ابوعلی گرگانی

أبو علی الحسن بن علی الجوزجانی یکی از علمای بزرگ صوفی اهل سنت در قرن چهارم هجری است[۱].

نام أبو علی الحسن بن علی الجوزجانی
نام‎های دیگر ابوعلی جوزجانی
حیات قرن 4هجری

دیدگاه علما

ابوعبدالرحمن سلمی

او ابوعلی را بسیار تکریم می‌کند و با عبارت من کبار مشایخ خراسان از او نام برده و این نکته را مورد توجه قرار داده است که او نوشته‌های ارزشمندی در باب علوم اهل تصوف مانند مجاهدتها و ریاضت‌های نفسانی دارد[۲].

معاصران

او با حکیم ترمذی و محمد بن فضل بلخی که تقریبا از نظر سن و سال به یکدیگر نزدیک بوده‌اند معاشرت و موآنست داشته است.

گفتار

بدبخت کسی که آن معاصی را که خداوند پنهان می‌دارد او آشکار می‌سازد.

بخل سه حرف دارد. با یعنی بلاء، خاء یعنی خسران و لام یعنی مورد سرزنش قرار گرفته. پس فرد بخیل به واسطه این صفت بلایی است از شر نفس خود و هرچه تلاش کند خسارت دیده خواهد‌بود و مقصر است بر بخاطر بخلی که به آن گرفتار است[۳].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص196-198، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. أبو علی الجوزجانی
  3. طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص244