عبدالرحمن شربینی
عبد الرحمن الشِّربِيني (ت. 1326 هـ / 1908 م) وی یک فقیه شافعی مصری است. وی عبدالرحمن بن محمد بن احمد الشربینی است. وی ریاست الازهر را در سال 1322 تا 1324 هجری قمری بر عهده داشت. وی در قاهره درگذشت.
ریاست الازهر
در روز دوازدهم محرم 1323 هجری قمری مطابق با 8 مارس 1905 میلادی پس از آنکه خدیو مصر اصرار داشت تا عبد الرحمن این منصب را بپذیرد و سرانجام خدیو یک مهمانی بزرگ برگزار کرد و در آن لباس افتخاری ریاست را بر تن الشربینی نمود و اینگونه شد که عبدالرحمن الشربینی ریاست الازهر را بر عهده گرفت.
پس از مدتی الشربینی مریض شد ولی خدیو وی را بركنار نکرد بلكه محمد شاكر را مأمور نظارت بر الازهر از طرف الشربینی نمود تا بهبودی حاصل شود.
پس از مدتی ، خدیو تلاش كرد تا در امور الازهر دخالت کند اماالشربینی از دخالت او در امور جامع الازهر جلوگیری به عمل آورد تا آنجا که مجبور به استعفا از سمت خود در بیست و ششم ذی حجه1324 هجری قمری مطابق با 9 فوریه 1907 میلادی شد و سپس شیخ حسونه النواوی برای دومین بار به عنوان شیخ الازهر به ریاست الازهر منصوب شد.
آثار
تقرير بر حاشيه البناني بر شرح المحلي على جمع الجوامع للسبكي درأصول فقه.
تقرير بر حاشيه ابن قاسم بر شرح زكريا الأنصاري لمتن البهجة الوردية، أو بهجة الحاوي، که به صورت شعر در موضوع فقه الشافعي. تقرير بر حاشيه عبد الحكيم بر شرح السيالكوتي بر شرح القطب بر الشمسية در موضوع منطق.
فيض الفتاح بر حواشي شرح تلخيص المفتاح، در علوم بلاغت.
درگذشت
عبدالرحمن الشربینی در سال 1926 میلادی درگذشت[۱].