به عنوان محل سکونت خود برگزیدند و اولین دولت با عنوان کنعانیان را تشکیل دادند.
پایتخت این کشور بیت المقدس است که از نظر ادیان اسلام، مسیحیت و یهود دارای اهمیت ویژه است.
استان های فلسطین  


در سال ۱۲۲۵ ق.م، قوم بنی اسرائیل به رهبری حضرت موسی علیه السلام در فلسطین سکونت یافتند. حدود هزار سال ق.م، اقوامی بنام «فلسطین» که از جزایر دریای اژه آمده بودند به این ناحیه راه یافته و جای کنعانیان را گرفتند. بنی اسرائیل به سرکردگی داوود نبی و بعد از او به رهبری سلیمان پیامبر در حدود ده قرن ق.م دولت عبرانی را در این کشور بوجود آورده که رقیب دولت اقوام فلسطین بود.
استان های فلسطین در دو منطقه کرانه باختری و نوار غزه قرار گرفته اند.استان هایی که مربوط به کرانه باختری است عبارت است از جنین، طوباس، طولکرم، نابلس، قلقیلیه، سلفیت، رام الله،  البیره، اریحا، قدس، بیت لحم و هبرون. استان هایی که مروبط به نوار غزه عبارت است از استان شمال غزه، غزه، دیر البلح، خان یونس، رفح


فلسطین در سال ۷۷۲ق.م به تصرف آشور و به سال ۵۳۹ ق.م توسط کوروش اشغال شد. در اواسط نیمه دوم قرن چهارم ق.م اسکندر آن را تصاحب نمود. در سال ۳۹۵ میلادی فلسطین به عنوان مستعمره روم غربی اداره می شد و از اواسط قرن هفتم تا شانزدهم فرمانروایان عرب بر آن استیلا داشتند.
شهرهای مهم فلسطین


در سال ۱۵۱۷م فلسطین جزئی از خاک امپراطوری عثمانی بود که به مدت ۴ قرن آن را در اختیار خود داشتند و تا سال ۱۹۱۷م بر آن حکومت می کردند.[۱] در سال ۱۸۹۷م اولین کنگره صهیونیسم در شهر بال سوئیس به سرپرستی هرتزل برگزار شد و هدف خود از این گونه مشخص نمود: «هدف صهیونیسم عبارت است از ایجاد یک وطن قومی برای ملت یهود در سرزمین فلسطین».
شهرهای مهم فلسطین عبارت است از غزه، بیت لحم، الخلیل، حیفا، عکا، عسقلان


در نوامبر ۱۹۱۷م، بریتانیا اعلامیه مشهور بالفور را مبنی بر تاسیس وطن قومی برای ملت یهود در فلسطین صادر کرد. جنگ جهانی اول پایان نیافته بود که یهودیان وعده تشکیل کشور یهود را از بریتانیا دریافت نمودند و انگلیس با مشارکت شریف حسین حکمران وقت حجاز، دولت عثمانی را از فلسطین بیرون راند و مهاجرت یهودیان به این سرزمین آغاز شد و دولت انگلستان به قیمومیت خود در این کشور پایان داد.[۲]
زبان فلسطینی ها


اعراب در خلال قیامها و انقلابهائی، مخالفت خود را با وعده بالفور اعلام نمودند که این حرکات زمینه ساز انقلاب بزرگ سال ۱۹۳۶م و ۱۹۳۹م بود که برجسته ترین رهبرش شیخ عزالدین قسام است و بالاخره سازمان ملل متحد قطعنامه شماره ۱۸۱ را مبنی بر تقسیم فلسطین به دو کشور یهودی و عربی در تاریخ نوامبر ۱۹۴۷م صادر نمود و در سال ۱۹۴۸م سازمان جهانی صهیونیسم برپائی اسرائیل را اعلام داشت. در سال ۱۹۴۸م سکنه یهودی فلسطین اشغالی به ۳۳% کل جمعیت فلسطین رسید که ۶۷/۵% اراضی فلسطین را اشغال نموده بودند.
اهالی فلسطین چه مسلمان و چه مسیحی به زبان عربی با لهجه فلسطینی سخن می گویند و حال آن که بخشی از اهالی عرب، زبان عبری را به عنوان زبان دوم می دانند و با این زبان به راحتی سخن می گویند.


