سید ضیاءالدین رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |}}
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |}}
| فعالیت‌ها = موسسه هیات [[مذهب شیعه|تعیر ملت]]
| فعالیت‌ها = موسسه هیات [[مذهب شیعه|تعمیر ملت]]
| وبگاه = {{نشانی وب|}}
| وبگاه = {{نشانی وب|}}
}}
}}

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۸

شهید ضیاء الدین رضوی
نام کاملضیاء الدین رضوی
نام‌های دیگرشهید راه نهضت شیعه
اطلاعات شخصی
محل تولدگلگت پاکستان
روز درگذشت13ژوئن
دیناسلام، شیعه
استادان
  • سید صفدر حسین نجفی
فعالیت‌هاموسسه هیات تعمیر ملت
وبگاه{{نشانی وب|example.com|متن نمایشی اختیاری}}

شهید ضیا الدین رضوی به عنوان رهبر شیعیان ایالت گلگت بلتستان شناخته می شد. وی برای اتحاد بین شیعه و اهل سنت سعی و تلاش کرد. شهید ضیا الدین رضوی انقلاب اسلامی ایران را از نزدیک دیده بود لذا با الهام از اندیشه ها و افکار امام خمینی می خواست در منطقه شیعه نشین گلگت و بلتستان تحولاتی را به وجود بیاورد. وی نهضت ملی متون درسی جداگانه برای شیعیان را به راه انداخت. شهید رضوی رئیس نهضت جعفریه در ایالت گلگت و بلتستان بود.

زندگی نامه شهید ضیا الدین رضوی

سید ضیاءالدین رضوی در سال ۱۹۶۰م در گلگت به دنیا آمد.[۱] او امام جمعه شهر گلگت بود و فرزند حجت الاسلام آغا مير فاضل شاه مرحوم بود. او بعد از دروس مقدماتی به مدرسه مشهور پاكستان حوزه علميه جامعة المنتظر رفت و از لاهور عازم حوزه علميه قم شد. در دوران اقامت وی در قم با درخواست سيد صفدر حسين نجفيی به شهر لندن رفت، در لندن او كارهاي تدريس و تبليغی را نجام داد. بعد از بازگشت از لندن در گلگت مشغول خدمت رساني شد، او يك روحانی انقلابی و از ثمرات انقلاب اسلامی ايران به حساب می‌آمد.[۲] و مرجع دینی شیعیان گلگت بود.[۳] او در متون درسی مدارس و دانشگاهای پاکستان موادی که برخلاف تاریخ و عقائد شیعه بوده را بررسی نمود و از دولت خواست که متون درسی را براساس مشترکات فرقه‌های اسلامی تدوین کنند.[۴]

سيد ضياء‌الدين رضوی و نهضت متون آموزشی دولتی

سيد ضياء‌الدين رضوی در آخر سال۱۹۸۰م، به حوزه علميه قم رفت، ايشان در تعطيلات تابستانی به منطقة‌ گلگت برگشت و برنامه‌هاي تبليغي را به راه انداخت، همراه برنامه‌هاي تبليغي نماز جمعه را هم در مرکز گلگت برگزار کرد، با اهتمام و همکاری نمايندگان «اماميه آرگنايزيشن» در مناطق و روستاهای منطقة گلگت دورة تبليغی برگذار شد.[۵] سيد ضياء‌الدين اثرات نقلاب اسلامی ايران را از نزديک ديده بود و از انقلاب اسلامی ايران اطلاعات کافي داشت، از صميم قلب معتقد به افکار امام خميني(ره) بود. بخاطر همين سيد ضياء‌الدين به مسألة وحدت بين مسلمين اهميت زياد می داد ، چون امام خمينی(ره) فرموده بود که درحال حاضر بايد مسلمانان اختلافات فقهي را ترک کنند و با اتحاد کلمه و در ساية وحدت کلمه در برابر استکبار جهاني مقابله بايد کرد».[۶] ايشان با الهام گيري از بيانات امام خمينی(ره) در منطقة گلگت برای اتحاد بين مسلمين زحمات فراواني کشيدند و علمای اهل‌سنت از مناطق «کوهستان» مانند اميرقاضي عبدالرزاق و خطيب مسجد «ديوبند» از منطقة گلگت به مسجد مرکزي گلگت شيعيان دعوت نمود و دربارة اتحاد و وحدت مسلمانان سخنراني کرد.[۷]

