ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '[[رده: کتاب ها' به '[[رده: کتاب‌ها')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة.jpg|بندانگشتی|ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة]]
| عنوان = ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة.jpg
!نام کتاب
| نام =
!ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة
| پدیدآوران = محمد مهدی آصفی
|-
| زبان =
|نویسنده
| زبان اصلی =
|محمد مهدی آصفی
| ترجمه =
|-
| سال نشر = 1429 ق
|زبان کتاب
| ناشر = مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی
|عربی
| تعداد صفحه = 432 ص
|-
| موضوع =
|سال نشر
| شابک =
|1429ق ـ 2008 م
}}
|-
این پژوهش به مالکیت زمین و ثروت‌های طبیعی در فقه اسلامی از دیدگاه مذاهب پنج‌گانه اسلام یعنی شیعه، حنبلی، حنفی، مالکی و شافعی توجه دارد.
|ناشر
|مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی
|-
|تیراژ
|2000 نسخه
|-
|نوبت چاپ
|اول
|-
|قطع
|وزیری
|-
|تعداد صفحات
|432
|-
|}


</div>
== اهمیت موضوع ==
{{پانویس رنگی}}
مالکیت زمین و ثروت‌های طبیعی یکی از موضوعات بسیار مهم و مورد اختلاف علما در فقه اسلامی است که مؤلف ارجمند آن را از دیدگاه مذاهب پنج‌گانه اسلام یعنی شیعه، حنبلیه، حنفیه، مالکیه و شافعیه مورد بررسی قرار می‌دهد.
این پژوهش به مالکیت زمین و ثروت‌های طبیعی در فقه اسلامی از دیدگاه  مذاهب پنج‌گانه اسلام یعنی شیعه، حنبلی، حنفی، مالکی و شافعی توجه دارد.
 
</div><br />
== روش تحقیق ==  
=اهمیت موضوع=
مولف در این کتاب ابتدا هر یک از مسائل را طرح واصطلاحات و مسائل مرتبط را تشریح نموده و آنگاه به تبیین دیدگاه دانشمندان هر یک از مذاهب مذکور پیرامون مسأله مورد نظر می‌پردازد.
مالکیت زمین و ثروت‌های طبیعی یکی از موضوعات بسیار مهم و مورد اختلاف علما در فقه اسلامی است که مؤلف ارجمند آن را از دیدگاه مذاهب پنج‌گانه اسلام یعنی شیعه، حنبلیه، حنفیه، مالکیه و شافعیه مورد بررسی قرار می‌دهد.  
 
=روش تحقیق=  
== تقریظ ==
مولف در این کتاب ابتدا هر یک از مسائل را طرح واصطلاحات و مسائل مرتبط را تشریح نموده و آن گاه به تبیین دیدگاه دانشمندان هر یک از مذاهب مذکور پیرامون مسأله مورد نظر می‌پردازد.  
در این کتاب تقریظ دو تن از مراجع بزرگ حضرت آیت‌الله [[مرتضی آل یاسین]] و حضرت آیت‌الله [[میرزا هاشم آملی]] وجود دارد.
=تقریظ=
 
در این کتاب تقریظ دو تن از مراجع بزرگ حضرت آیت الله [[مرتضی آل یاسین]] و حضرت آیت الله میرزا [[هاشم آملی]] وجود دارد.
== بخش‌ها و موضوعات ==
=بخش‌ها و موضوعات=
مقدمه مؤلف؛  
مقدمه مؤلف؛  


این کتاب دارای چهار باب است. هر باب چندین فصل دارد و مسائل مطروحه در آن به شرح ذیل می‌باشد.  
این کتاب دارای چهار باب است. هر باب چندین فصل دارد و مسائل مطروحه در آن به شرح ذیل می‌باشد.
==باب اول==
 
