ذی الحجه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
</div>
</div>


'''ذی‎ الحجه''' نام یکی از ماه‌ها در تقویم قمری است. در اسلام آخرین ماه در ترتیب تقویم هجری قمری و از ماه‌های حرام و ماه‌های حج و از جمله ماه‎های گرانقدر و عظیم الشأنی است که [[خداوند]] متعال آن را با بزرگ‌ترین اعیاد [[مسلمانان]] از جمله [[روز عرفه]]، [[عید قربان]] و [[عید غدیر]] و ولایت [[امیرالمؤمنین (ع)]] زینت بخشیده است.  
'''ذی‎ الحجه''' نام یکی از ماه‌ها در تقویم قمری است. در اسلام آخرین ماه در ترتیب [[ماه های قمری|تقویم هجری قمری]] و از ماه‌های حرام و ماه‌های [[حج]] و از جمله ماه‎‌های گرانقدر و عظیم الشأنی است که [[خداوند]] متعال آن را با بزرگ‌ترین اعیاد [[مسلمانان]] از جمله [[روز عرفه]]، [[عید قربان]] و [[عید غدیر]] و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین (ع)]] زینت بخشیده است.  


برای دهه اول این ماه اعمالی ذکر شده است که از مهم‌ترین آن‌ها به جا آوردن نماز دهه اول میان نماز مغرب و عشا و نیز خواندن ادعیه و تهلیل‌های ویژه است.
برای دهه اول این ماه اعمالی ذکر شده است که از مهم‌ترین آن‌ها به جا آوردن نماز دهه اول میان نماز مغرب و عشا و نیز خواندن ادعیه و تهلیل‌های ویژه است.

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۰

ذی الحجه
نام ذی الحجه
نام کامل ذی‌الحِجّة• (ذی‌حجه)ذی‌الحِجّه• ذی‌الحِجّه الحرام• به عربی: ذُو الْحِجَّة
اعمال و آیین‌ها برگزاری مراسم حج
دعاها دعای عرفه
احکام شرعی قربانی در عید قربان
از ماه‌های حرام می‌باشد
مناسبت‌ها و وقایع عید قربان• واقعه غدیرشهادت امام باقر(ع)امام جواد(ع)

ذی‎ الحجه نام یکی از ماه‌ها در تقویم قمری است. در اسلام آخرین ماه در ترتیب تقویم هجری قمری و از ماه‌های حرام و ماه‌های حج و از جمله ماه‎‌های گرانقدر و عظیم الشأنی است که خداوند متعال آن را با بزرگ‌ترین اعیاد مسلمانان از جمله روز عرفه، عید قربان و عید غدیر و ولایت امیرالمؤمنین (ع) زینت بخشیده است.

برای دهه اول این ماه اعمالی ذکر شده است که از مهم‌ترین آن‌ها به جا آوردن نماز دهه اول میان نماز مغرب و عشا و نیز خواندن ادعیه و تهلیل‌های ویژه است.

احرام بستن برای حج تمتع تنها در این ماه جایز است و «ذی حجه» به معنی «صاحب حج» به این نکته اشاره دارد. آیین حج از روز نهم شروع و معمولاً تا سیزدهم این ماه انجام می‌شود.

این ماه در بیان روایات فرصتی جهت تزکیه و پلکانی برای رشد است تا جایی که اهل‎بیت عصمت و طهارت (ع) احادیثی در فضیلت آن به ویژه 10 روز ابتدایی این ماه نقل فرموده‎اند؛ رسول خدا (ص) در اهمیت 10 روز ابتدایی ذی‌الحجه فرمود «مَا مِنْ‏ أَیَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَیَّامِ الْعَشْرِ یَعْنِی عَشْرَ ذِی الْحِجَّة» یعنی اعمال صالحِ هیچ روزی به اندازه روزهای دهگانه یعنی 10 روز ابتدایی ذی‌الحجه نزد خداوند عز وجل محبوب‌تر نیست.» و در روایتی دیگر فرمود «مَا مِنْ أَیامٍ أَزکَی عِندَ الله تعالی وَ لاَ أعظَمَ أجراً مِن [فی‏] خَیرٍ مِنْ عَشْرَ اْلأضْحَی قِیلَ وَ لاَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ، قَالَ وَ لاَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ إلاَّ رَجُلٌ خَرَجَ بِمَالِهِ وَ بِنَفْسِهِ ثُمَّ لَمْ یرْجِعْ مِنْ ذَلِکَ بِشَی‏ءٍ؛ پاک‌ترین و پراجرترین روزها نزد خداوند، دهۀ اول ماه ذی حجه است. سؤال می‌شود آیا جهاد در راه خدا به پایۀ آن می‌رسد؟ می‌فرماید: خیر مگر اینکه شخصی به جان و مالش خارج شود و دیگر برنگردد.»

فضیلت ماه ذی الحجّه

در بعضی از روایات آمده است، شب های دهگانه ای که قرآن در سوره «والفجر و لیال عشر» به آن سوگند یاد کرده است، شب های دهه اوّل ماه ذی الحجّه است، و این سوگند به خاطر عظمت آن است. [۱]

در حدیثی از رسول خدا(ص) می خوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایّامی به اندازه این ایّام (ده روز اوّل ماه ذی الحجّه) فضیلت ندارد. [۲]

بزرگان دین هنگامی که ماه ذی الحجّه وارد می شد، اهمّیّت ویژه ای به عبادت در آن می‌دادند. مخصوصاً در دهه اوّل این ماه.[۳]

خداوند در سوره حج آیه 28 ضمن بیان فریضه بزرگ «حج» سخن از «أیّام مَعْلُومات» گفته است که مؤمنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروفِ «أیّام مَعْلُومات» که در روایات نیز آمده است، ده روز اوّل ماه ذی الحجّه است.[۴] بنابراین، هم شب های آن عزیز است و هم روزهای آن.

