توهین به مقدسات: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیین اسلام، اصل آن است که تمام جان­ها حرمت داشته باشند و آبروها و حیثیت­ها حفظ گردند. بدون شک ادبیات گفتاری و رفتاری مسلمانان، مشحون از نکات اخلاقی و تربیتی است و به شدت با دشنام، بدزبانی و دشمن ­تراشی مخالف است. البته بدیهی است دینی که پیروانش را از دشنام دادن به پدیده­ های طبیعت (روزگار، شب، روز، باد، زمین، آسمان و...) نهی می­کند، به طریق اولی آنها را از دشنام دادن به یکدیگر و توهین به مقدسات باز می­دارد. و شاهد و دلیل بر مدعای بالا آیه «وَلَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ کَذَلِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَی رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» (انعام، 108) است.

بزرگ‌ترین وجه رسالت حضرت ختمی مرتبت، محمد مصطفی(ص)، هدایت و راهنمایی مردم به سوی نجات و رستگاری است. این مسأله، شاه بیت وظایف تمام انبیاء الهی بود و رسول الله اعظم(ص)، با تمام وجود این مأموریت را به ثمر رساند. بعد از گذشت 14 قرن از این دعوت عظیم که باید آن را نقطه عطف دوران بشری تلقی کرد، هنوز دل های آگاه ملت‌ها به این حقیقت زنده عشق ورزیده و او را الگو و اسوه حسنه خود قرار می‌دهند. حتی کسانی که اعتقادی به این دعوت نجات بخش ندارند، در مواجهه با این حرکت بزرگ، با احترام برخورد کرده و راه و روش پیامبر اکرم(ص) را می‌ستایند.

توهین های سخیف و مکرر مجله موهن "شارلی ابدو" در فرانسه و سوزاندن مصحف نورانی قرآن کریم در سوئد، نمونه‌هایی از جاهلیت مدرن و انحطاط فکری و اخلاقی عصر حاضر است. ما مسلمانان ضمن احترام به پیروان همه انبیاء مکرم الهی، اعتقاد داریم که توهین به حضرت رسول الله اکرم(ص)، توهین به همه انبیاء الهی و بی حرمتی به قرآن کریم، بی حرمتی به کتب همه پیامبران است.