ورود اسلام به فلسطین


در عصر اسلام و در زمان خلیفه دوم، مردم این سرزمین، پذیرای دین پیامبر (ص) شدند و در ادامه تحت سلطه حکومت های اموی عباسی فاطمی و عثمانی قرار گرفتند. صلیبیان پس از پیروزی بر مسلمانان در جنگ، مدتی در فلسطین حکومت کردند و سپس مسلمانان سرزمین خود را پس گرفتند.در قرن اخیر و در سال 1917 بریتانیا فلسطین را اشغال کرد و این کار موجب شد تا زمینه اشغال این کشور از طرف اسراییل در سال 1948 فراهم شود و اکنون نیز این اشغال ادامه دارد.


جمعیت، نژاد و قومیت فلسطین مردم فلسطین


جمعیت فلسطین تا سال 200 میلادی حدود هشت میلیون نفر بوده است که بیشتر شامل فلسطینیان مسلمان می شود. 
نژاد این مردم سامی بوده و زبان شان عربی است.


=اقتصاد و فرهنگ=
جایگاه فلسطین در جهان اسلام


از وضع اقتصادی مردم فلسطین که حدود ۶۰% آنان در خارج از وطن خود زندگی می کنند به دلیل پراکندگی در سایر کشورها، آمارهای دقیقی در دست نمی باشد، با این حال برخلاف مصائب زیاد و آواردگی و بی خانمانی بین کودکان و نوجوانان فلسطینی، عشق وافری به فراگیری دانشهای مورد نیاز جامعه وجود دارد به لحاظ فرهنگی در سایه تلاش و کوشش خود در زمینه های گوناگون علمی، تخصص های عالی داشته و به مدارج عالی علمی و شغلی دست یافته اند و متخصصان آنان در بخش صنایع کشورهای عربی به ویژه پالایشگاه ها و مراکز پتروشیمی مشغول بکارند و برخی در سطح معاونت وزارت در کشورهای خاورمیانه ارتقاء یافته اند.
این کشور از جهات مختلفی در جهان اسلام مورد توجه شدید است وجود مسجد الاقصی در فلسطین به عنون اولین قبله مسلمانان و نیز معراج پیامبر، موقعیت این کشور را ممتا ز کرده است. فلسطین در قرآن با القابی چون ارض مقدسه و ارض مبارکه شناخته شده است. علاوه فلسطین مولد و مدفن بسیای از پیامبر است.


شیعیان در فلسطین


==جغرافیا==
بعد از ورود اسلام به فلسطین، شیعیان در این کشور ساکن شدند هر چند جمعیت قابل توجهی ندارند با این حال مهم ترین گروه های منتسب به شیعه  شامل مجلس شیعه اعلی فلسطین، انجمن شقاقی و نیز جنبش صابرین می شود.
از نظر جغرافیایی [[فلسطین]] نام منطقه ای است میان [[دریای مدیترانه]] و کرانه های رود [[اردن]] که با کشورهای [[لبنان]]، [[سوریه]]، [[مصر]] و [[اردن]]  مرز مشترک دارد. این کشور در انتهای غرب [[قاره آسی]]ا و در شرق مدیترانه واقع شده است. فلسطین در معنای دیگر، وسیع تر از کشور امروزی فلسطین است و شامل مناطق بخش هایی از [[لبنان]] [[سوریه]] و [[اردن]] می باشد.
این کشور به دو منطقه شمالی و جنوبی تقسیم می شود. منطقه شمالی از زمین های بلندی به نام جلیلی تشکیل شده که به [[جنوب لبنان]] متصل می شود. منطقه جنوبی که تقریبا نیمی از فلسطین را شامل می شود، شامل جلگه ای مرتفع است که به [[بیابان نقب]] معروف است. فلسطین از نظر آب و هوایی دارای تابستان هایی گرم و زمستان های معتدل است. در این کشور رودخانه دایمی و مهمی  وجود ندارد.<ref>گیتاشناسی کشورها، ص۲۲۳</ref>


