کاربر:S.m.salehi.kh/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹۷: خط ۹۷:
| زبان = عربی
| زبان = عربی
}}
}}
----------------
<ref>ابوالقاسم‌ خویی‌، معجم‌ رجال‌ الحدیث‌، ج۱، ص۵۹-۶۹، بیروت‌، ۱۴۰۳ق‌/۱۹۸۳م‌</ref> صفحه ابن ابی عمیر
-----------------------
'''ابوالحسن علی بن حسن بن علی بن فضال تیمی''' (م اواخر قرن سوم هجری)، صحابی [[امام‌ هادی]] و [[امام حسن عسکری]] (علیهماالسلام) و از مشاهیر فرقه [[فطحیه]] که رجالیون امامیه از او به نیکی یاد کرده‌ و وی را از بزرگان، افراد موثق، آشنا به [[حدیث]] و حافظ‌ترین مردم به‌شمار آورده‌اند.
==معرفی اجمالی==
ابوالحسن علی بن حسن بن علی بن فضال کوفی تیمی، اهل [[کوفه]] <ref>شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۲</ref> و مولای عکرمة بن ربعی فیاض بود<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۵۷</ref> با اینکه از مشاهیر فرقه فطحیه به‌شمار می‌رود، رجالیون امامیه از او به نیکویی یاد کرده‌اند. [[نجاشی]] می‌گوید: [[فقیه]] اصحاب ما در کوفه و از بزرگان و افراد موثق و آشنا به حدیث بود، روایاتش پذیرفته می‌شد و لغزش و عیبی از او دیده نشده و از ضعفا کمتر روایت کرده است<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۵۷</ref>.[[شیخ طوسی]] می‌گوید: علی بن حسن بن فضال فطحی مذهب اما غیر معاند، بلکه به امامیه نزدیک و ثقه بود. علم او فراوان، روایاتش زیاد و نوشته‌هایش نیکوست. [۴] شاگردش محمد بن مسعود [[عياشى|عیاشی]] گفته است که در [[عراق]] و [[خراسان]] فقیه‌تر و با فضیلت‌تر از علی بن حسن ندیده‌ام، به‌گونه‌ای که هر کتابی از ائمه در علوم مختلف وجود داشت، نزد او بود. او موثق بود و حافظ‌ترین مردم به‌شمار می‌رفت. [۵] ابن فضال صحابی امام‌ هادی و امام حسن عسکری (علیهماالسلام) بود[۶][۷] و از برادرانش محمد و احمد، حسن بن محبوب، حسن بن علی وشّاء، محمد بن عبدالله بن زراره و عباس بن عامر روایت کرده است. او در سند حدود ۵۱۰ روایت واقع شده و احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده، محمد بن مسعود عیاشی و علی بن محمد بن زبیر از او روایت کرده‌اند. [۸] نجاشی می‌گوید: علی از پدرش حسن بن علی بن فضال، روایتی ندارد، چون هنگام مقابله کتاب پدرش هجده ساله بوده و روایات را به درستی درک نمی‌کرده است، [۹] با این حال روایات زیادی از علی بن حسن از پدرش گزارش شده است. [۱۰] وفات این راوی را در دهه‌های آخر قرن سوم تخمین زده‌اند. [۱۱][۱۲]
==تالیفات==
تالیفات وی فراوان است: در [[فقه]] کتاب‌های وضوء، صلاة، [[خمس]] و [[زکات]]، صیام، مناسک [[حج]]، جنائز، طلاق، حیض و نفاس، [[نکاح]]، وصایا، فرائض و [[متعه]]، و در موضوعات دیگر التفسیر العقیقه، الملاحم الدلائل فضل الکوفه، المواعظ المعرفة، التنزیل من القرآن و التحریف، الزهد، الانبیاء، الغیبه، البشارات، الطب، اسماء آلات رسول الله و اسماء سلاحه العلل الرجال، وفاة (صفاة) النبی، عجائب بنی اسرائیل، ما روی فی الحمام الجنة و النار، الدعاء و المثالب و کتاب اثبات امامة عبدالله. [۱۳][۱۴]
نجاشی همچنین از کتاب معروف به اصفیاء امیرالمومنین (علیه‌السّلام) که به ابوالحسن نسبت داده‌اند، نام برده و گفته است که اساتید ما معتقدند چنین کتابی از او نیست. [۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵]

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۱

الگو:جعبه اطلاعات اشخاص


الگو:جعبه اطلاعات اشخاص


میرزا خلیل کمره ای
نام میرزا خلیل کمره ای
لقب آیت‌الله کمره ای
زادروز سال ۱۲76 شمسی
زادگاه کمره-خمین
تاریخ وفات: ۱۹ مهر سال ۱۳۶۳ش
محل‌وفات/ مدفن: ایران، تهران، منزل شخصی اش / قم،حرم مطهر حضرت معصومه(س)
محل‌تحصیل اراک- خوانسار -قم
برخی از استادان حضرات آیات‌ عظام‌:
شیخ عبدالکریم حائری یزدی؛ سید احمد جاده‌ای؛محمدحسین نائینی؛ آخوند ملامحمد بیدهندی؛ سیدعلی اکبر بیدهندی؛سیدابوالحسن رفیعی قزوینی؛ میرزا علی اکبر مدرس یزدی؛ میر سید علی یثربی کاشانی؛ میرزا جواد ملکی تبریزی؛
برخی آثار اسرار حج؛