رهبری دينی و مذهبی سيد ضياء‌الدين رضوی

شهيد ضياء‌الدين رضوی درحقيقت يکی از علماء برجسته منطقه گلگت و بلتستان به شمار می‌آمد و رهبر شيعيان منطقه گلگت و اطراف آن را بعهده گرفت. و از حقوق شيعيان دفاع کرد با نرمی با مردم برخورد مي‌کرد، از لحاظ اخلاقی خوش اخلاق و ساده زيست بود.[۸]

سید ضياء‌الدين رضوی طرح اقتصادی تعمير ملت را پی ریزی کرد، برای پيش برد اين کار افرادی انتخاب شدند دفتر آن را هم ساخت، هدف اين طرح کمک اقتصادی و مالي به مستحقين و نيازمندان شيعه، و همچنين کمک مالی به دانشجويان شيعی و ساختن خوابگاه برای آنها بود، برنامه تعمير ملت که مؤسس آن سيد آغا عباس‌شاه نجفي و سيد ضياء‌الدين رضوی بود. درحال حاضرکار به سرپستي رهبر و امام جمعه و جماعت مرکزی جامع مسجد شيعيان گلگت سيد راحت حسين الحسيني ادامه دارد. نام و ياد شهيد ضياء‌الدين رضوي بخاطر خلوص نيت و خدمت به اسلام و ترويج مکتب‌ اهل‌بيت (ع) در تاريخ منطقة گلگت و بلتستان ماندگار خواهد شد.[۹]

ايشان در مرکز گلگت و بلتستان منطقة گلگت نهضت اصلاح متون درسی (اصلاح نصاب تعليم) به راه انداخت البته مشکل متون درسي براي دانش پژوهان شيعی که در مدارس دولتی پاکستان اعم از مدارس ابتدائي، دبستان، راهنمائي و دبيرستان و دانشکده و دانشگاه وجود دارد و دانش پژوهان شيعی بايد کتاب‌های دينی و عقايد اهل‌سنت را بخوانند، و بر طبق آن امتحان بدهند. برای دانش پژوهان شيعی کتاب درسی مشخصی در نظر گرفته نشده است، اين کار دولت، خشم شيعيان و علمای شيعه را برانگيخته بوده و شيعيان خواستار حل اين مسأله و داشتن متون درسی شيعی جداگانه در تمام سطوح علمی بودند، ولی دولت پاکستان توجهی به اين خواستة شيعيان نداد دانش پژوهان شيعی در سراسر پاکستان مجبور به خواندن کتب درسی دينی و عقائد اهل‌سنت هستند و مؤسسات، سازمان‌ها و تشکل‌های مذهب شیعه و همچنين رهبران شيعی همواره نگرانی خودشان را در اين باره ابراز نمودند. وکميته‌های برای حل و فصل اين مشکل بوجود آمده بود، مانند «تحفظ حقوق شيعه» توسط علامه مفتي جعفر حسين و علامه کفايت حسين در سال ۱۹۴۹م، در لاهور، و «کنفرانس سراسری شيعه» در سال ۱۹۴۸م، توسط نوّاب مظفر علي قزلباش در لاهور و «کميتة خواست‌هاي شيعه» (شيعه مطالبات کميتی) با تلاش و همت سيد محمد دهلوی در سال ۱۹۶۰م، در کراچی يکي از اهداف مهم شکل‌گيري اين کميته‌ها حل و فصل اصلاح متون درسي بود. چنانکه درخواستهای «کميتة خواست‌هاي شيعه» به سه مسأله محدود شد.[۱۰]

بر همه واجب دينی و شرعی بود که سيد ضياء‌الدين رضوی را کمک و حمايت نمايند و ايشان را در وسط ميدان تنها نگذارند، چونکه اين حرکت (تحريک) يک وسيله براي متحد ساختن شيعيان پراکنده پاکستان بود. چنانچه ايشان در اين منطقه بي آئين و قانون گلگت و بلتستان مسؤلين اجرای را به چالش کشاند و مذاکراتی هم در اين بابت صورت گرفت ولي اين مذاکرات ثمربخش نبود. يک کميته بنام کمیته عکس العمل دانشجويان شيعه «شيعه طلبه ايکشن کمیتی» تأسيس شد. سيد ضياء‌الدين رضوي روي حرف‌هايش محکم ايستاد به همين دليل تهمت‌هاي ناروا مانند مزدور برطانيه و هندوستاني بودن به ايشان زده شد، ايشان براي به کرسي نشاندن خواسته‌هاي خود آماده تظاهرات عليه دولت در منطقة گلگت شدند، براي انجام تظاهرات سراسري در منطقه تاريخ۳/ ژوئن/۲۰۰۴م، معين شد.[۱۱]

چنانچه در سوم ژوئن۲۰۰۴، از ساير مناطق مانند: «بگروت، جلال آباد، اشکهنداس، جوتل، جگلوت، رحيم آباد، نلتر، نومل، دينور،» حداقل پنج هزار نفر براي انجام تظاهرات نزد پل دينور جمع شدند اين تظاهرات عليه اعلام وضعيت فوق العاده در منطقه گلگت و همچنين آزادی شهيد سيد ضياء‌الدين از زندان بود، چنانچه سيد ضياء‌الدين همراه دوستان خود که تعدادشان نود نفر بودند بعد از يک ماه از زندان آزاد شدند. [۱۲]

شهادت سيد ضياء‌الدين رضوی

ايشان در هشتم ژوئن ۲۰۰۵م، ساعت يازده صبح در نزديکی خانه‌اش توسط افراد مسلح زخمی شدند، و راننده ايشان حسين اکبر در محل حادثه به شهادت رسيد، اما شهيد ضياء‌الدين و يک از محافظانش به شدت زخمی شدند. شيعيان، ايشان و محافظ ايشان رابه بيمارستان گلگت رسانند. اين خبر اسفناک مانند شعله آتش سراسر منطقه فراگرفت، بخاطر وضعيت بد زخمي‌ها، سيد ضياء‌الدين رضوي و تنوير حسين را به وسيلة هوليکپتر به بيمارستان ارتش «روالپيندی» منتقل شدند، چنانچه در پندی در تاريخ ۱۳/ژوئن/۲۰۰۵م، پنج شنبه ساعت سه شب سيد ضياء‌الدين به شهادت رسيدند. مردم و شيعيان منطقه گلگت و بلتستان در حسينيه‌ها و مساجد طلاب منطقه گلگت و بلتستان حوزه‌های علميه قم ايران و مشهد مقدس و سراسر پاکستان برای سلامتی و شفاء‌يابی ايشان دعا مي‌کردند. اما ايشان به شهادت‌ای که آروز ديرينه‌شان بود، رسيد به شهادت رسيدند.[۱۳] وقتي خبر شهادت سيد ضياء‌الدين از طريق شبکه‌های مختلف پخش شد، مردم و شيعيان گلگت و بلتستان عزادار شدند و برای ايشان گريه کردند، آشک ريختند. مردم با صداي بلند مي‌گريستند. بعد از شهادت ايشان هفت روز مراسم و مجالس عزا و چهل روز عزا عمومي سراسر منطقه گلگت و بلتستان اعلام شد. و برای تشييع جنازه ايشان شيعيان اثناعشری و اسماعيلی از مناطق گوناگون منطقه گلگت و اطراف آن مانند نگر و هنزه آمدند.[۱۴]

پانویس

  1. انجم، غلام حسین، شیعیت گلگت میں، ص ۱۵۰۔
  2. دنیوری، اسلام در گگت،۱۹۹۴م، ص۸۸.
  3. «شهید نصاب سید ضیاء الدین رضوی کی شهادت کو 18 برس بیت گئے» اسلام تائمز
  4. «شهید نصاب سید ضیاء الدین رضوی کی شهادت کو 18 برس بیت گئے» اسلام تائمز
  5. سعیدی،‌ تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش،‌ ص۲۷۸.
  6. سعیدی،‌ تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش،‌ ص۲۷۸.
  7. سعیدی،‌ تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش،‌ ص۲۷۸.
  8. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م،ص۱۱۲.
  9. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م،‌ص113.
  10. سعیدی، تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش، ص۲۸۸.
  11. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوي،۲۰۰۹م، ص۱۱۶.
  12. سعیدی، تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش، ص۲۸۵.
  13. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م، ص۱۱۹.
  14. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م، ص۱۲۰.

منابع

  • دنيوري، غلام حسين، شهيد ضياء‌الدين رضوي، ناشر، خيرالناس ويلفير ترست، دنيور گلگت، ۲۰۰۶م.
  • دنيوري، غلام حسين انجم، اسلام گلگت مين، ناشر، ادارة احياي تراث اسلامي، كراچي، پاكستان، ۱۹۹۴م.
  • دنيوري، غلام حسين، شيعيت گلگت مين، ناشر، خيرالناس ويلفير ترست، دنيور، گلگت، ۱۹۹۲م.
  • سعیدی شگری، فرمان علی، تاریخ تشیع و عوامل گسترش آن در گلگت و بلتستان، قم، دارالتهذیب ،چاپ اول،۱۴۰۱ ش،ق.