نوع حکومت در فلسطین


امروزه در فلسطین سازمانی به نام حکومت خود گردان فلسطین تا قبل از تثبیت موقعیت حماس که نتیجه آن کنترل نوار غزه بود شامل قسمت هایی از کرانه باختری رود اردن و تمام مناطق مربوط به نوار غزه بود اما اکنون حکومت خود گردان تنها کرانه باختری رود اردن را تحت کنترل خود دارد.پیشینه حکومت خود گردان فلسطین به سال 1939 باز می گردد و آن نتیجه توافقی است که در سال 1994 میلادی میان سازمان آزادی بخش فلسطین و حزب الفتح از یک طرف و رژیم اسراییل از طرف دیگر امضا شد. در آن زمان میان محمود عباس از طرف یاسر عرفات رهبر سازمان آزدی بخش فلسطین و حزب الفتح با شیمون پرز نخست وزیر اسراییل که نماینده اسحاق رابین رییس جمهور اسراییل  بود توافقی به نام اعلامیه اصولی اسراییلی فلسطینی امضا شد که در ادامه با بندهای زیادی تکمیل شد. نتیجه این توافق  آن شد که اسراییل در طول پنج سال از مناطقی چون غزه و اریحا عقب نشینی کند و در زمان خودش حاکمیت این مناطق را به تشکیلات خود گردان بسپارد. با این حال در اواخر سال 1995 میلادی اسرائیل بار دیگر به مناطق تحت کنترل خود بازگشت و تنها 27 درصد از سرزمین مورد توافق را به تشکیلات واگذار نمود که این وضع رفته رفته به تغییر اوضاع انجامید و در این زمان یاسر عرفات توانست در شواری فلسطینی حق وتو را به دست آورد و در پی اعتراضات در شورای فلسطینی در سال 2003 عرفات از حق وتو برای ایجاد پست نخست وزیری استفاده کرد و این پست به محمود عباس رسید که این منصب به دلیل نبود پشتوانه های محکم از سوی اسراییل و آمریکا و نیز عرفات در زمانی کوتاه از دست محمود عباس خارج شده مجبور به استعفا شد.با فوت یاسر عرفات در سال 2004 میلادی انتخابات جدیدی در روز نهم از  سال 2005 میلادی  برگزار می شود و این بار 62 درصد از مردم فلسطین به محمود عباس که از اعضای حزب فتح بود رای می دهند و در 25 ژانویه 2005 انتخابات مربوط به شورای قانون گذاری فلسطین برگزار می شود که و در این انتخابات تشکیلات حماس با به دست آوردن 44.45 درصد آرا حایز اکثریت می شود و اسماعیل هنیه به عنوان نخست وزیر تشکیلات فلسطین انتخاب می شود.تشکیلات حماس به دلیل حساسیت هایی که داشت از طرف آمریکا و اسراییل و نیز بسیاری از کشورهای اروپایی تحریم شد و اعلام کردند که حماس گروه تروریستی است.همین موضوع موجب شد تا در دسامبر 2006 اسماعیل هنیه اعلام کند که دولتش هرگز اسراییل را به رسمیت نمی شناسد.در روز 14 ژوئن 2007 جنبش فتح و حماس با هم در گیر شدند و در این زمان محمود عباس با اعلام انحلال دولت هنیه شخصی به نام سلام فیاض را به جای او نشاند و برخی از کشورهای عربی چون عربستان،  اردن و مصر دولت فیاض را که در اریحا مستقر شده بود تنها دولت قانونی فلسطین دانستند و حتی مصر سفارت خود را از غزه به اریحا منتقل کرد.


جریان های اسلامی در فلسطین


=اطلاعات عمومی=
احزاب سیاسی
'''استان های فلسطین'''
استان هایی که مربوط به [[کرانه باختری]] است عبارت است از [[جنین]]، [[طوباس]]، [[طولکرم]]، [[نابلس]]، [[قلقیلیه]]،  [[سلفیت]]، [[رام الله]] [[البیره]]، [[اریحا]]، [[قدس]]، [[بیت لحم]] و [[هبرون]]
استان هایی که مروبط به نوار غزه عبارت است از استان [[شمال غزه]]، [[غزه]]، [[دیر البلح]]، [[خان یونس]]، [[رفح]]


==جمعیت==
فلسطین مانند بسیاری از کشورها، دارای جریانات و احزاب سیاسی مختلف با منشا دینی است. احزابی چون حماس، جهاد اسلامی، اخوان المسلمین و فتح از معروف ترین آن است.
==پراکندگی مذهبی==
===اسلام===
 
===مسیحیت===
=جریانات مٰوثر=
==جریانات دینی==
==جریانات غیر دینی==
 
==اطلاعات سیاسی==
[[حکومت خودگردان فلسطین]] (به عربی: [[السلطة الوطنیة الفلسطینیة]]) یک سازمان اداره موقت است که حکومت بر بخش‌هایی از [[کرانه باختری رود اردن]] و تمام مناطق [[نوار غزه]] را بر عهده داشت.پس از جنگ داخلی فلسطین در سال ۲۰۰۷ که به موفقیت [[حماس]] در به دست گرفتن کنترل [[نوار غزه]] انجامید، قلمرو تحت کنترل حکومت خودگردان به [[کرانه باختری]] محدود شد.
 
