عبدالرؤوف السجینی
عبد الرؤوف بن محمد بن عبد الرحمن بن أحمد السجيني الشافعينهمین رئیس الازهر ، پس از زادگاه خود به السجینی ملقب شده وکنیه وی ابو الجواد است.او را با القابی همچون امام ، علامه، فقیه ، شيخ الإسلام وعمدة الأنام نام برده اند. یکی از نوادگانش جمال السیجینی بود[۱].
تولد و تحصیل
وی در سال 1154 هجری قمری در شهر سجین الکوم در استان الغربیه متولد شد. او در خانواده ای اهل علم چشم به جهان گشود.استاد بزرگ او عمویش ، شیخ الشمس السجینی بود ، زیرا او را فقیهی اصولی و ادیبی مبرز در مذهب شافعی می دانستند.
ریاست الازهر
شیخ السجینی در سال 1181 هجری قمری ، پس از مرگ شیخ الحفنی ، ریاست الازهر را به دست گرفت ، اما سال بعد درگذشت. شیخ برادرزاده اش را جانشین خویش قرار داد.
درگذشت
وی در چهاردهم شوال 1182 هجری قمری دار فانی را وداع گفت و نماز میت برای او در الازهر بجا آورده شد و سپس او را در کنار عموی و استادش به خاک سپردند.