ممشاذ الدینوری

از ویکی‌وحدت
تصوف و عرفان.jpg
نام ممشاذالدینوری
استادان ابی عبدالله بن الجلاء
درگذشت 299ق
دین و مذهب اسلام، تسنن

ممشاذ الدینوری از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته قرن سوم هجری بود.

زندگی

ابی‌عبدالله بن الجلاء و اساتید او را نیز درک کرده بود. اصالتاً اهل دینور (ایران کنونی) بود و در سال 299 هجری قمری درگذشت.

بعضى گفتند: هنگام وفات او نزدش بودیم. به او گفته شد: علت هستی را در چه می‌بینی؟ گفت: دلیل را از من بپرس. به او گفته شد: بگو: معبودى جز او نیست، روى به دیوار کرد و گفت: من در تو فنا شدم این پاداش کسی است که تو را گرامی می‌دارد، معبودی جز او نیست یگانه یگانه است.

دیدگاه ابو عبد الرحمان سلمی

ابوعبدالرحمن سلمی درباره او می‌گوید: «او یکی از مشایخ بزرگ صوفیه، یکی از قله‌های بزرگ در این علوم و یکی از جوان‌مردان منطقه جبال بود. او دارای مقامی عالی و خصلتی جوانمردانه بود.»[۱].

گفتار

آداب شاگردی در التزام به مقدسات شیوخ و خدمت به برادران دینی و عدول از اسباب و حفظ آداب شرع برای خود.

من بر هیچ یک از شیوخم وارد نشده‌ام جز این‌که از ادعا خالی شده بودم و منتظر برکت آن‌چه از دیدار و هم‌صحبتی استاد نصیبم می‌شود بودم. هر کس به توانایی خود متکی بوده و بر استادی وارد شود نعمت دیدار و هم‌صحبتی با او و شنیدن سخنانش برای شاگرد تاثیری ندارد.

مصاحبت با صالحان، عامل نورانیت دل است و مصاحبت با اهل مفسد، موجب فساد آن می‌شود.

از توکل پرسیدند: او گفت: «توکل عبارت است از فروکش کردن طمع از هر چیزی که دل و جان شما به آن گرایش دارد.»[۲].

پانویس

  1. طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص242-245، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. ممشاذ الدينوري