 
===نظام حکومتی===
|امروزه در فلسطین سازمانی به نام [[حکومت خود گردان فلسطین]] تا قبل از تثبیت موقعیت [[حماس]] که نتیجه آن کنترل نوار غزه بود شامل قسمت هایی از کرانه باختری رود اردن و تمام مناطق مربوط به نوار غزه بود اما اکنون حکومت خود گردان تنها کرانه باختری رود اردن را تحت کنترل خود دارد.
پیشینه حکومت خود گردان فلسطین به سال 1939 باز می گردد و آن نتیجه توافقی است که در سال 1994 میلادی میان [[سازمان آزادی بخش فلسطین]] و [[حزب الفتح]] از یک طرف و [[رژیم اسراییل]] از طرف دیگر امضا شد. در آن زمان میان [[محمود عباس]] از طرف [[یاسر عرفات]] رهبر سازمان آزدی بخش فلسطین و حزب الفتح با [[شیمون پرز]] نخست وزیر اسراییل که نماینده [[اسحاق رابین]] رییس جمهور [[اسراییل]]  بود توافقی به نام [[اعلامیه اصولی اسراییلی فلسطینی]] امضا شد که در ادامه با بندهای زیادی تکمیل شد.نتیجه این توافق  آن شد که اسراییل در طول پنج سال از مناطقی چون [[غزه]] و [[اریحا]] عقب نشینی کند و در زمان خودش حاکمیت این مناطق را به [[تشکیلات خود گردان]] بسپارد. با این حال در اواخر سال 1995 میلادی اسرائیل بار دیگر به مناطق تحت کنترل خود بازگشت و تنها 27 درصد از سرزمین مورد توافق را به تشکیلات واگذار نمود که این وضع رفته رفته به تغییر اوضاع انجامید و در این زمان [[یاسر عرفات]] توانست در [[شواری فلسطینی]] [[حق وتو]] را به دست آورد و در پی اعتراضات در شورای فلسطینی در سال 2003 عرفات از حق وتو برای ایجاد پست نخست وزیری استفاده کرد و این پست به [[محمود عباس]] رسید که این منصب به دلیل نبود پشتوانه های محکم از سوی اسراییل و [[آمریکا]] و نیز عرفات در زمانی کوتاه از دست محمود عباس خارج شده وی مجبور به استعفا شد.با فوت یاسر عرفات در سال 2004 میلادی انتخابات جدیدی در روز نهم از  سال 2005 میلادی  برگزار می شود و این بار 62 درصد از مردم فلسطین به محمود عباس که از اعضای حزب فتح بود رای می دهند و در 25 ژانویه 2005 انتخابات مربوط به [[شورای قانون گذاری فلسطین]] برگزار می شود که و در این انتخابات [[تشکیلات حماس]] با به دست آوردن 44.45 درصد آرا حایز اکثریت می شود و [[اسماعیل هنیه]] به عنوان نخست وزیر تشکیلات فلسطین انتخاب می شود.تشکیلات حماس به دلیل حساسیت هایی که داشت از طرف آمریکا و اسراییل و نیز بسیاری از کشورهای اروپایی تحریم شد و اعلام کردند که حماس گروه تروریستی است.همین موضوع موجب شد تا در دسامبر 2006 [[اسماعیل هنیه]] اعلام کند که دولتش هرگز اسراییل را به رسمیت نمی شناسد.در روز 14 ژوئن 2007 [[جنبش فتح]] و حماس با هم در گیر شدند و در این زمان محمود عباس با اعلام انحلال دولت هنیه شخصی به نام [[سلام فیاض]] را به جای او نشاند و برخی از کشورهای عربی چون [[عربستان]]،[[اردن]] و [[مصر]] دولت فیاض را که در اریحا مستقر شده بود تنها دولت قانونی فلسطین دانستند و حتی مصر سفارت خود را از غزه به اریحا منتقل کرد.
نظام حقوقی تشکیلات خودگردان فلسطین
تشکیلات خود گردان نظام حقوقی خود را بر اساس نظام پایه که یک نظام مبنایی است استوار کرده است.
این قانون مبنایی در سال 2002 میلادی در [[شورای تشکیلات فلسطین]] تصویب شد و در ادامه یاسر عرفات آن را برای ابلاغ امضا کرد این قانون اکنون نیز ساختار فعلی تشکیلات خود گردان را شامل می شود. تشکیلات خود گردان دارای سه قسمت اجرایی، قانون گذاری و قضایی است.
انتخاب ریاست تشکیلات بر عهده مردم است و رییس آن نخست وزیر را انتخاب می کند و نخست وزیر وزاری خود را انتخاب می کند تا جریان امور را به طور مستقیم به رییس جمهور گزارش دهند.در شورای قانون گذاری فلسطین 132 نماینده حضور دارند. در ماده 4 قانون مبنایی فلسطین، اسلام به عنوان پایه همه قوانین معرفی شده است. علاوه در این قانون فلسطین جزیی از جهان عرب به شمار آمده است و [[بیت المقدس]] پایتخت فلسطین معرفی شده است  در قانون مبنایی فلسطین چیزی به نام تبعیض نژادی وجود ندارد حقوق بشر در این قانون جای پای محکمی دارد و هم چنین آزادی مذاهب بر پایی اجتماعات پذیرفته شده است. تجارت آزاد بیمه برای حمایت از معلولان و نیز زندانیان از جمله قوانین مصوب فلسطین است.با استفاده از [https://fa.alkawthartv.com/news/96799 با استفاده از مقاله نگاهی به حکومت خود گردان فلسطین]
 
