نسخهٔ کنونی تا ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۱۷

نام	مظفرالقرمیسینی
القاب و سایر نام‌ها	اوحدالمشایخ
زیسته	قرن چهارم هجری ایران
استادان	عبدالله الخراز
شاگردان	ابوالفضل عباس بن احمد الازدی، ابوبکر الدینوری طرطوسی
دین و مذهب	اسلام، تسنن

مظفرالقرمیسینی از علمای اهل‌سنت و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود^[۱]. ابوعبدالرحمن سلمی او را چنین توصیف کرده است: «او از برجسته‌ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است^[۲]. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب ایران و نزدیک همدان واقع شده است^[۳].

استادان و شاگردان

عبدالله الخراز را شاگردی نموده^[۴] و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی ^[۵] و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده‌اند.

گفتار

روزه بر سه قسم است: روزه روح با کم کردن آرزوی، روزه عقل با مخالف هوای نفس عمل کردن و روزه نفس با خوداری کردن از خوردن و دیگر لذائذ مشروع.

خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می‌کند ولی با کفار از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد^[۶].

گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است^[۷].

هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی‌تواند دیگری را تربیت کند^[۸].

پانویس

↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003.
↑ قرمیسین.
↑ معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384.
↑ الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127.
↑ تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541.
↑ مظفر القرميسيني.
↑ حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361.
↑ لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97.

[1] طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003.

[2] قرمیسین.

[3] معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384.

[4] الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127.

[5] تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541.

[6] مظفر القرميسيني.

[7] حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361.

[8] لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 <div class="wikiInfo">[[پرونده:تصوف و عرفان.jpg|بندانگشتی|]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 !نام
 !مظفرالقرمیسینی
 |-
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 |ابوالفضل عباس بن احمد الازدی، ابوبکر الدینوری طرطوسی
 |-
 |دین و مذهب
 |اسلام، تسنن
 |-
@@ خط ۲۲: / خط ۲۲: @@
 </div>
-'''مظفرالقرمیسینی''' از علمای اهل سنت و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. [[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن سلمی]] او را چنین توصیف کرده است: « او از برجسته ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است<ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D9%82%D8%B1%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%86/ قرمیسین]</ref>. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب [[ایران]] و نزدیک همدان واقع شده است<ref>معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384</ref>.
+'''مظفرالقرمیسینی''' از علمای [[اهل‌سنت]] و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003.</ref>. [[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن سلمی]] او را چنین توصیف کرده است: «او از برجسته‌ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است<ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D9%82%D8%B1%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%86/ قرمیسین].</ref>. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب [[ایران]] و نزدیک همدان واقع شده است<ref>معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384.</ref>.
 =استادان و شاگردان=
-عبدالله الخراز را شاگردی نموده<ref>الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127</ref> و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی <ref>تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541</ref> و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده اند.
+عبدالله الخراز را شاگردی نموده<ref>الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127.</ref> و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی <ref>تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541.</ref> و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده‌اند.
 =گفتار=
@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 [[روزه]] بر سه قسم است: روزه روح با کم کردن آرزوی، روزه عقل با مخالف هوای نفس عمل کردن و روزه نفس با خوداری کردن از خوردن و دیگر لذائذ مشروع.
-خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می کند ولی با کفار از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D9%85%D9%8A%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A#cite_ref-%D8%AD%D9%84%D9%8A%D8%A9_6-0 مظفر القرميسيني]</ref>.
+خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می‌کند ولی با [[کفار]] از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D9%85%D9%8A%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A#cite_ref-%D8%AD%D9%84%D9%8A%D8%A9_6-0 مظفر القرميسيني].</ref>.
-گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است<ref>حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361</ref>.
+گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است<ref>حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361.</ref>.
-هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی تواند دیگری را تربیت کند<ref>لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97</ref>.
+هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی‌تواند دیگری را تربیت کند<ref>لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97.</ref>.
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
-=پانویس=
+[[رده:تصوف]]
-{{پانویس|1}}
-[[رده: تصوف]]