۶٬۵۷۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در سال 1957م، بوتو جوان‌ترین عضو هیئت پاکستان در سازمان ملل شد. در زمان ایوب‌خان به مدت یک سال وزیر بازرگانی پاکستان شد. در 1959-1960م، وزیر بازسازی ملی و اطلاعات و در همان سال‌ها وزیر امور کشمیر و اقلیت‌ها شد. 1960م، به عنوان وزیر سوخت، نیرو و منابع طبیعی، انتخاب شد درهمان سال به رئیس جمهور خود در مذاکره بر سر پیمان آب ایندوس در هند کمک کرد و در سال 1961 با اتحاد جماهیر شوروی در مورد توافقنامه اکتشاف نفت مذاکره کرد که با ارائه کمک‌های اقتصادی و فنی به پاکستان موافقت کرد. وی 1963- 1966م، وزیر امور خارجه پاکستان مشغول به فعالیت شد. | در سال 1957م، بوتو جوان‌ترین عضو هیئت پاکستان در سازمان ملل شد. در زمان ایوب‌خان به مدت یک سال وزیر بازرگانی پاکستان شد. در 1959-1960م، وزیر بازسازی ملی و اطلاعات و در همان سال‌ها وزیر امور کشمیر و اقلیت‌ها شد. 1960م، به عنوان وزیر سوخت، نیرو و منابع طبیعی، انتخاب شد درهمان سال به رئیس جمهور خود در مذاکره بر سر پیمان آب ایندوس در هند کمک کرد و در سال 1961 با اتحاد جماهیر شوروی در مورد توافقنامه اکتشاف نفت مذاکره کرد که با ارائه کمک‌های اقتصادی و فنی به پاکستان موافقت کرد. وی 1963- 1966م، وزیر امور خارجه پاکستان مشغول به فعالیت شد. | ||
== وزیر امور خارجه == | == وزیر امور خارجه == | ||
[[پرونده:ذوالفقار بوتو با بیگم نصرت بوتو در چین.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ذوالفقار بوتو با بیگم نصرت بوتو در چین]] | |||
وی یک ناسیونالیست و سوسیالیست با دیدگاه‌های خاصی در مورد نوع دموکراسی مورد نیاز در پاکستان بود. هنگامی که در سال 1963م، وزیر امور خارجه شد دیدگاه سوسیالیستی او را تحت تاثیر قرارداد تا روابط نزدیکی با همسایه [[چین]] برقرار کند. در آن زمان، بسیاری از کشورهای دیگر '''تایوان''' را به عنوان دولت واحد مشروع چین پذیرفتند، ولی پاکستان ادعای [[چین]] را قبول داشت <ref>[https://ghostarchive.org/varchive/0OkQnLbGV80 برگرفته از سایت ghostarchive.org]</ref>.<br> | وی یک ناسیونالیست و سوسیالیست با دیدگاه‌های خاصی در مورد نوع دموکراسی مورد نیاز در پاکستان بود. هنگامی که در سال 1963م، وزیر امور خارجه شد دیدگاه سوسیالیستی او را تحت تاثیر قرارداد تا روابط نزدیکی با همسایه [[چین]] برقرار کند. در آن زمان، بسیاری از کشورهای دیگر '''تایوان''' را به عنوان دولت واحد مشروع چین پذیرفتند، ولی پاکستان ادعای [[چین]] را قبول داشت <ref>[https://ghostarchive.org/varchive/0OkQnLbGV80 برگرفته از سایت ghostarchive.org]</ref>.<br> | ||
وی در 2 مارس 1963م، توافقنامه مرزی چین و پاکستان را امضا کرد که 750 کیلومتر مربع از خاک [[کشمیر]] تحت کنترل پاکستان را به کنترل چین منتقل کرد. او بر اعتقاد خود به عدم تعهد تاکید کرد و پاکستان را به عضوی با نفوذ در جنبش کشورهای عدم تعهد تبدیل کرد. وی با اعتقاد به وحدت پان اسلامی ، روابط نزدیکتری با کشورهایی مانند [[اندونزی]] و [[عربستان سعودی]] ایجاد کرد. او سیاست خارجی پاکستان را که تا آن زمان طرفدار غرب بود تغییر داد. در حالی که نقش برجسته پاکستان را در سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی و سازمان پیمان مرکزی حفظ کند شروع به اعلام سیاست خارجی برای پاکستان کرد که مستقل از نفوذ [[آمریکا]] بود. در همین حال وی از آلمان شرقی و غربی بازدید کرد و پیوند قوی بین دو کشور برقرار کرد. وی قراردادهای اقتصادی، فنی، صنعتی و نظامی را با [[آلمان]] امضاء کرد. و اتحاد استراتژیک پاکستان با آلمان را تقویت کرد. | وی در 2 مارس 1963م، توافقنامه مرزی چین و پاکستان را امضا کرد که 750 کیلومتر مربع از خاک [[کشمیر]] تحت کنترل پاکستان را به کنترل چین منتقل کرد. او بر اعتقاد خود به عدم تعهد تاکید کرد و پاکستان را به عضوی با نفوذ در جنبش کشورهای عدم تعهد تبدیل کرد. وی با اعتقاد به وحدت پان اسلامی ، روابط نزدیکتری با کشورهایی مانند [[اندونزی]] و [[عربستان سعودی]] ایجاد کرد. او سیاست خارجی پاکستان را که تا آن زمان طرفدار غرب بود تغییر داد. در حالی که نقش برجسته پاکستان را در سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی و سازمان پیمان مرکزی حفظ کند شروع به اعلام سیاست خارجی برای پاکستان کرد که مستقل از نفوذ [[آمریکا]] بود. در همین حال وی از آلمان شرقی و غربی بازدید کرد و پیوند قوی بین دو کشور برقرار کرد. وی قراردادهای اقتصادی، فنی، صنعتی و نظامی را با [[آلمان]] امضاء کرد. و اتحاد استراتژیک پاکستان با آلمان را تقویت کرد. | ||