احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن جعفر بن محمد بن | احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، (حدود 295 – بعد 370ق) سید ابوجعفر علوی حیری. محدث شیعی. از اعقاب امام موسی كاظم(ع). وی در اواخر سده سوم هجری(حدود 295ق) چشم به جهان گشود زیرا «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) از اساتید او بوده و طبعاً وی در زمان اخذ روایت از استادش، از سن كافی(حدود 15 سال) برخوردار بوده است. وفات او نیز اگرچه به درستی روشن نیست اما این اندازه معلوم است كه برخی از شاگردان بغدادی او در 370هجری از او حدیث شنیدهاند، بنابراین وفات او بعد از این تاریخ روی داده است. از نسبت «حیری» ممكن است چنین استنباط شود كه وی اهل یكی از روستاهای نیشابور به نام «حیره» است، اما این برداشت، صحیح نیست زیرا بیشتر شخصیتهای آنجا از رجال اهلسنت هستند و این، با علویبودن او سازگار نیست. بنابراین باید گفت كه وی اهل «حیره» در یك فرسخی كوفه نزدیك نجف، است و از همینجا این احتمال تقویت میشود كه وی بخشی از تحصیلات خود را در كوفه گذرانده باشد، چنانكه شاگردی او نزد «حمید بن زیاد» میتواند گواه این مطلب باشد زیرا حمید اهل كوفه بوده است. وی پس از آن به بغداد آمد و شاگردان چندی تربیت نمود. پدرش «جعفر بن محمد بن ابراهیم موسوی» از راویان حدیث بود و فاصله سنی او با پسرش چندان زیاد نبود از اینرو هر دو از «حمید بن زیاد» روایت دارند، چنانكه هر دو استاد «هارون بن موسی تلعكبری»(م385ق) نیز بودند و تلعكبری از پدر در سال 360هجری و از پسر در 370هجری حدیث شنیده است. از شاگردان و اساتید دیگر او چیزی در منابع نیامده است چنانكه از او اثر تألیفی نیز گزارش نشده است. | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۲
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۲۲، ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ؟؟؟ |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، (حدود 295 – بعد 370ق) سید ابوجعفر علوی حیری. محدث شیعی. از اعقاب امام موسی كاظم(ع). وی در اواخر سده سوم هجری(حدود 295ق) چشم به جهان گشود زیرا «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) از اساتید او بوده و طبعاً وی در زمان اخذ روایت از استادش، از سن كافی(حدود 15 سال) برخوردار بوده است. وفات او نیز اگرچه به درستی روشن نیست اما این اندازه معلوم است كه برخی از شاگردان بغدادی او در 370هجری از او حدیث شنیدهاند، بنابراین وفات او بعد از این تاریخ روی داده است. از نسبت «حیری» ممكن است چنین استنباط شود كه وی اهل یكی از روستاهای نیشابور به نام «حیره» است، اما این برداشت، صحیح نیست زیرا بیشتر شخصیتهای آنجا از رجال اهلسنت هستند و این، با علویبودن او سازگار نیست. بنابراین باید گفت كه وی اهل «حیره» در یك فرسخی كوفه نزدیك نجف، است و از همینجا این احتمال تقویت میشود كه وی بخشی از تحصیلات خود را در كوفه گذرانده باشد، چنانكه شاگردی او نزد «حمید بن زیاد» میتواند گواه این مطلب باشد زیرا حمید اهل كوفه بوده است. وی پس از آن به بغداد آمد و شاگردان چندی تربیت نمود. پدرش «جعفر بن محمد بن ابراهیم موسوی» از راویان حدیث بود و فاصله سنی او با پسرش چندان زیاد نبود از اینرو هر دو از «حمید بن زیاد» روایت دارند، چنانكه هر دو استاد «هارون بن موسی تلعكبری»(م385ق) نیز بودند و تلعكبری از پدر در سال 360هجری و از پسر در 370هجری حدیث شنیده است. از شاگردان و اساتید دیگر او چیزی در منابع نیامده است چنانكه از او اثر تألیفی نیز گزارش نشده است.