محمد رشاد البیتی

محمد رشاد البیتی (۱۳۴۴-۱۴۳۸ ه .خ) قاضی یمنی، حقوقدانان شفعی و از علمای دستور زبان است. قوه قضائیه بیش از شانزده سال است که در استون و برخی کشورهای همسایه در هادراموت است.

محتویات 1 او 1.1 او قوه قضائیه را در دست گرفت. 1.2 خانه با حجاب 2 مرگ 3 نوشته های او 4 مراجع زندگی نامه او او در شهر کنینا در دره هادراموت در ۲۰ رمضان به دنیا آمد، ۱۳۴۴ ه .ق و پدرش او را از کنینا به شهر محمدا منتقل کردند و پدرش در سن ۱۱ سالگی در آنجا درگذشت و توسط عمویش شیخ بن عبدالرحمن بزرگ شد و به او و پسرش عبدالرحمن دستور داد تا برای یادگیری قرآن کریم به آقای صالح بن علی بن حسن البیتی بپیوندند تا اینکه مهر آن را زد و محمد رشاد ۱۳ ساله بود.

سپس به قاضی احمد الغزالی بن محمد، البیتی معروف پیوست، چرا که در مسجد کوچک محمدا درس می خواند و او «پیام جهانی» احمد بن زین الحبشی را مطالعه کرد و آن را بر روی دست هایش نجات داد، سپس «قایق نجات» را مطالعه کرد، مقداری از کره پسر رسلان را نجات داد و اصولی را در دستور زبان خواند. سپس به شهر، امان نقل مکان کرد، سپس به کنینا بازگشت و در سفر به تریم با مادرش مشورت کرد تا به دنبال دانش باشد و در این مدت به کنینای شیخ محمد بن عوض العمودی رسید، امام مسجد کنینا که توسط شیخ طیارا فروخته شد. به طور خاص، او چندین کتاب در فقه از جمله "کشتی"، "نیل امید"، "هیئت هدف و تقریبا" و "زایتونا الاقاب در مفاد ازدواج" توسط شیخ عبدالله باسودان خواند و سپس توضیح آن را برای او خواند. او فتح را به باگوری باز کرد، سپس طومارها را پس از حفظ نظام «رهبا» بر روی او خواند و توضیح تحقیقی برای او توضیح داد، و سپس برای او بخوانید «توضیح قبیله مردینی در راهبا»، و سپس برای او برخی از «فتح المعن» بخوانید، تا زمانی که فارغ التحصیل شد، و در هنر فقه نقش داشت، و محدود و اظهار نظر کرد، و نظرات و مزایای ذکر شده است که در محمدا در معاملات، ازدواج و مانند آن از درس شیخ خود و از تحقیقات او وجود دارد. شیخ محمد العمودی پس از آن از مردم کشور تنگ شد، از دادن درس دست کشیدند و محمد رشاد به درخواست عمویش شیخ پس از مرگ عمویش عبدالله از کنینا به محمدا نقل مکان کرد.

هنگامی که به دستور عمویش به شهر محمدا نقل مکان کرد، خدا و تحصیل کرده ها را صدا زد، به مردم بین مراکش و شام در مسجد آموزش داد و سال ها به آموزش مردم در مورد دین خود به ویژه مسائل عبادت و اصلاح برای عموم مردم ادامه داد. اون رفت به شهر تريم و قبل از ورودش تریم به دیدار دوآان رفت و در آنجا با حبیب مصطفی المهزار ملاقات کرد، از شیخ سعید بن عیسی الآمودی در قودون دیدن کرد، سپس به تریم رسید و چهار ماه در رباط تریم ماند و شیخ علاوی بن عبدالله بن شیهاب، در مسجد پدربزرگش شیهاب الدین و همچنین در مسجد سرور اقامت کرد. او در آن زمان با بقیه بزرگان تریم تماس گرفت و درس های آن ها را گرفت و در این زمان مرخصی و لباس ش را گرفت. او سپس دیدار دوباره از تریم را برایش آسان تر کرد و در دومین سفرش به آن، محمد بن هادی الثقاف بازدید کرد، مرخصی عمومی تعطیلات کرد، مرخصی خصوصی برای خواندن سورات الکهف در روز جمعه و دعاهایی که پس از خواندن آن در جای خود قرار داده بود.

