مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
=علت نامگذاری  مدینه=
=علت نامگذاری  مدینه=


مدینه به معنای مرکز تجمع مردم است که آن جا را برای اقامت انتخاب می کنند شهر مدینه هم به همین معنا است. مولای متقیان در نهج البلاغه خطبه 180 به این نکته اشاره کردند:اَینَ الَّذینَ... مَدَّنُوا الْمَداِئنَ» یعنی کجا هستند آنانی که مردمانی که شهرها را بنا کردند.
مدینه به معنای مرکز تجمع مردم است که آن جا را برای اقامت انتخاب می کنند شهر مدینه هم به همین معنا است. مولای متقیان در نهج البلاغه خطبه 180 به این نکته اشاره کردند:اَینَ الَّذینَ... مَدَّنُوا الْمَداِئنَ» یعنی کجا هستند آنانی که مردمانی که شهرها را بنا کردند.
  کجایند آن ها که شهرها بنا کردند.<ref>قاموس قرآن ج 6، ص 244</ref>
  کجایند آن ها که شهرها بنا کردند.<ref>قاموس قرآن ج 6، ص 244</ref>


خط ۱۷: خط ۱۷:


   
   
مدینه یکی از شهرهای مهم کشور [[عربستان سعودی]] است که در شمال شرقی مکه و در نطقه [[حجاز]] واقع شد و از مکه حدود ۴۵۰ کیلومتر فاصله دارد.<ref>حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، جلد دوم، مقدمه، ص: ۱۰۶۴</ref>
این شهر از مناطق مهم [[عربستان سعودی]] است که در شمال شرقی مکه و در نطقه [[حجاز]] واقع شد و از مکه حدود ۴۵۰ کیلومتر فاصله دارد.<ref>حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، جلد دوم، مقدمه، ص: ۱۰۶۴</ref>


=مدینه در قرآن=
=مدینه در قرآن=


مدینه در قرآن گاهى به معنای مکان به معنای مطلق شهر به کار می رود مثل «إِنَّ هذا لَمَکرٌ مَکرْتُمُوهُ فِی الْمَدِینَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها» <ref>سوره اعراف آیه 123</ref> «وَ قالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَتُ الْعَزِیزِ تُراوِدُ فَتاها عَنْ نَفْسِهِ».<ref>سوره یوسف آیه 30</ref>  
مدینه در قرآن گاهى به معنای مکان به معنای مطلق شهر به کار می رود مثل «إِنَّ هذا لَمَکرٌ مَکرْتُمُوهُ فِی الْمَدِینَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها» <ref>سوره اعراف آیه 123</ref> «وَ قالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَتُ الْعَزِیزِ تُراوِدُ فَتاها عَنْ نَفْسِهِ».<ref>سوره یوسف آیه 30</ref>و گاهى به معنای شهر پیامبر یعنی مدینه الرسول شناخته می شو «ما کانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ یتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ».<ref>سوره توبه آیه 120</ref> و «یقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ...» <ref>سوره منافقون آیه 8</ref>




و گاهى به معنای شهر پیامبر یعنی مدینه الرسول شناخته می شو «ما کانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ یتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ».<ref>سوره توبه آیه 120</ref> و «یقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ...» <ref>سوره منافقون آیه 8</ref>
=تاریخ مدینه=


تاریخ مدینه از دو فراز قابل بررسی است. در فراز نخست می توان گفت که تاریخ اولیه پیدایش این شهر تا زمان ورود پیامبر ص به این شهر روشن نیست اما مدینه در فراز دوم


تاریخ مدینه


به طور کلی می توان تاریخ مدینه را در دو مرحله جدای از هم بررسی کرد:
مرحله نخست:
از آغاز پیدایش آن، که تاریخش به روشنی معلوم نیست و آگاهی های اندکی از جزئیات آن در اختیار داریم، تا هجرت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله.
مرحله دوم:  
مرحله دوم:  
از هنگام [[هجرت رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به این شهر، که می توان آن را تولدی دوباره نامید، تا روزگار حاضر. تولد دوباره مدینه که با هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله صورت پذیرفت یک رخداد و زایش محلی و محدود نبود، بلکه زایشی بود جهانی که این شهر را جامه ای جهانی پوشاند و پرتو آن را به همه گیتی برای همیشه تاریخ گستراند.  
از هنگام [[هجرت رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به این شهر، که می توان آن را تولدی دوباره نامید، تا روزگار حاضر. تولد دوباره مدینه که با هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله صورت پذیرفت یک رخداد و زایش محلی و محدود نبود، بلکه زایشی بود جهانی که این شهر را جامه ای جهانی پوشاند و پرتو آن را به همه گیتی برای همیشه تاریخ گستراند.  

