سمنون بن حمزة

أبوالحسن سمنون بن حمزة الخواص او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.^[۱] او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می‌سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می‌خواند زیرا می‌گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می‌رفت و به بچه ها می‌گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از بصره بود ولی در بغداد زندگی می‌کرد و تحت تاثیر و تربیت السری السقطی، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می‌خواند. وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد^[۲].

یکی از اشعار عارفانه سمنون المحب

نام	أبوالحسن سمنون بن حمزة الخواص
نام‎های دیگر	سمنون المحب ،سمنون الکذاب
درگذشت	298ق

پانویس

↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص158-162، دار الکتب العلمیة، ط2003
↑ وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلکان، ج4، ص295

[1] طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص158-162، دار الکتب العلمیة، ط2003

[2] وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان، تألیف: ابن خلکان، ج4، ص295

[۱]

[۲]