ابوتراب نخشبی

از ویکی‌وحدت
حسن بصری
نام أبو تراب عسکر بن حصین النخشبی
نام‎های دیگر أبو تراب النخشبی
درگذشت 245ق

أبوتراب عسکر بن حصین النخشبی از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن سوم هجری قمری بود.

نظرات بزرگان

ابوعبدالرحمن سلمی

سلمی درباره نخشبی چنین می‌گوید: او از بزرگان مشایخ تصوف در خراسان بود که به علم، جوانمردی، توکل به خدا، زهد و ورع مشهور بوده است.

شمس الدین ذهبی

ذهبی در مورد از عبارات مهمی همچون الإمام القدوة و شیخ الطائفة استفاده کرده است.

زادگاه

او در شهر نخشب که از نواحی بلخ بوده و به نام "نسف" هم خوانده می‌شده است متولد شده است و بدین جهت به او نخشبی گفته می‌شود.

وفات

وی در مسیر زیارتی بیت الله الحرام به سال 245 هجری قمری درگذشت.

معاصرین

یکی از مشهورترین معاصرین و هم نشینان وی را أبا حاتم العطار البصری و حاتم اصم بلخی نام برده‌اند. او همچنین احمد بن حنبل را در بغداد ملاقات کرده است [۱].

اساتید

او در درس اساتید زیادی تلمذ نموده است که از آن میان می‌توان به نعیم بن حماد و محمد بن عبدالله بن نمیر اشاره کرد.

شاگردان

او شاگردان فراوانی داشته که از مهمترین آنان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

الفتح بن شخرف، أبوبکر بن أبی عاصم، عبدالله بن أحمد بن حنبل، یوسف بن الحسین الرازی و أبوعبدالله أحمد بن الجلاء.

گفتارها

شریف‌ترین دلها قلبی است که به نور معرفت خدا زنده است.

از او درباره اوصاف عارف پرسیده شد و او گفت: عارف کسی که نه تنها از چیزی ناراحت نمی‌شود بلکه همه چیز به وسیله او پاک می‌شود.

اگر بنده در اعمال خود صادق و مخلص باشد، قبل از شروع کار شیرینی آن را می‌چشد[۲].

پانویس