راجعه: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>

صالح بن مسرّح تمیمی پیشوای خوارج صفریه و نخستین کسی است که از میان آنان سر به شورش برداشت. او مردی عابد، پرهیزکار، خاشع و زردچهره بود و از این‌رو، پیروانش را صفریه (منسوب به صفر؛ یعنی زردی) خواندند. زردی چهره نشانه یارانش بود، چرا که در اثر کثرت عبادت و روزه‌داری چهره‌های شان زرد شده بود. صالح در شهر «دارا» در ناحیه جزیره سکونت داشت، اما میان مناطق موصل و نصیبین رفت و آمد می کرد. وی یارانی داشت که برای آنان قرآن می‌خواند و‌ اندرزشان می‌داد. آن‌گاه آنان را به قیام علیه حکومت و نپذیرفتن ستم و جهاد با مخالفان فرا خواند. یارانش به خواسته وی پاسخ مثبت دادند. در این میان شبیب بن یزید شیبانی نیز نزد وی آمد و فرمانده سپاه او شد. عاقبت میان شبیب و امیر ناحیه جزیره، محمد بن مروان، جنگ‌هایی در نزدیکی موصل در گرفت که صالح در یکی از آن ها به قتل رسید و پس از او شبیب بن یزید شیبانی پیشوایی خوارج را بر عهده گرفت.

<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۷.</ref>  <ref>ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹۳.</ref>  <ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۱۶</ref>.<ref>ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۵۲.</ref>     

ابو الحسن اشعری در شرح حال صالح بن صالح و این که  او چه شخصی است، توضیح  نداده است، بلکه وی نیز به نقل از دیگر منابع به صورت کلی نامی از اصحاب صالح و یا صالح بن صالح آورده است که به نظر می رسد غیر از صالح بن مسرح است. <ref>اشعری ابو الحسن مقالات الاسلامییین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبد الحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی،  ج 1، ص 196 و 201</ref>