احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث''' معروف به «ابن باغندی». [[محدّث|محدث]] و راوی.  وی دارای روایاتی در جوامع حدیثی [[مذهب شیعه|شیعه]] است که از جمله آنها حدیث [[توبه]] [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه السلام)]] است که در این حدیث، سبب قبولی توبه آدم (علیه السلام) [[سوگند]] به [[اصحاب کساء|پنج تن آل عبا (علیه السلام)]] معرفی شده است. همچنین روایتی در باب [[عصمت]] امام دارد که در این حدیث معنای «معصوم» از سوی [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه السلام)]] بیان شده است.

احمد بن محمد بن سلیمان بن حارث، (000  - 326ق) ابوذر. معروف به «ابن باغندی». محدث و راوی. تاریخ تولد او در دست نیست اما وفات او در 326 هجری در [[بغداد]] روی داد. «[[شیخ صدوق]]» (م381ق) با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] می‏‌کند، بنابراین وی می‏‌بایست در دهه‏‌های نخستین قرن چهارم زنده بوده باشد.

درباره [[مذهب شیعه|شیعه]] بودن او سخن قاطعی نمی‌‏توان گفت اما از برخی احادیث او می‏‌توان گرایشات شیعی او را استفاده کرد. وی دارای روایاتی در جوامع حدیثی [[مذهب شیعه|شیعه]] است که از جمله آنها [[حدیث توبه]] [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه السلام)]] است‌که در این حدیث، سبب قبولی توبه آدم (علیه السلام) [[قسم|سوگند]] به [[اصحاب کساء|پنج تن آل عبا(علیه السلام)]] معرفی شده است. هم‌چنین روایتی در باب [[عصمت]] امام دارد که در این حدیث معنای «معصوم» از سوی [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه السلام)]] بیان شده است. در‌باره تألیفات او خبری در منابع گزارش نشده است.

وی با پدرش مشترکاً از:

# «محمد بن علی بن خلف عطار» روایت دارند.  

# هم‌چنین «عبیدالله سعد زهری»؛

# «علی بن حسین بن اشکاب» هستند.

شاگردان او:

# «[[علی بن فضل بن عباس بغدادی]]»(استاد [[شیخ صدوق]])،  

# «محمد بن عبیدالله بن شخیر»؛

# «ابوالحسن دارقطنی» (م385ق) هستند.

 

* تاریخ بغداد، ج5ص291 شماره 2795؛

* الخصال، شیخ صدوق، ص270 حدیث8؛  

* الامالی، شیخ صدوق، ص134 حدیث129؛

* معانی الاخبار، ص132 حدیث2؛

* العمده، ابن بطریق، ص379 حدیث745؛

* خصائص الوحی المبین، ابن بطریق، ص130 حدیث72.