القواعد العامه فی الفقه المقارن (کتاب)

از ویکی‌وحدت
القواعد العامه فی الفقه المقارن
نام کتاب القواعد العامه فی الفقه المقارن
نویسنده علامه محمدتقی حکیم
زبان کتاب عربی
سال نشر 1420ق ـ 1999م
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی
تیراژ 1000 نسخه
نوبت چاپ اول
قطع وزیری
تعداد صفحات 296
این کتاب یکی از ده‌‏ها تألیف مطبوع و غیرمطبوع علامه محمدتقی حکیم است که با عنوان قاعده‏‌های عام در فقه مقارن، به کاربرد قواعد فقهی در مذاهب مختلف شیعه و سنی می‌پردازد.

طرح موضوع

بعضی از اشخاصی که در چند رشته علمی تخصص دارند و یا فعالیت می‌کنند، تنها در یکی از این رشته‌ها شاخص شده و شناخته می‏ شوند. در حالی که در دیگر فعالیت‏ هایشان نیز افراد بزرگی هستند. از جمله این اشخاص علامه محمدتقی حکیم است که به عنوان یک فردشاخص تقریبی شناخته می‌شود، ولی به تلاش‏‌های علمی او زیاد توجه نشده است. این کتاب یکی از ده‌‏ها تألیف مطبوع و غیرمطبوع ایشان است که با عنوان قاعده‏‌های عام در فقه مقارن، به کاربرد قواعد فقهی در مذاهب مختلف شیعه و سنی می‌پردازد.

با توجه به تعریفی که مؤلف از قواعد فقهی می‏‌نماید قواعد فقهی را در استنباط احکام شرعی از منابع آن به عنوان رکن اساسی استدلال می‌‏شمارد که بدون آن استنباط و استخراج احکام از منابع میسور نیست.

فصول کتاب

این کتاب دارای سه فصل می‏ باشد در هر فصل یکی از قواعد فقهی و آنچه مربوط به آن است را بررسی می‌نماید.

فصل اول قاعده لا ضرر و لا ضرار را در سه مبحث تبیین نموده و منابع این قاعده را در کتب شیعه و اهل سنت مورد بحث قرار داده و سپس قواعد دیگری که بر پایه این قاعده بنا شده‏ اند را توضیح داده است. و در پایان مطالبی که با این قاعده در تضاد و تزاحم می‏باشند را بیان نموده است.

فصل دوم قاعده حرج و لا حرج را در دو مبحث جداگانه تشریح و منابع و مدلول قاعده را بیان می‌کند و شبهاتی که بر آن وارد شده است را پاسخ می‌دهد. مطالبی را در مبحث دوم آورده است که برای اهل فقه و متخصصین در آن رشته بسیار سودمند است.

فصل سوم نیز قاعده نیت و آنچه که با این قاعده مرتبط می‌باشد را بیان داشته است.

مؤلف

مؤلف این اثر علامه محمد تقی حکیم از شخصیت‌های برجسته تقریبی به رشته تحریر مزین شده است.

پانویس

برگرفته و ویرایشی از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 191، تهران، 1389 ش.