 
 
 
 
گیتاشناسی کشورها، ص۲۲۳.
مسئله فلسطین - راشد الغنوشی ترجمه سید هادی خسروشاهی - تهران دفتر نشر فرهنگ اسلامی - ۱۳۷۰.
اسرائیل و فلسطین، علی اکبر هاشمی رفسنجانی و نیز مسئله فلسطین تالیف حسین الهی.
آسمان گریست - تونی کلیفتون - ترجمه کاظم چایچیان، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۴، ص۶۰ و ۶۱.
اقلیت های مسلمان در جهان (مجموعه مقالات)، ترجمه ایرج کرمانی، ص۲۵۰.
اورشلیم پایتخت سه مذهب، مقالات لوموند ترجمه سید خلیل خلیلیان، ص۶۵ تا ۶۷.
بیت المقدس، ترجمه و تالیف مرتضی اسعدی.
 
۸ - ۱۲- ۱۳-Galilee ۱۴ - Negeb ۱۵ - تاریخ آلبر ماله.
 
منابع
 
غلامرضا گلی زواره، سرزمین اسلام (شناخت اجمالی کشورها و نواحی مسلمان نشین جهان).
 
 
برگرفته از: ویکی فقه
=پانویس=
<references />
 
[[رده: کشورهای اسلامی]]
[[رده: جریان‌شناسی جهان اسلام]]

نسخهٔ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۵۴

پرچم فلسسطین
جپرچم فلسسطین
نمایی از فلسطین
نمایی از فلسطین
نام کشور فارسی: فلسطین ، عربی: فلسطین ، انگلیسی: PALESTIN
مکان data-type="authorbirthDate" خاورمیانه
شناسه منطقه زمانی Central Africa Time (CAT), UTC +2
زبان عربی
پایتخت بیت المقدس
نوع حکومت و ساختار سیاسی .....
زبان های رسمی عربی
واحد پول ؟


فلسطین کشوری عربی اسلامی و خاستگاه ادیان توحیدی و منشا تمدن های بزرگ است. این کشور از نظر جغرافیایی سرزمینی کم وسعت است که در ناحیه خاور میانه و در شرق دریای مدیترانه واقع شده است و با کشورهای لبنان سوریه مصر اردن و مصر مرز مشترک دارد وهمچون پلی، سه قاره آسیا، افریقا و اروپا را به هم متصل می کند. فلسطین را به عنوان قلب جهان عرب و نیز حلقه اتصال شرق و غرب می شناسند.به همین دلیل این سرزمین دارای موقعیت استراتژیک در خاورمیانه و میان کشورهای عربی اسلامی است. فلسطین در معنای دیگر، وسیع تر از کشور امروزی فلسطین است و شامل مناطق بخش هایی از لبنان سوریه می شود.

سابقه حضور انسان در فلسطین

آن طور که در اسناد تاریخی آمده است اولین نشانه های زیست انسان های اولیه که مربوط به دوازده هزار سال قبل از میلاد مسیح است، در فلسطین دیده شده است. به طور مثال شهرهایی چون غزه، اریحا، و مجد از قدیمی ترین شهرهای جهان محسوب می شوند. البته وضعیت مناسب جغرافیایی در این موضوع بی تاثیر نبوده و بر همین اساس از هزاران سال قبل از میلاد مسیح، کشاورزی و کسب و کار در این سرزمین رونق داشته است.

تاریخ فلسطین فلسطین دارای تاریخی کهن به قدمت حضور انسان بر کره خاکی است. این کشور از مهد ادیان بزرگ الهی و منزل گاه تمدن های های مشهور جهان است.در طول تاریخ اقوام مختلفی با ادیان گوناگون چون مسلمانان، مسیحیان و یهودیان در این منطقه زندگی می کردند. و اما ریشه ادیان توحیدی را می بایست با ورود جضرت ابراهیم ع به این کشور جستجو کرد. مسجد الاقصی قبله اول مسلمانان در این کشور قرار دارد.

مردم فلسطین

مردمی که امروزه در فلسطین به سر می برند نسل مردمی هستند که همواره در این سر زمین زندگی می کردند که بیشتر از نظر فرهنگ و زبان به نژاد عربی مربوط می شوند. در بررسی های ژنتیکی معلوم شده است که جمعیت عمده مسلمانانی که در این سرزمین سکونت دارند به علاوه شهروندان عرب اسراییل فرزندان یهودیان مسیحیان و دیگر ساکنان مناطق جنوبی شام هستند که سابقه حضورشان به دوره قبل از تاریخ بر می گردد. بخش عمده ای از جمعیت فلسطین بعد از پیروزی های مسلمانان در قرن هفتم به دین اسلام گرویدند و البته تعداد بسیاری نیز بر دین مسیح باقی ماندند که می توان به دروزی ها و نیز سامری ها اشاره کرد.

پایتخت فلسطین

پایتخت این کشور بیت المقدس است که از نظر ادیان اسلام، مسیحیت و یهود دارای اهمیت ویژه است. استان های فلسطین

استان های فلسطین در دو منطقه کرانه باختری و نوار غزه قرار گرفته اند.استان هایی که مربوط به کرانه باختری است عبارت است از جنین، طوباس، طولکرم، نابلس، قلقیلیه، سلفیت، رام الله، البیره، اریحا، قدس، بیت لحم و هبرون. استان هایی که مروبط به نوار غزه عبارت است از استان شمال غزه، غزه، دیر البلح، خان یونس، رفح

شهرهای مهم فلسطین

شهرهای مهم فلسطین عبارت است از غزه، بیت لحم، الخلیل، حیفا، عکا، عسقلان

زبان فلسطینی ها

اهالی فلسطین چه مسلمان و چه مسیحی به زبان عربی با لهجه فلسطینی سخن می گویند و حال آن که بخشی از اهالی عرب، زبان عبری را به عنوان زبان دوم می دانند و با این زبان به راحتی سخن می گویند.

ورود اسلام به فلسطین

در عصر اسلام و در زمان خلیفه دوم، مردم این سرزمین، پذیرای دین پیامبر (ص) شدند و در ادامه تحت سلطه حکومت های اموی عباسی فاطمی و عثمانی قرار گرفتند. صلیبیان پس از پیروزی بر مسلمانان در جنگ، مدتی در فلسطین حکومت کردند و سپس مسلمانان سرزمین خود را پس گرفتند.در قرن اخیر و در سال 1917 بریتانیا فلسطین را اشغال کرد و این کار موجب شد تا زمینه اشغال این کشور از طرف اسراییل در سال 1948 فراهم شود و اکنون نیز این اشغال ادامه دارد. 

جمعیت، نژاد و قومیت فلسطین مردم فلسطین

جمعیت فلسطین تا سال 200 میلادی حدود هشت میلیون نفر بوده است که بیشتر شامل فلسطینیان مسلمان می شود. نژاد این مردم سامی بوده و زبان شان عربی است.

جایگاه فلسطین در جهان اسلام

این کشور از جهات مختلفی در جهان اسلام مورد توجه شدید است وجود مسجد الاقصی در فلسطین به عنون اولین قبله مسلمانان و نیز معراج پیامبر، موقعیت این کشور را ممتا ز کرده است. فلسطین در قرآن با القابی چون ارض مقدسه و ارض مبارکه شناخته شده است. علاوه فلسطین مولد و مدفن بسیای از پیامبر است.