نسخهٔ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۴



مدینه

مدینه که نام قبلی اش یثرب بود شهری است که پیامبر صلی الله علیه و آله به آن هجرت کرده و آن جا را محل تشکیل حکومت اسلامی خود قرار داد و پس از آن نام این شهر مدینه شد. مدینه پس از مکه مهم ترین و مشهورترین شهر در جغرافیای اسلامی است.[۱] قبر رسول اکرم ص در این شهر قرار دارد قبرستان مشهور بقیع در این شهر واقع شده است که چهار تن از امامان شیعه به نام امام حسن امام سجاد امام باقر امام صادق علیهم السلام و نیز بنا بر نقلی حضرت فاطمه دختر گرامی پیامبر سلام الله علیهما در بقیع مدفون هستند.

علت نامگذاری مدینه

مدینه به معنای مرکز تجمع مردم است که آن جا را برای اقامت انتخاب می کنند شهر مدینه هم به همین معنا است. مولای متقیان در نهج البلاغه خطبه 180 به این نکته اشاره کردند:اَینَ الَّذینَ... مَدَّنُوا الْمَداِئنَ» یعنی کجا هستند آنانی که مردمانی که شهرها را بنا کردند.

کجایند آن ها که شهرها بنا کردند.[۲]

موقعیت جغرافیایی مدینه

این شهر از مناطق مهم عربستان سعودی است که در شمال شرقی مکه و در نطقه حجاز واقع شد و از مکه حدود ۴۵۰ کیلومتر فاصله دارد.[۳]

مدینه در قرآن

مدینه در قرآن گاهى به معنای مکان به معنای مطلق شهر به کار می رود مثل «إِنَّ هذا لَمَکرٌ مَکرْتُمُوهُ فِی الْمَدِینَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها» [۴] «وَ قالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِینَةِ امْرَأَتُ الْعَزِیزِ تُراوِدُ فَتاها عَنْ نَفْسِهِ».[۵]و گاهى به معنای شهر پیامبر یعنی مدینه الرسول شناخته می شو «ما کانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ یتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ».[۶] و «یقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ...» [۷]


تاریخ مدینه

تاریخ مدینه از دو فراز قابل بررسی است. در فراز نخست می توان گفت که تاریخ اولیه پیدایش این شهر تا زمان ورود پیامبر ص به این شهر روشن نیست اما مدینه در فراز دوم


مرحله دوم: از هنگام هجرت رسول خدا صلی الله علیه و آله به این شهر، که می توان آن را تولدی دوباره نامید، تا روزگار حاضر. تولد دوباره مدینه که با هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله صورت پذیرفت یک رخداد و زایش محلی و محدود نبود، بلکه زایشی بود جهانی که این شهر را جامه ای جهانی پوشاند و پرتو آن را به همه گیتی برای همیشه تاریخ گستراند. همگان بر این اتفاق دارند که مدینه تا پیش از هجرت، یثرب نام داشته است، چنان که در قرآن کریم به این موضوع تصریح شده است: «وَ إِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ یا أَهْلَ یثْرِبَ لاَمُقَامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا...».[۱۹] همچنین متون روایی و تاریخی گویای آن است که پیامبر صلی الله علیه و آله از ادامه بکار بردن این نام نهی فرموده است؛ در حدیثی که براء بن عازب نقل کرده آمده است: هر کس مدینه را یثرب بنامد باید از خداوند آمرزش بطلبد. آن طابه است. اما این که چرا در قرآن کریم این نام بکار رفته، در پاسخ باید گفت: آن چه در قرآن آمده نقل سخن منافقان است که از این شهر با نام یثرب یاد کردند.[۲۰] رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز در آغاز ماه ربیع الاول راهى یثرب شد. مردم مسلمان شده یثرب، بى صبرانه انتظار ورود آن حضرت را داشتند و پس از آن به مدت ده سال با خلوص تمام از وى و آرمان هایش دفاع کردند. اولین اقدام رسول خدا صلی الله علیه و آله در یثرب، ساختن مسجد بود؛ جایگاهى که علاوه بر مرکزیت عبادى، مرکزیت فرهنگى، سیاسى و ادارى نیز داشت؛ مرکزى که یکى از تکیه گاههاى اصلى اسلام در میان مسلمانان بوده است. اقدام دوم رسول خدا صلی الله علیه و آله، ایجاد یک پیمان عمومى میان مسلمانان مدینه بود. در این معاهده که همه مسلمانان براى اجراى آن تعهد و بیعت کردند، حاکمیت براى خدا و رسول شناخته شده و بخشى از قوانین حقوقى و جزایى اسلام به عنوان قانون پذیرفته شده بود. سومین اقدام رسول خدا صلی الله علیه و آله ایجاد عقد برادرى میان مسلمانان بود. آن حضرت مسلمانان را با یکدیگر برادر کرد تا نسبت به هم ارتباط و پیوند نزدیکترى داشته باشند.[۲۱]