پیام میلاد امیرالمؤمنین(ع) به سلاطین اهل قبله و وحدت کلمه و نقش امم متحده؛
رساله مناسک و مسائل حج و عمره و ... ؛

مذهب شیعه
لبنان
Flag of Lebanon.svg
Lebanon (orthographic projection).svg
نام رایجلبنان
نام کامللبنان
پایتختبیروت
تعداد جمعیت۶٬۸۲۵٬۰۰۰
دیناسلام
زبانعربی
یمن
Flag of Yemen.svg
Yemen (orthographic projection).svg
نام رایجیمن
نام کاملیمن
پایتختصنعا
تعداد جمعیت30٬000٬۰۰۰
دیناسلام
زبانعربی

[۱] صفحه ابن ابی عمیر


ابوالحسن علی بن حسن بن علی بن فضال تیمی (م اواخر قرن سوم هجری)، صحابی امام‌ هادی و امام حسن عسکری (علیهماالسلام) و از مشاهیر فرقه فطحیه که رجالیون امامیه از او به نیکی یاد کرده‌ و وی را از بزرگان، افراد موثق، آشنا به حدیث و حافظ‌ترین مردم به‌شمار آورده‌اند.

معرفی اجمالی

ابوالحسن علی بن حسن بن علی بن فضال کوفی تیمی، اهل کوفه [۲] و مولای عکرمة بن ربعی فیاض بود[۳] با اینکه از مشاهیر فرقه فطحیه به‌شمار می‌رود، رجالیون امامیه از او به نیکویی یاد کرده‌اند. نجاشی می‌گوید: فقیه اصحاب ما در کوفه و از بزرگان و افراد موثق و آشنا به حدیث بود، روایاتش پذیرفته می‌شد و لغزش و عیبی از او دیده نشده و از ضعفا کمتر روایت کرده است[۴].شیخ طوسی می‌گوید: علی بن حسن بن فضال فطحی مذهب اما غیر معاند، بلکه به امامیه نزدیک و ثقه بود. علم او فراوان، روایاتش زیاد و نوشته‌هایش نیکوست. [۴] شاگردش محمد بن مسعود عیاشی گفته است که در عراق و خراسان فقیه‌تر و با فضیلت‌تر از علی بن حسن ندیده‌ام، به‌گونه‌ای که هر کتابی از ائمه در علوم مختلف وجود داشت، نزد او بود. او موثق بود و حافظ‌ترین مردم به‌شمار می‌رفت. [۵] ابن فضال صحابی امام‌ هادی و امام حسن عسکری (علیهماالسلام) بود[۶][۷] و از برادرانش محمد و احمد، حسن بن محبوب، حسن بن علی وشّاء، محمد بن عبدالله بن زراره و عباس بن عامر روایت کرده است. او در سند حدود ۵۱۰ روایت واقع شده و احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده، محمد بن مسعود عیاشی و علی بن محمد بن زبیر از او روایت کرده‌اند. [۸] نجاشی می‌گوید: علی از پدرش حسن بن علی بن فضال، روایتی ندارد، چون هنگام مقابله کتاب پدرش هجده ساله بوده و روایات را به درستی درک نمی‌کرده است، [۹] با این حال روایات زیادی از علی بن حسن از پدرش گزارش شده است. [۱۰] وفات این راوی را در دهه‌های آخر قرن سوم تخمین زده‌اند. [۱۱][۱۲]

تالیفات

تالیفات وی فراوان است: در فقه کتاب‌های وضوء، صلاة، خمس و زکات، صیام، مناسک حج، جنائز، طلاق، حیض و نفاس، نکاح، وصایا، فرائض و متعه، و در موضوعات دیگر التفسیر العقیقه، الملاحم الدلائل فضل الکوفه، المواعظ المعرفة، التنزیل من القرآن و التحریف، الزهد، الانبیاء، الغیبه، البشارات، الطب، اسماء آلات رسول الله و اسماء سلاحه العلل الرجال، وفاة (صفاة) النبی، عجائب بنی اسرائیل، ما روی فی الحمام الجنة و النار، الدعاء و المثالب و کتاب اثبات امامة عبدالله. [۱۳][۱۴] نجاشی همچنین از کتاب معروف به اصفیاء امیرالمومنین (علیه‌السّلام) که به ابوالحسن نسبت داده‌اند، نام برده و گفته است که اساتید ما معتقدند چنین کتابی از او نیست. [۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵]

  1. ابوالقاسم‌ خویی‌، معجم‌ رجال‌ الحدیث‌، ج۱، ص۵۹-۶۹، بیروت‌، ۱۴۰۳ق‌/۱۹۸۳م‌
  2. شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۲
  3. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۵۷
  4. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۵۷