راجعه

از ویکی‌وحدت

راجعه‏ شاخه‌ای از فرقه خوارج بودند که از صالح‌بن‌مسرح روی گردانیدند و پیرو صالح‌بن‌ابی‌صالح شدند.[۱] [۲]

شرح حال صالح بن مسرح

صالح‌بن‌مسرّح تمیمی پیشوای خوارج صفریه و نخستین کسی است که از میان آنان شورش کرد. او مردی عابد، پرهیزکار، خاشع و زرد چهره بود و از این‌رو، پیروانش را صفریه (منسوب به صفر؛ یعنی زردی) خواندند، چرا که در اثر کثرت عبادت و روزه‌داری چهره‌های‌شان زرد شده بود. صالح در شهر «دارا» در ناحیه جزیره ساکن بود، اما میان مناطق موصل و نصیبین رفت‌و‌آمد می‌کرد. وی یارانی داشت که برای آنان قرآن می‌خواند و‌ اندرزشان می‌داد. آن‌گاه آنان را به قیام علیه حکومت و نپذیرفتن ستم و جهاد با مخالفان فرا خواند. یارانش به خواسته وی پاسخ مثبت دادند. در این میان شبیب بن یزید شیبانی نیز نزد وی آمد و فرمانده سپاه او شد. عاقبت میان شبیب و امیر ناحیه جزیره، محمد‌بن‌مروان، جنگ‌هایی در نزدیکی موصل در گرفت که صالح در یکی از آنها به قتل رسید و پس از او شبیب‌بن‌یزید شیبانی پیشوایی خوارج را بر عهده گرفت. [۳] [۴] [۵].[۶]

شرح حال صالح بن صالح

ابوالحسن اشعری در شرح‌حال صالح‌بن‌صالح توضیح نداده است، بلکه وی نیز به نقل از دیگر منابع به‌صورت کلی نامی از اصحاب‌صالح و یا صالح‌بن‌صالح آورده است که به‌نظر می‌رسد غیر از صالح‌بن‌مسرح است.[۷]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 199 با ویرایش اندک.
  2. اشعری ابوالحسن مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج 1، ص 196 و 201
  3. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۷.
  4. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹۳.
  5. طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۱۶
  6. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۵۲.
  7. اشعری ابوالحسن مقالات الاسلامییین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج 1، ص 196 و 201