موزه انسان فرانسه
مردم مسلمان و قهرمان الجزایر پس از سالها زندگی تحت ستم و مبارزه با اشغالگران سرانجام از سال ۱۹۵۴ دست به قیام سراسری و مبارزه مسلحانه زده و پس از ۸ سال انقلاب قهرآمیز، سرانجام در سال ۱۹۶۲ به پیروزی رسیده و اشغالگران فرانسوی را از کشورشان بیرون راندند.[۱] مطرح شدن ماجرای مخوف 18 هزار جمجمهٔ شهروندان الجزایری که استعمار فرانسه، سرهای آنان را قطع کرده است، جنجال دربارهٔ "موزهٔ انسان در فرانسه را داغ کرد. به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، دورهٔ استعمار الجزایر از سوی فرانسه، چندین دهه طول کشید و سرانجام در سال 1962 به پایان رسید. اما تلاش‌های فرانسه برای بایگانی کردن جنایاتش طی این دوره، همواره با شکست مواجه شده است. به ویژه که سازمان‌های حقوقی الجزایری، به سبب ارتکاب جنایات جنگی ضد مردم و نیروهای مقاومت الجزایر، دست از سر فرانسه برنداشته‌اند.
جنایاتی شبیه داعش
رسانه‌های فرانسوی، از وجود بیش از 18 هزار جمجمه پرده برداشتند که در "موزهٔ انسان" در پایتخت فرانسه نگهداری می‌شوند. این جمجمه‌ها متعلق به شهروندان الجزایری است که سرهایشان توسط استعمارگران فرانسوی قطع شد. این موضوعی است که مقامات فرانسه، ده‌ها سال است حاضر به اعتراف به آن نیستند.
رسانه‌های فرانسوی به ویژه شبکه "فرانس 24" می‌گویند: از میان این جمجمه‌ها، صاحبان 500 جمجمه شناسی شده‌اند. از این تعداد، 36 جمجمه، متعلق به سران مقاومت الجزایر است که در قرن نوزدهم توسط استعمارگران فرانسوی کشته شدند و سرشان بریده شد؛ آنگاه به دلایل سیاسی و آنتروپولوژیک، به پایتخت فرانسه منتقل شد.
شناسایی جمجمه‌ها
شناسایی این جمجمه‌ها و محل نگهداری آنها، به سال 2011 بازمی‌گردد. تلاش‌های گسترده و پژوهش‌های متوالی مورخی الجزایری به نام فرید بلقاضی، به کشف این جمجمه‌ها منجر شد. بلقاضی ثابت کرد که در حال حاضر، جمجمهٔ 36 تن از رهبران مقاومت الجزایر طی سال‌های 1830 تا 1870، در موزهٔ انسان در پاریس نگهداری می‌شود.
این موضوع سبب تلاش‌های گستردهٔ مورخانی از فرانسه و الجزایر برای دامن زدن به این موضوع شد که از میان این مورخان می‌توان به ابراهیم السنوسی از الجزایر و پاسکال بلونشار از فرانسه اشاره کرد.
استعمار فرانسه، از 1830 تا 1926 بر الجزایر حاکم بود و مورخان و سازمان‌های متخصص تاکید می‌کنند که استعمارگران در این مدت، جنایت‌های متعددی مرتکب شده و صدها هزار تن از ساکنان این کشور را آواره کردند.
انجمن حقوق بشر الجزایر که سازمان حقوقی مستقلی است، می‌گوید: استعمار فرانسه، در مدت حضور خود در فرانسه، دستکم 10 میلیون الجزایری را کشت. فعالان حقوقی الجزایر از چند سال پیش تاکنون کمپینی اینترتی را برای بازپس گرفتن اجساد مجاهدان الجزایری از فرانسه و دفن محترمانۀ آن در خاک کشورشان به راه انداخته اند. مورخان الجزایری می‌گویند بیشتر این اجساد متعلق به فرماندهان مجاهدان الجزایری است که هنگام استعمار کشورشان بین سال‌های 1830 و 1954 با نیروهای فرانسوی می‌جنگیدند و در این جنگ کشته شدند. [۲]
عدم اعتراف اشغالگران فرانسوی
مقامات الجزایر، خواستار اعتراف فرانسه به ارتکاب این جنایت‌ها و پرداخت غرامت و تاوان به بازماندگانِ کشته‌ها هستند؛ اما فرانسه بر این باور است که تاریخ مصرف این مبحث گذشته و این موضوع باید بایگانی شود و نگاه‌ها باید به آینده باشد![۳]