'''مالکیت دولتی''' و زمین‌هایی که در فتوحات اسلامی به تملک مسلمانان در می‌آید و در اصطلاح «[['''مفتوح عنوه]''']» نام دارد. <br>
=== باب اول ===
مسأله از این جا آغاز می‌شود که آیا زمین نیز چون سایر غنایم جنگی است یا خیر؟ و آن گاه آیات مربوطه و نظرات فقهای مذاهب مختلف تبیین می‌شود و پاسخ‌های مختلف كه عبارت‌اند از:
'''مالکیت دولتی''' و زمین‌هایی که در فتوحات اسلامی به تملک مسلمانان در می‌آید و در اصطلاح «[['''مفتوح عنوه]''']» نام دارد.
مسأله از این جا آغاز می‌شود که آیا زمین نیز چون سایر غنایم جنگی است یا خیر؟ و آنگاه آیات مربوطه و نظرات فقهای مذاهب مختلف تبیین می‌شود و پاسخ‌های مختلف كه عبارت‌اند از:
 
# فصل اول: چون سایر غنایم جنگی در اختیار رزمندگان قرار گیرد؛
# فصل ذوم: وقف برای عموم یا بین مسلمین تقسیم شود؛
# فصل سوم: در اختیار صاحبان زمین باشد؛
# فصل چهارم: در مالکیت دولت اسلامی قرار گیرد<br>
 
در پایان نیز ضمن سه بحث طولانی، آراء فقهاء نقد و بررسی می‌شود.
 
=== باب دوم ===
'''اراضی موات'''، این اراضی باید در اختیار امام و رهبر حکومتی باشد. در این باب ضمن تعریف و تبیین اراضی موات و آیات و احادیث مربوطه، دربارة مالکیت آن پس از آباد کردن و نیز نظرات فقها را بیان می‌دارد.
در فصل دوم این باب مسائل مربوط به زمین‌هایی که به طور طبیعی آبادند و در فصل سوم احکام مربوط به اراضی الفیء را تحقیق می‌نماید.
=== باب سوم ===
'''درباره مالکیت خصوصی''' و فردی است و فرق مالکیت خصوصی در بلاد اسلامی و بلادی که با صلح در اختیار مسلمانان قرار می‌گیرد و زمین‌هایی که با جنگ به دست می‌آید را بیان و در ضمن چند مبحث تبیین می‌نماید.
 
=== باب چهارم ===
'''مالکیت ثروت‌های طبیعی''' چون جنگل و دریا و معادن و مراتع می‌باشد که نظرات فقهی هر یک از مذاهب پنج‌گانه در آن جداگانه بیان می‌شود و سپس آنها را طی سه فصل مورد بررسی قرار می‌دهد.


#فصل اول: چون سایر غنایم جنگی در اختیار رزمندگان قرار گیرد؛
== مؤلف ==
#فصل ذوم: وقف برای عموم یا بین مسلمین تقسیم شود؛
مولف این اثر ارزشمند و منحصر به فرد مرحوم آیت‌الله [[محمد مهدی آصفی]] است.
#فصل سوم: در اختیار صاحبان زمین باشد؛
#فصل چهارم: در مالکیت دولت اسلامی قرار گیرد<br>


در پایان نیز ضمن سه بحث طولانی، آراء فقهاء نقد و بررسی می‌شود.
[[رده:کتاب‌ها]]
==باب دوم==
[[رده:کتاب‌های تقریبی]]
'''اراضی موات''' ، این اراضی باید در اختیار امام و رهبر حکومتی باشد.  در این باب ضمن تعریف و تبیین اراضی موات و آیات و احادیث مربوطه، دربارة مالکیت آن پس از آباد کردن و نیز نظرات فقها را بیان می‌دارد. <br>
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
در فصل دوم این باب مسائل مربوط به زمین‌هایی که به طور طبیعی آبادند و در فصل سوم احکام مربوط به اراضی الفیء را تحقیق می‌نماید.
==باب سوم==
'''درباره مالکیت خصوصی''' و فردی است و فرق مالکیت خصوصی در بلاد اسلامی و بلادی که با صلح در اختیار مسلمانان قرار می‌گیرد و زمین‌هایی که با جنگ به دست می‌آید را بیان و در ضمن چند مبحث تبیین می‌نماید.
==باب چهارم==
'''مالکیت ثروت‌های طبیعی''' چون جنگل و دریا و معادن و مراتع می‌باشد که نظرات فقهی هر یک از مذاهب پنج‌گانه در آن جداگانه بیان می‌شود و سپس آن‌ها را طی سه فصل مورد بررسی قرار می‌دهد.
=مؤلف=
مولف این اثر ارزشمند و منحصر به فرد مرحوم آیت الله [[محمد مهدی آصفی]] است.
[[رده: کتاب‌های تقریبی]]
[[رده : منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۹

ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة
ملکیة الارض والثروات الطبیعیة فی الفقه الإسلامی دراسة فقهیة مقارنة.jpg
پدیدآورانمحمد مهدی آصفی
سال نشر1429 ق
ناشرمجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی
تعداد صفحه432 ص

این پژوهش به مالکیت زمین و ثروت‌های طبیعی در فقه اسلامی از دیدگاه مذاهب پنج‌گانه اسلام یعنی شیعه، حنبلی، حنفی، مالکی و شافعی توجه دارد.

اهمیت موضوع

مالکیت زمین و ثروت‌های طبیعی یکی از موضوعات بسیار مهم و مورد اختلاف علما در فقه اسلامی است که مؤلف ارجمند آن را از دیدگاه مذاهب پنج‌گانه اسلام یعنی شیعه، حنبلیه، حنفیه، مالکیه و شافعیه مورد بررسی قرار می‌دهد.

روش تحقیق

مولف در این کتاب ابتدا هر یک از مسائل را طرح واصطلاحات و مسائل مرتبط را تشریح نموده و آنگاه به تبیین دیدگاه دانشمندان هر یک از مذاهب مذکور پیرامون مسأله مورد نظر می‌پردازد.

تقریظ

در این کتاب تقریظ دو تن از مراجع بزرگ حضرت آیت‌الله مرتضی آل یاسین و حضرت آیت‌الله میرزا هاشم آملی وجود دارد.

بخش‌ها و موضوعات

مقدمه مؤلف؛

این کتاب دارای چهار باب است. هر باب چندین فصل دارد و مسائل مطروحه در آن به شرح ذیل می‌باشد.

باب اول

مالکیت دولتی و زمین‌هایی که در فتوحات اسلامی به تملک مسلمانان در می‌آید و در اصطلاح «[[مفتوح عنوه]]» نام دارد. مسأله از این جا آغاز می‌شود که آیا زمین نیز چون سایر غنایم جنگی است یا خیر؟ و آنگاه آیات مربوطه و نظرات فقهای مذاهب مختلف تبیین می‌شود و پاسخ‌های مختلف كه عبارت‌اند از:

  1. فصل اول: چون سایر غنایم جنگی در اختیار رزمندگان قرار گیرد؛
  2. فصل ذوم: وقف برای عموم یا بین مسلمین تقسیم شود؛
  3. فصل سوم: در اختیار صاحبان زمین باشد؛
  4. فصل چهارم: در مالکیت دولت اسلامی قرار گیرد

در پایان نیز ضمن سه بحث طولانی، آراء فقهاء نقد و بررسی می‌شود.

باب دوم

اراضی موات، این اراضی باید در اختیار امام و رهبر حکومتی باشد. در این باب ضمن تعریف و تبیین اراضی موات و آیات و احادیث مربوطه، دربارة مالکیت آن پس از آباد کردن و نیز نظرات فقها را بیان می‌دارد. در فصل دوم این باب مسائل مربوط به زمین‌هایی که به طور طبیعی آبادند و در فصل سوم احکام مربوط به اراضی الفیء را تحقیق می‌نماید.

باب سوم

درباره مالکیت خصوصی و فردی است و فرق مالکیت خصوصی در بلاد اسلامی و بلادی که با صلح در اختیار مسلمانان قرار می‌گیرد و زمین‌هایی که با جنگ به دست می‌آید را بیان و در ضمن چند مبحث تبیین می‌نماید.

باب چهارم

مالکیت ثروت‌های طبیعی چون جنگل و دریا و معادن و مراتع می‌باشد که نظرات فقهی هر یک از مذاهب پنج‌گانه در آن جداگانه بیان می‌شود و سپس آنها را طی سه فصل مورد بررسی قرار می‌دهد.

مؤلف

مولف این اثر ارزشمند و منحصر به فرد مرحوم آیت‌الله محمد مهدی آصفی است.