اماکن متبرکه مدینه

مسجد النبى صلى الله علیه و آله

نخستین اقدام رسول خدا صلی الله علیه و آله در مدینه منوره ساختن مسجد بود. پیش از آن، در قبا نیز مسجدى بدست آن حضرت و اصحاب بزرگوارشان ساخته شد که چنین اقدامى نشان از اهمیت نقش مسجد در اسلام دارد. شریفترین مسجد پس از مسجدالحرام، مسجدالنبى است که در مدینه منوره واقع شده است. رسول خدا صلى الله علیه و آله درباره نماز خواندن در این مسجد فرمود: «صَلَاةٌ فِی مَسْجِدِی هَذَا تَعْدِلُ عِنْدَاللَّهِ عَشَرَةَ آلافِ صَلَاةٍ فِی غَیرِهِ مِنَ الْمَسَاجِدِ إِلَّا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَإِنَّ الصَّلَاةَ فِیهِ تَعْدِلُ مِائَةَ أَلْفِ صَلَاةٍ». «نماز در مسجد من نزد خداوند، برابر با ده هزار نماز در مساجد دیگر است، جز مسجد الحرام، که نماز در آن برابر با صد هزار نماز است.»[۲۲] بعد از رحلت پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم، روضه مبارک (یعنى حرم مبارک) را مجاور ضلع شرقى مسجد عهد پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم قرار دادند.[۲۳]

قبرستان بقیع

بقیع، گورستان مدینه منوره است که در زمان رسول خدا صلى الله علیه و آله بسیارى از صحابه و پس از رحلت ایشان چهار تن از امامان معصوم علیهم السلام و نیز تعدادى از بزرگان تابعین و سادات اهل بیت عصمت و طهارت در آن به خاک سپرده شده اند. از آن زمان تاکنون هزاران نفر از دانشمندان، زاهدان و صالحان، که در مدینه از دنیا رفته اند، نیز در همین گورستان دفن شده اند. پیامبر صلى الله علیه و آله براى آرمیدگان در این قبرستان احترام خاص قائل بود. یکى از موالى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله گوید: نیمه شبى پیامبر صلى الله علیه و آله مرا از خواب بیدار کرد و فرمود: من فرمان یافته ام تا براى دفن شدگان در بقیع طلب آمرزش کنم، همراه من بیا. و من همراه آن حضرت حرکت کردم، وقتى در میان قبور بقیع قرار گرفت، مدتى طولانى براى مدفونین آن از خداوند طلب مغفرت و آمرزش کرد؛ «فَاسْتَغْفَرَ لاَِهْلِهِ طَویلاً». پیامبر صلى الله علیه و آله هرگاه از کنار قبرستان بقیع مى گذشت، مى فرمود: «السَّلامُ عَلَیکمْ مِنْ دِیارِ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ وَ إِنَّا إِنْ شَاءَ اللَّهُ بِکمْ لاحِقُونَ». آن حضرت بسیارى اوقات در لحظات پایانى شب، کنار قبرستان بقیع مى آمد و به دفن شدگان آن درود مى فرستاد و برایشان طلب مغفرت مى کرد.[۲۴]

مساجد مدینه

در مدینه مساجد فراوانى وجود دارد که اسامى برخى از آن ها عبارت است از: 1. مسجد قبا؛ منطقه‌ قبا در فاصله‌ شش‌ کیلومترى‌ جنوب‌ مسجدالنبى‌ قرار دارد و از نقاط خوش‌ آب‌ و هواى‌ اطراف‌ مدینه‌ بشمار مى‌آید. بنا به‌ نقل‌ روایات‌ بسیار، مسجد قبا مصداق‌ آیه‌ «... لَمسجد أسّس‌ على‌ التقوى‌ من‌ أول‌ یوم‌ أحق‌ّ أن‌ تقوم‌َ فیه‌...»[۲۵] مى‌باشد. مسجد قبا نخستین‌ مسجدى‌ است‌ که‌ رسول‌ خدا صلی الله علیه و آله آن‌ را بنا کرده‌ است‌. مسجد قبا یکى‌ از مهمترین‌ و زیباترین‌ مساجد مدینه‌ است‌. 2. مسجد شجره؛ این مسجد، که امروزه به نام هاى «شجره»؛ «ذوالحُلَیفه» و «اَبیار على» مشهور است، یکى از مساجد بسیار مهم خارج از مدینه بوده و به عنوان یکى از میقات ها و مساجد احرام از اهمیت بسزایى برخوردار است. 3. مسجد ذوقبلتین؛ 4. مسجد جمعه؛ 5. مسجد فضیخ؛ 6. مسجد فتح؛ 7. مسجد على؛ 8. مسجد غمامه؛ 9. مسجد الاجابه (مباهله)؛ 10. مسجد فاطمة الزهرا؛ 11. مسجد امام على بن ابى طالب؛ 12. مسجد سلمان؛ 13. مسجد معرس؛ 14. مسجد ثنیة الوداع؛ 15. مسجد ابوذر؛ 16. مسجد سقیا؛ 17. مسجد و مشربه ام ابراهیم.[۲۶]

کوه أحد

از کوه هاى مشهور و مهم مدینه، کوه اُحُد است که در شمال شرقى شهر و چهار کیلومترى مسجدالنبى صلى الله علیه و آله قرار دارد. چون این کوه از میان کوه هاى پیرامون مدینه، تنها کوهِ جدا و مستقل است، آن را «اُحُد» نامیده اند. این کوه با هفت کیلومتر طول (از شرق به غرب) طولانى ترین کوه در شبه جزیره است که قله هاى بزرگى داشته و رنگ آن به قرمز متمایل و عرض آن نیز میان ۱ تا ۳ کیلومتر است.[۲۷]

قبر محمد نفس زکیه

قبر محمد بن عبدالله الحسن بن الحسن علیه السلام، مشهور به نفس زکیه، در مابین مغرب و شمال شهر در نزدیکى کوه سلع است.[۲۸] پانویس 1. • مکه و مدینه: نویسنده مرکز تحقیقات حج. • • • • • • اماکن و آثار اسلامی، ص ۱۷۵. • • آثار البلاد و اخبار العباد، ص: ۱۵۷. • • اماکن و آثار اسلامی، ص ۱۷۶. • • تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی: نویسنده عبدالمحمد آیتی، ص ۲۰. • • سوره اعراف، آیه ۱۲۳. • • سوره یوسف، آیه ۳۰. • • سوره توبه، آیه ۱۲۰. • • سوره منافقون، آیه ۸. • • سوره شعراء، آیه ۵۳. • • قاموس قرآن، ج ۶، ص: ۲۴۴. • • سوره منافقون، آیه ۸. • • سوره توبه، آیه ۱۰۲. • • سوره احزاب، آیه ۱۳. • • سوره حشر، آیه ۹. • • حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، جلد دوم، مقدمه، ص: ۱۰۶۴. • • سوره احزاب، آیه ۱۳. • • مکه و مدینه، کردی، عبیدالله محمدامین، ص ۲۱۲. • • آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، ص ۳۶. • • مسجد النبی: نویسنده مرکز تحقیقات حج، ص ۳. • • حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، جلد دوم، مقدمه، ص: ۱۰۶۸. • • بقیع: نویسنده مرکز تحقیقات حج، ص ۳. • • سوره توبه، ۱۰۸. • • مکه و مدینه: نویسنده مرکز تحقیقات حج، ص ۲۸. • • جغرافیای مدینه: نویسنده پایگاه اطلاع رسانی اهل بیت علیهم السلام. 28. • حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، جلد دوم، مقدمه، ص: ۱۰۷۱. منابع • حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، سيد عبدالحجت بلاغى؛ قم: انتشارات حكمت، 1386 ق. • آثار البلاد و اخبار العباد، القزوينى، زكريا بن محمد بن محمود؛ تهران: اميركبير، چاپ اول، 1373 ش. • قاموس قرآن، سيد على اكبر قرشى؛ تهران: اسلاميه، چاپ پنجم، 1367 ش. برگرفته از سایت دانش نامه اسلامی http://wiki.ahlolbait.com/%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87

  1. قاموس قرآن، ج ۶، ص: ۲۴۴.
  2. قاموس قرآن ج 6، ص 244
  3. حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، جلد دوم، مقدمه، ص: ۱۰۶۴
  4. سوره اعراف آیه 123
  5. سوره یوسف آیه 30
  6. سوره توبه آیه 120
  7. سوره منافقون آیه 8