احمد بن حسن بن عبدویه رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات شخصیت
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست|پیوند=Special:FilePath/Ambox_clock.svg]]
| عنوان = احمد بن حسن بن عبدویه رازی
<br>
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام = احمد بن حسن بن عبدویه رازی
| نام‌های دیگر = قطان، عطار
| سال تولد =
| تاریخ تولد = 282 ق
| محل تولد = [[ری]]
| سال درگذشت =
| تاریخ درگذشت = 360 ق
| محل درگذشت =
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابویزید محمد بن یحیی مروزی |[[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] |احمد بن محمد بن زکریا قطان |عبدالرحمان بن محمد حسینی |محمد بن سعید بن ابی شحمه |ابوسعید حسن بن علی سکری |ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری |عبدالرحمان بن ابی حاتم |احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری }}
| شاگردان =
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه افقی |[[فقیه]] |[[محدّث|محدث]] |[[مذهب شیعه|شیعی]] }}
| وبگاه =
}}
'''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] استاد [[شیخ صدوق]] (م381ق) بود.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== معرفی اجمالی ==
<br>
احمد بن حسن بن عبدویه رازی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. وی حدود 282 هجری در [[ری]] متولد شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «[[ابویزید محمد بن یحیی مروزی]]» در ری [[حدیث]] شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی (حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «[[شیخ صدوق]]» (م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به کار پنبه‏‌زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد می‌‏کرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت|اهل‌‏بیت‌ (علیه‌السلام)]] روی آورد این شغل را همچنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن این‌که از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏‌کند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏‌کند.
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


<noinclude>
قرائن حاکی از آن است‌که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد [[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله‌ خویی]]، احتمال [[اهل سنت و جماعت|سنی‏]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌ (علیه‌السلام) بعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و عدد [[ائمه|امامان]] دوازده‏‌گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‌ای به آثار تألیفی او نشده است.
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن حسن بن عبدویه رازی.jpg |احمد بن حسن بن عبدویه رازی|پیوند=Special:FilePath/احمد بن حسن بن عبدویه رازی.jpg]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-نام
!احمد بن حسن بن عبدویه رازی
|-
|-
|القاب و سایر نام‌ها
| ؟؟؟
|-
|زاده
|ابتدا زمان تولد و سپس مکان 
|-
|درگذشت
|ابتدا زمان وفات و سپس مکان
|-
|استادان
|؟؟؟
|-
|شاگردان
|؟؟؟
|-
|آثار
|؟؟؟
|-
|دین و مذهب 
|اسلام • تشیع
|-
|فعالیت‌ها
|؟؟؟
|-
|}
</div>


احمد بن حسن بن عبدويه رازي، (حدود282 – 360ق) ابوعلي قطان. فقيه و محدث شيعي. وي حدود 282هجري در ري زاده شد زيرا در سال 302هجري از استادش «ابويزيد محمد بن يحيي مروزي» در ري حديث شنيد، بنابراين در آن زمان از سن كافي(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاريخ وفات او به درستي روشن نيست ولي از آنجا كه وي استاد «شيخ صدوق»(م381ق) بود مي‏توان وفات او را حدود 360هجري در نظر گرفت. وي اصالتاً ايراني و اهل ري است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولي لقب نخست صحيح است. وي در ري پرورش يافت و چنانكه از لقب «قطان» بر مي‏آيد، به كار پنبه‏زني اشتغال داشته و از اين راه كسب درآمد مي‏كرده است. شايد زماني كه وي به فراگيري معارف اهل‏بيت(ع) روي آورد اين شغل را همچنان حفظ كرده بود و به همين سبب در منابع حديثي از او با لقب «ابوعلي قطان» ياد مي‏شود. شيخ صدوق ضمن اينكه از او با عنوان «سالخورده» ياد مي‏كند وي را «بزرگ اصحاب حديث» در ناحيه ري معرفي مي‏كند. قرائن حاكي از آن است كه وي بيشتر عمر خود را در ري اقامت داشته و با هم‏بحثان خود نظير «محمد بن احمد سناني»، «حسين بن ابراهيم بن هشام مؤدب» و «علي بن عبدالله وراق» مشغول تحصيل بوده است، وي ظاهراً سفري نيز به بغداد داشته و نزد «احمد بن محمد بن ابي رجال بغدادي» شاگردي نموده است. برخي از صاحبنظران معاصر(خويي، ج2ص93) احتمال سني‏بودن وي را بعيد ندانسته است، ولي اين مطلب با رواياتي كه او در باره جانشيني علي(ع) بعد از پيامبر(ص) و عدد امامان دوازده‏گانه شيعه نقل كرده، هماهنگ نيست و هر گاه چنين بود هيچگاه شيخ صدوق وي را «بزرگ اصحاب حديث» معرفي نمي‏نمود و بعد از ذكر نام او «رضي الله» نمي‏گفت. وي در طول حيات علمي خود استادان زيادي ديده و از بسياري از آنها حديث شنيده است. از جمله اساتيد او «احمد بن محمد بن زكريا قطان»، «عبدالرحمان بن محمد حسيني»، «محمد بن سعيد بن ابي شحمه»(م.ب285ق)، «ابوسعيد حسن بن علي سكري»، «ابوعلي محمد بن علي بن اسماعيل سكري»، «عبدالرحمان بن ابي حاتم» و «احمد بن محمد بن عبيده نيشابوري» هستند. از شاگردان او «محمد بن بابويه قمي» معروف به شيخ صدوق است كه احاديث او را حفظ كرده و به آيندگان انتقال داده است. در منابع اشاره‏اي به آثار تأليفي او نشده است.
== استادان ==
استادان وی عبارت از:
# [[ابویزید محمد بن یحیی مروزی]]،
# احمد بن محمد بن زکریا قطان،
# عبدالرحمان بن محمد حسینی،
# محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)،  
# ابوسعید حسن بن علی سکری،
# ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری،
# عبدالرحمان بن ابی حاتم،
# [[احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری]].


== شاگردان ==
از شاگردان او [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه قمی]] معروف به شیخ صدوق است‌که احادیث او را حفظ کرده و به آیندگان انتقال داده است.
== جستارهای وابسته ==
* [[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]]
* [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله‌ خویی]]
* [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه قمی]]
== منابع ==
* تنقیح المقال(حجری)، ج1ص56 شماره333؛
* علل الشرایع، ج1ص43 حدیث1، وص130 باب109؛
* عیون اخبار الرضا، ج1ص92 حدیث31؛
* معجم رجال الحدیث، خویی، ج2ص93 شماره 511؛
* من لا یحضره الفقیه، ج4ص437؛
* الهدایه، شیخ صدوق، ص157 حدیث2.
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۷

احمد بن حسن بن عبدویه رازی
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن حسن بن عبدویه رازی
نام‌های دیگرقطان، عطار
اطلاعات شخصی
روز تولد282 ق
محل تولدری
روز درگذشت360 ق
دیناسلام، شیعه
استادان
  • ابویزید محمد بن یحیی مروزی
  • احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی
  • احمد بن محمد بن زکریا قطان
  • عبدالرحمان بن محمد حسینی
  • محمد بن سعید بن ابی شحمه
  • ابوسعید حسن بن علی سکری
  • ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری
  • عبدالرحمان بن ابی حاتم
  • احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری
فعالیت‌ها

احمد بن حسن بن عبدویه رازی، فقیه و محدث شیعی استاد شیخ صدوق (م381ق) بود.

معرفی اجمالی

احمد بن حسن بن عبدویه رازی، فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282 هجری در ری متولد شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی (حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق» (م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به کار پنبه‏‌زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد می‌‏کرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف اهل‌‏بیت‌ (علیه‌السلام) روی آورد این شغل را همچنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن این‌که از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏‌کند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏‌کند.

قرائن حاکی از آن است‌که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به بغداد داشته و نزد احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر آیت‌الله‌ خویی، احتمال سنی‏ بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌ (علیه‌السلام) بعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و عدد امامان دوازده‏‌گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‌ای به آثار تألیفی او نشده است.

استادان

استادان وی عبارت از:

  1. ابویزید محمد بن یحیی مروزی،
  2. احمد بن محمد بن زکریا قطان،
  3. عبدالرحمان بن محمد حسینی،
  4. محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)،
  5. ابوسعید حسن بن علی سکری،
  6. ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری،
  7. عبدالرحمان بن ابی حاتم،
  8. احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری.

شاگردان

از شاگردان او محمد بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق است‌که احادیث او را حفظ کرده و به آیندگان انتقال داده است.

جستارهای وابسته

منابع

  • تنقیح المقال(حجری)، ج1ص56 شماره333؛
  • علل الشرایع، ج1ص43 حدیث1، وص130 باب109؛
  • عیون اخبار الرضا، ج1ص92 حدیث31؛
  • معجم رجال الحدیث، خویی، ج2ص93 شماره 511؛
  • من لا یحضره الفقیه، ج4ص437؛
  • الهدایه، شیخ صدوق، ص157 حدیث2.