احمد بن بدیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:


احمد بن بدیل، محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. برخی از شاگردان او در [[بغداد]] اقامت داشتند بنابراین ممکن است وی نیز تحصیلات خود را در بغداد گذرانده و در آنجا به حد کمال رسیده باشد. از معاصران او «احمد بن محمد مقری» است که [[تلعكبری|تلعکبری]] از شاگردان او بوده است.  
احمد بن بدیل، محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. برخی از شاگردان او در [[بغداد]] اقامت داشتند بنابراین ممکن است وی نیز تحصیلات خود را در بغداد گذرانده و در آنجا به حد کمال رسیده باشد. از معاصران او «احمد بن محمد مقری» است که [[تلعكبری|تلعکبری]] از شاگردان او بوده است.  
وی با اینکه در برابر معاصرش از شهرت بیشتری برخوردار بود و در [[منابع رجالی]] برای شناسایی معاصرش، از نام او استفاده شده است، اما هیچ گزارشی در باره زندگی و حیات علمی او وجود ندارد، از این‏‌رو شاگردان و اساتید او ناشناخته‏‌اند. همچنین اثر تألیفی از او گزارش نشده است.
وی با این‌که در برابر معاصرش از شهرت بیشتری برخوردار بود و در [[منابع رجالی]] برای شناسایی معاصرش، از نام او استفاده شده است، اما هیچ گزارشی در باره زندگی و حیات علمی او وجود ندارد، از این‏‌رو شاگردان و اساتید او ناشناخته‏‌اند. همچنین اثر تألیفی از او گزارش نشده است.


=منابع=
=منابع=

نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۲

احمد بن بدیل
نام احمد بن بدیل
زاده اواسط سده چهارم هجری
دین و مذهب اسلامتشیع

احمد بن بدیل، (000 – حدود 350ق)محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری(م.ح350ق) است که شیخ تلعکبری(م381ق) از شاگردان او بوده است.

معرفی اجمالی

احمد بن بدیل، محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. برخی از شاگردان او در بغداد اقامت داشتند بنابراین ممکن است وی نیز تحصیلات خود را در بغداد گذرانده و در آنجا به حد کمال رسیده باشد. از معاصران او «احمد بن محمد مقری» است که تلعکبری از شاگردان او بوده است. وی با این‌که در برابر معاصرش از شهرت بیشتری برخوردار بود و در منابع رجالی برای شناسایی معاصرش، از نام او استفاده شده است، اما هیچ گزارشی در باره زندگی و حیات علمی او وجود ندارد، از این‏‌رو شاگردان و اساتید او ناشناخته‏‌اند. همچنین اثر تألیفی از او گزارش نشده است.

منابع

  1. رجال طوسی، ص412 شماره 5965؛
  2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص21؛
  3. نقد الرجال تفرشی، ج1ص171 شماره 338.