شیعیان در فلسطین

بعد از ورود اسلام به فلسطین، شیعیان در این کشور ساکن شدند هر چند جمعیت قابل توجهی ندارند با این حال مهم ترین گروه های منتسب به شیعه شامل مجلس شیعه اعلی فلسطین، انجمن شقاقی و نیز جنبش صابرین می شود.

نوع حکومت در فلسطین

امروزه در فلسطین سازمانی به نام حکومت خود گردان فلسطین تا قبل از تثبیت موقعیت حماس که نتیجه آن کنترل نوار غزه بود شامل قسمت هایی از کرانه باختری رود اردن و تمام مناطق مربوط به نوار غزه بود اما اکنون حکومت خود گردان تنها کرانه باختری رود اردن را تحت کنترل خود دارد.پیشینه حکومت خود گردان فلسطین به سال 1939 باز می گردد و آن نتیجه توافقی است که در سال 1994 میلادی میان سازمان آزادی بخش فلسطین و حزب الفتح از یک طرف و رژیم اسراییل از طرف دیگر امضا شد. در آن زمان میان محمود عباس از طرف یاسر عرفات رهبر سازمان آزدی بخش فلسطین و حزب الفتح با شیمون پرز نخست وزیر اسراییل که نماینده اسحاق رابین رییس جمهور اسراییل بود توافقی به نام اعلامیه اصولی اسراییلی فلسطینی امضا شد که در ادامه با بندهای زیادی تکمیل شد. نتیجه این توافق آن شد که اسراییل در طول پنج سال از مناطقی چون غزه و اریحا عقب نشینی کند و در زمان خودش حاکمیت این مناطق را به تشکیلات خود گردان بسپارد. با این حال در اواخر سال 1995 میلادی اسرائیل بار دیگر به مناطق تحت کنترل خود بازگشت و تنها 27 درصد از سرزمین مورد توافق را به تشکیلات واگذار نمود که این وضع رفته رفته به تغییر اوضاع انجامید و در این زمان یاسر عرفات توانست در شواری فلسطینی حق وتو را به دست آورد و در پی اعتراضات در شورای فلسطینی در سال 2003 عرفات از حق وتو برای ایجاد پست نخست وزیری استفاده کرد و این پست به محمود عباس رسید که این منصب به دلیل نبود پشتوانه های محکم از سوی اسراییل و آمریکا و نیز عرفات در زمانی کوتاه از دست محمود عباس خارج شده مجبور به استعفا شد.با فوت یاسر عرفات در سال 2004 میلادی انتخابات جدیدی در روز نهم از سال 2005 میلادی برگزار می شود و این بار 62 درصد از مردم فلسطین به محمود عباس که از اعضای حزب فتح بود رای می دهند و در 25 ژانویه 2005 انتخابات مربوط به شورای قانون گذاری فلسطین برگزار می شود که و در این انتخابات تشکیلات حماس با به دست آوردن 44.45 درصد آرا حایز اکثریت می شود و اسماعیل هنیه به عنوان نخست وزیر تشکیلات فلسطین انتخاب می شود.تشکیلات حماس به دلیل حساسیت هایی که داشت از طرف آمریکا و اسراییل و نیز بسیاری از کشورهای اروپایی تحریم شد و اعلام کردند که حماس گروه تروریستی است.همین موضوع موجب شد تا در دسامبر 2006 اسماعیل هنیه اعلام کند که دولتش هرگز اسراییل را به رسمیت نمی شناسد.در روز 14 ژوئن 2007 جنبش فتح و حماس با هم در گیر شدند و در این زمان محمود عباس با اعلام انحلال دولت هنیه شخصی به نام سلام فیاض را به جای او نشاند و برخی از کشورهای عربی چون عربستان، اردن و مصر دولت فیاض را که در اریحا مستقر شده بود تنها دولت قانونی فلسطین دانستند و حتی مصر سفارت خود را از غزه به اریحا منتقل کرد.

جریان های اسلامی در فلسطین

احزاب سیاسی

فلسطین مانند بسیاری از کشورها، دارای جریانات و احزاب سیاسی مختلف با منشا دینی است. احزابی چون حماس، جهاد اسلامی، اخوان المسلمین و فتح از معروف ترین آن است.