او قوه قضائیه دست گرفت. رئیس شورای عالی قضایی شیخ عبدالله بن عوض بکر پس از بازگشت از اولین سفرش به کشورش محمدا با او تماس گرفت و پس از بررسی از او خواست تا این کار را انجام دهد و قوه قضائیه را بر عهده گرفت، و ارجاع او را به تحصیل در قوه قضاییه در آقای محسن بن جعفر بن الوی بونمی مفید به مدت دو سال، خواندن آن در این دو سال گروه قضایی، و فتح منصوب از البیوا، و در راه او خواندن مکمل، و در طومار رهبا و توضیح داده شده، و خواندن به شیخ احمد بن محمد باکوزا منصوب کامل فتح است. سپس توسط شیخ علی بومخرما باقر برای آموزش قضایی در دادگاه قرار گرفت، سپس پس از بازنشسته شدن شیخ علی بعدخره قاضی سابق، دادگاه را در دست گرفت و بیش از شش ماه در گائل قاضی ماند.

از آنجا که سرزمین هاجر بن دگر به ناآرامی مشهور است و چند قبیله در آنجا ساکن شده اند و مردم آن در آن بسیار خوب هستند و قاضی به ندرت در آنجا می ماند، شورای عالی قضایی آن را مناسب تر می کرد که محمد رشاد در آنجا قوه قضائیه را در دست بگیرد و او ۱۶ سال را در آنجا گذراند. در زمان تصدی عدالت به خانه اش و حوادث دیگر شلیک شد و شورای عالی مطلع شد و اداره به وزیر رسید و دولت موضوع را نادیده گرفت و آقای عبدالله محفوظ الحداد رئیس وقت شورای عالی قضایی از شکست دولت در آن دستور خشمگین شد و به او دستور داد دادگاه را ببندد. عبدالله محفوظ الحداد پس از بستن دربار در سنگی از او خواست که در موکله بماند، سپس در جریان انقلاب قاضی را در شهر تعیین کرد و حکومت را در دست گرفت و چهار ماه در قوه قضائیه در آنجا ماند و طی آن با شیخ عبدالکریم الملحی و آقای سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن الشیخ ابوبکر موافقت کرد.

از مشهورترین شاگردان او محمد بن علی بعهده است.

توطن بالحنتون در پایان سال ۱۳۸۹ به دو مسجد مقدس رفت، و حج کرد، اولین ورود او به حجاب، که در این مدت بسیاری از علما موافقت کردند، و اولین مورد توافق حبیب احمد مشحور الحداد در جده بود، و به حضور در شورای او ادامه داد و سپس با برخی از علما در مکه موافقت کرد، از جمله: الوی بن عباس الملکی، حسن بن محمد المشات، و محمد امین کوتبی، توسط عبدالله بن محمد صادق الحبشی. او به یمن بازگشت و سپس مدتی در قوه قضائیه ماند تا اینکه اوضاع از حکومت سوسیالیستی آشفته شد و با مسائلی مواجه شد که پس از آن دوباره به حجاب سفر کرد و ساکن شد.

مرگش . وی در جده عربستان سعودی در روز دوشنبه ۲ مُهر سال ۱۴۳۸ ه .خ در حدود ۹۴ سالگی درگذشت و جسدش پس از نماز بر او در مسجدالبرس، برای دفن در قبرستان المعه به مکه برده شد.

نوشته های او گزارش های زیبا در هیئت مدیره اگرومیه. مراجع