وجود دو «عید» مهمّ اسلامی عید قربان و عید غدیر و روز «عرفه» و خاطره دعای عجیب و بسیار گرانبهای امام حسین(ع) در عرفات، این ماه را دارای شکوه و عظمت خاصّی کرده است و مسلمانان بهتر است از برکات دنیوی و اخروی این ماه غافل نشوند و در تذهیب نفس خود بکوشند.

اعمال روز اول ذی‌الحجه

درباره روزه این روز وارد است که:

«کسى که روز اول ذى حجه را روزه بگیرد، خداوند روزه هشتاد ماه را براى او مى‌نویسد».

و همچنین مستحب است در این روز نماز حضرت فاطمه زهرا(س) خوانده شود به این نحو که چهار رکعت نماز که در هر رکعت یک بار «حمد» و پنجاه بار«قل هو اللّه احد» باشد بخواند و بعد از نماز تسبیح حضرت زهرا (س) را گفته سپس بگوید:سُبْحانَ اللَّهِ ذِی الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنِیفِ، سُبْحانَ ذِی الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظِیمِ، سُبْحانَ ذِی الْمُلْکِ الْفاخِرِ الْقَدِیمِ، سُبْحانَ مَنْ یَرى أَثَرَ النَّمْلَةِ فِی الصَّفا، سُبْحانَ مَنْ یَرى وَقْعَ الطَّیْرِ فِی الْهَواءِ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ هکَذا لا هکَذا غَیْرُهُ. [۵]

اعمال دهه اول ذی‌الحجه

=مستحب است در هر شب از دهه اول ماه بین مغرب و عشا دو رکعت نماز بجا آورده شود، در هر رکعت آن سوره «فاتحة الکتاب» و «اخلاص» و این آیه خوانده شود:

وَ واعَدْنا مُوسى‌ ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسى‌ لِأَخیهِ هارُونَ اخْلُفْنی‌ فی‌ قَوْمی‌ وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدین‌ . [۶]

کسی که این نماز را بخواند در ثواب با حاجیها شریک می‌شود، گرچه حج نکرده باشد.

و همچنین مستحب است در تمام این روزها بعد از نماز صبح و مغرب،دعای«اللهم ان هذه الایام التی فضلتها على غیرها» خوانده شود. روزه در این دهه اهمیت بسیاری دارد که روایت شده است روزه روز اول آن برابر با روزه هشتاد ماه و روزه نه روز برابر با روزه روزگار مى‌باشد و روزه روز ترویه کفاره شصت سال مى‌باشد.

اعمال شب عید قربان

شب عید قربان در کلام مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

شب عید قربان یکی از چهار شبی می‌باشد که امیر‌المؤمنین دوست داشتند خود را برای عبادت فارغ کنند از امام صادق (ع) نقل شده درباره امیرالمومنین می‌فرمودند:کان یعجبه ان یفرغ نفسه أربع لیال فی السنة، و هی أوّل لیلة من رجب، و لیلة النّصف من شعبان، و لیلة الفطر، و لیلة الأضحى. [۷]

و همچنین در این شب سفارش اکیدی به زیارت حضرت سیدالشهدا شده است که در روایتی از امام صادق (ع) چنین آمده است:

«کسى که امام حسین (ع) را در یکى از سه شب زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را مى‌آمرزد. راوى پرسید کدام شبها؟ فرمودند: شب عید فطر و شب عید قربان و شب نیمه شعبان». [۸]

بیست و چهارم ذی‌الحجه

مراقبات روز مباهله در کلام میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

مناسبات این روز

روز بیست و چهارم ذی‌الحجه روز مباهله و همچنین روزی است که امیرالمؤمنین (ع) انگشترى خود را در حال رکوع به فقیر بخشید که خداوند نیز او را در کتاب خود، به عنوان ولىّ مؤمنین معرفى نموده و صفات نیکى را براى او برشمرد:

إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ [۹]

ولىّ شما، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‌اند: همان کسانى که نماز برپا مى‌دارند و در حال رکوع زکات مى‌دهند.

مباهله

مباهله پیامبر اسلام در این روز با مسیحیان موجب خوارى آنان شد، ایشان بعد از مباهله مجبور به پرداخت جزیه شدند.

آیه مباهله در این روز نازل شد: فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبین‌ [۱۰] و پیامبر گرامی اسلام با به همراه بردن امیرالمومنین و فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین علیهم السلام به مباهله پرداخته که موجب عزت اسلام شد.

در این آیه على (ع) نفس پیامبر شمرده شده که این امر خود دلیلى بر حقانیت شیعه است.

پانویس

  1. تفسیر قمی، ج 2، ص 419
  2. اقبال، ص 317
  3. زادالمعاد، ص 240
  4. مصباح المتهجّد، صفحه 671
  5. مصباح المتهجد: ۶۷۱
  6. سوره اعراف.آیه ۱۴۲
  7. الإقبال بالأعمال الحسنة (ط - الحدیثة)، ج‌۲، ص: ۱۸۹
  8. کامل الزیارات، النص، ص: ۱۸۰
  9. سوره مائده .آیه ۵۴ و ۵۵
  10. سوره آل‌عمران:آیه ۶۱